"I will miss you...hmm..." then he kissed me on my lips again.
"Your hair..." he kissed the tip of my hair and started sniffing on it.
"Ugh! What if hindi na lang ako sumama?"
Doon ako tuluyang napaahon sa pagkakasubsob sa kanyang leeg. I'm sitting on his lap. Nandito kami ngayon sa kanilang lupain na napuntahan madalas na naming puntahan. Nasa mataas kaming burol na sa silong ng isang malaking puno ng Narra.
"Sasama ka! Spend time with your family..."
"How 'bout you? I wanna spend my with you too...this is our first Christmas together..."
Gusto ko rin naman iyon pero hindi naman ako papayag na ipagpapalit niya ang oras niya sa pamilya para lang sa akin. Besides, mag-isa lang siya sa malaki nilang mansyon kung nagkataon dahil balita ko ay pati ang kanyang Lolo ay sasama rin sa kanilang out of the country.
Three days lang siya rito at bukas ay aalis na siya at babalik na ng Maynila. Sabay na raw sila ng Lolo niya papunta roon.
"Magkikita pa naman tayo..."
He stared at for too long.
"Will you wait for me?"
"Of course! Para namang isang taon ang celebration of Christmas sa ibang bansa..." i tried to make the atmosphere lighter.
Sobrang lungkot talaga sa tuwing aalis na siya. This is the hardest thing for me... seeing my love ones leaving and bidding good bye.
Ang nagpagpagaan na lang sa loob ko ay ang ideyang babalik siya sa akin. Uuwi siya sa akin.
"Promise me that no matter what happens you will wait for me..." he kissed me on my lips down to my neck and sucked a little on my skin.
I moaned when I feel his hand slowly caressing my shoulder up and down.
He stopped.
I feel disappointment.
"Promise me first Callista..."
Akmang hahalikan ko siya ng iiwas niya ang kanyang mukha. What?
"Tumatanggi ka na ngayon?" I raised my right eyebrow.
"Promise me first..."
I sighed in defeat. "Promise..."
Muli ko siyang sinunggaban ng halik na hindi naman niya tinanggihan. Sa halip ay mas pa pinalalim niya na mas lalong nagbigay ng kakaibang sensasyon sa aking katawan. I moaned with so much pleasure kaya bahagya niyang naipasok ang kanyang dila sa akin na tila may hinahanap.
"Ah.."
We're making out for months now, pero hindi pa rin nababawasan ang kagustuhan ko roon. I want more, is it bad? Masama bang manghangad ng isang bagay na hindi ko alam kung kaya kong panindigan? I guess it is...pero wala akong magawa dahil gusto ko. I just go with the flow and enjoy the moment. Dahil kahit gaano man ako kasigurado sa araw na ito, darating ang panahon na alam kong may mababago.
"I love you..." he whispered in between his kisses.
This is the third time na sinabi niya ang mga katagang matagal ko ng gustong marinig mula sa kanya. Kahit na hindi ko nasasagot pabalik ay hindi siya nawawalan ng ganang iparamdam sa akin ang kanyang pagmamahal.
Every time I hear those three word's from him ay talagang malakas ang nagiging pagkabog ng aking dibdib. Sobrang saya sa pakiramdam na mahal ka rin ng mahal mo.
I love him too. But I can't say it yet. I'm afraid na pag narinig niya iyon, baka iwan na niya ako dahil nakuha na niya ang pagmamahal ko. Bago lahat sa akin 'to, kaya gusto kong isiping mabuti ang lahat ng hakbang ko. Ayaw kong madaliin, aaralin ko muna ang magtiwala sa kanya para sa ikabubuti naming dalawa.
