My Personal Maid have a Secret

CHAPTER 8

Xen POV.

"Steve?" Sambit ko sa kabilang linya

"[Oh! Napatawag ka. May problema ba?]"

"Nothing. I just want you to know that the case of my parents is opened" sabi ko habang daretso lang ang tingin sa unahan habang nagmamaneho

"[How?]" Di naman kita pero alam kong nakakunot-noo ito

"Its a secret" Biro kong sabi rinig ko naman ang pagtawa nito "Done for the first step. Second step na tayo" seryuso kong dugtong

Itinigil ko ang pagmamaneho ng mag red light. Napatingin ako sa relo ko tsaka napailing. Ilang minuto nalang bago magumpisa ang first class ko

Napatingin naman ako sa side mirror ko ng may marinig akong sunod-sunod na busina. Green light na pala kaya pandalas kong iniandar ang kotse ko. Ayukong mahuli sa class ko kahit may mga dapat akong gawen pero mahalaga paren saken ang edukasyon..

"[Xen! Are you there?]" May pag-aalalang sambit nito sa kabilang linya

"Yeah! Sorry" hinging paumanhin ko dito rinig ko naman ang pagbuntong-hinga nito

"[What the second step?]" Seryusong tanong nito

"Find a people who wants to be a witness. I mean fake witness" malinaw na sabi ko

"[Xen.. I think is not easy]"

"I know.. Pero ito lang ang paraan para malinawan ako sa lahat, Steve"

"[Sa panahon ngayon,Xen. Mahirap humanap ng taong magiging fake witness naten]"

"Yeah. Hindi kita pinagmamadaling makahanap agad, Steve. Kailangan natin ng taong mapagkakatiwalaan at kayang magpatunay sa kaso"

"[Okay.. Wait! Where are you? Magsisimula na ang first class]"

"Nagdridrive pa ko. I forgot! Nakapasok naba ang isa mong tauhan sa company?"

"[Yeah.. Pero wala pa syang nakikitang kahina-hinala]"

"Hina naman ng tao mo" tawa kong sabi dito

"[Hiya naman ako sa tao mo]"

"Tsk! Anjan naba si Tanda?" Tanong ko sa guro ng first class ko

Masungit at laging mainit ang dugo saken ng matandang hukluban na yun. I don't know why? Pero tulad ng pagtrato nya saken. Tinatrato ko sya den sya tulad ng ginagawa nya saken..

"[I think is good to both of you na hindi magkita muna. Magiging world war naman kapag late kanang pumasok sa class nya]" tawa nyang sabi saken

"Late o hindi. Mainit paren ang dugo nun saken. May pagbabago ba?" Rinig ko naman ang pagtawa nya "Oh! Sya sige ibaba ko na to" hindi ko na hinintay ang pagsagot nya saken ng ibaba kona ang tawag

Daretso lang akong nagmamaneho ng napabaling ako sa baba ng makita ang pamilyar na bagay.

"Shit! I forgot to drink my medicine" napasapol ako sa noo ng maalala na dipa pala ako nakakainom ng gamot

Bwisit kase ang mag-amang Dawson na yun. Pati pag-inom ko ng gamot nakalimutan ko..

I drink medicine for my eyes. Kahit matagal na ay sumasakit paden ito kaya kailangan ko ng gamot para maiwasan ang pagkirot nito kahit konti. I was thankful that I'm alive matapos ang pangyayari na muntik ko ng ikamatay..