Zawgyi. Chapter-1

479 16 0
                                    

"ငါကမိန္းကေလးပဲႀကိဳက္တဲ့ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ dateျဖစ္မယ္လို႔ဘယ္တုန္းကမွမေတြးခဲ့ဖူးဘူး။
🍒Min🍒

"မင္းေသြးခန့္ဆိုတဲ့လူဟာ အလကားေနဘဝင္ျမင့္ေနတဲ့ လူကုန္ထံအသိုင္းအဝိုင္းက အ႐ူးတစ္ေယာက္မ်ားလား"

💚Jay💚

Aug-3. 2020




ဒီတစ္ပတ္ပိတ္ရက္ကလဲပ်င္းစရာေကာင္းလိုက္တာကြာ။ အလုပ္ထဲမွာပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနခဲ့လို႔လားမသိ။ နားရက္မို႔ မိုးလင္းအထိ အိပ္ရန္်"မင္း" တစ္ေယာက္စိတ္ကူးထားေသာ္လည္း အက်င့္ပါေနေသာလူက မနက္၅နာရီဆို အလိုလိုအိပ္ယာထကာ ဘုရားဝတ္ျပဳ မနက္စာစားကာ အလုပ္သြားတက္ေနေသာ သူ႕အက်င့္ကေဖ်ာက္မရေပ။ မိမိကာ ႐ုံးဖြင့္ရက္ေတြမွာ အလုပ္လုပ္ရမွာထက္ ႐ုံးပိတ္ရက္ေတြအိမ္မွာနားရမွာကို ပိုပ်င္းရိဖြယ္ေကာင္းလြန္းလွသည္။ ဒီပိတ္ရက္တစ္ရက္ကာ မိမိအတြက္ေတာ့ အခ်ိန္ေတြက ၾကာရွည္လြန္းလွၿပီး အခ်ိန္ကုန္တာေႏွးလြန္းသည္ဟု ထင္မွတ္ရေလာက္ေအာင္ ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ေကာင္းလွသည္။ မင္းေသြးခန့္ တစ္ေယာက္ထဲညီးၫူေနမိသည္။

လူတိုင္း လူတိုင္းမွာ မိမိ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ ဝါသနာတစ္ခုစီ ရွိၾကပါတယ္။ဝါသနာနဲ႕
အလုပ္ တစ္ထပ္တည္းက်တဲ့သူ‌ေတြရဲ႕ ဘဝကအရမ္းကံေကာင္းလြန္တယ္လို႔ထင္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဝါသနာပါတာက တစ္ခု အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းအျဖစ္လုပ္ေနရတာက တျခားစီ ျဖစ္ေနတက္ပါတယ္။ ထို႔သို႔ တျခားစီျဖစ္ေနေပမဲ့ ဘဝကို အရႈံးမေပးပဲ ႀကိဳးစား ႐ုန္းကန္းေနတဲ့သူေတြဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ပိုအားက်မိတယ္။ ေလးစားမိတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔က ဝါသနာပါရာအလုပ္အတြက္
ႀကိဳးစားေနၾကလိုပါပဲ။
ကိုယ္ဝါသနာနဲ႕ လုပ္ေနရတဲ့အလုပ္ ထပ္တူက်သဴေတြကို ပိုအားက်မိတယ္။ ကြၽန္ေနာ္ကေတာ့ ဝါသနာပါရာနဲ႕ အလုပ္ကေတာ့ထပ္တူမက်လိဳ႕။ ကြၽန္ေတာ္မိသားစုက ဆင္းရဲတယ္လဲမဟုတ္ ခ်မ္းသာတဲ့အသိုင္းဝိုင္းလားဆိုေတာ့လဲမဟုတ္ျပန္ဘူး။ အသင့္အတင့္ေနနိုင္ ၊ စားနိုင္ေသာက္နိုင္ထဲကပင္ ဒါေပမယ့္ ေဖေဖက အစိုးရအလုပ္လုပ္ကာ ေမေမကေတာ့ ကုန္ဆုံဆိုင္တည္ထားေလသည္။
မေၾကာင့္မက် မပူမပင္စြာနဲ႕ေတာ့ေနနိုင္ေသာ အေျခအေနထဲကပင္။
ကြၽန္ေတာ္ဆိုတဲ့ jayရန္ကုန္ဇာတိ၊ ရန္ကုန္သားမဟုတ္ဘူးေလ။ မိဘမ်ားက အညာဇာတိ ကြၽန္ေတာ္ကလဲအညာသားေပါ့။ ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ္က အညာသားဆိုေပမယ့္ အညာ႐ုပ္မေပါက္၊ အသားကနို႔ႏွစ္ေရာင္နဲ႕အတူ ၊ ဆင္းေနေသာႏွာတံ၊ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္မွာရွိသင့္တဲ့အရပ္အေမာင္း၊ ဆံပင္ပုံစံက အခုကိုရီးယားမင္းသားမ်ား အဆိုေတာ္ေတြထားတဲ့ေက ၊ မ်က္လုံးေတြက အရည္လဲ့ကာ စိန္ပြင့္ကေလးေတြနဲ႕ပင္တူသည္။ႏႈတ္ခမ္းကထူသည္လဲမဟုတ္၊ ပါးတယ္ဟုလဲမထင္ရ ဖူးဖူးေလး တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုလွ်င္ ႏွင္းဆီဖူးခါစေလးႏွင့္ပင္တူသည္။ Jayတစ္ေယာက္မွန္ၾကည့္ကာ အေမ့ကိုပင္ေက်းဇူးတင္မိသည္။ အိမ္မွာဆိုJayက အေမနဲ႕တူတယ္လို႔ေျပာရင္ ေဖေဖကအၿမဲစိတ္ေကာက္တက္တယ္။ အဲ့အခ်ိန္ဆိုေမေမကေဖေဖကိုေခ်ာ့မွသာ စိတ္ဆိုးစိတ္ေကာက္ေျပတက္ေသာေဖေဖ။ အိမ္မျပန္တာေတာင္ၾကာၿပီ အိမ္ကိုေတာ့လြမ္းမိသား။ ေဖေဖ၊ေမေမနဲ႕အတူညီမေလးကိုပါလြမ္းမိေလသည္။ ရန္ကုန္မွာေက်ာင္းတက္ရင္း အဆိုေတာ္ျဖစ္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ ေဖေဖနဲ႕ေမေမ့ထံခြင့္ေတာင္းကာ ရန္ကုန္က ေဖေဖ့ညီမ ကြၽန္ေတာ့ေဒၚေလးဆီမွာေနရင္း ေက်ာင္းတက္ရင္း တစ္ဖက္ကအလုပ္လုပ္ေလသည္။ ေဒၚေလးက အပ်ိဳႀကီးျဖစ္ေပမယ့္ Jayကိုေတာ့ အေတာ္ခ်စ္ရွာေလသည္။
ရန္ကုန္စတက္လာကတည္းက ဖုန္းျဖင့္သာ အဆက္အသြယ္လုပ္ခဲ့ေသာ Jayသည္တစ္ခါမွအိမ္မျပန္ျဖစ္။ ရန္ကုန္ေရာက္လာရျခင္းကလဲ မိမိဝါသနာပါရာ ေအာင္ျမင္တဲ့အဆိုေတာ္ျဖစ္ခ်င္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အေတြးေကာင္းေနစဥ္မွာပင္ ဖုန္းသံကျမည္လာ၍ အေတြးစတို႔ျပတ္ေတာက္သြားေလသည္။

ကံကြမ္မာက ဖန်တီးပေးတဲ့ အချစ်Where stories live. Discover now