💝Play Boy💝
"သားပိုင္လာ သားစီလာတာလား"
"ဟုတ္တယ္အန္တီ အ့ံကေခါက္ဆြဲျပဳတ္စားခ်င္တယ္ဆိုျပီး ေမေမေျပာလို႔ က်ေနာ္ယူလာခဲ့တာ"
"ေအာ္ေအး သားကိုအားနာလိုက္တာ
သားကေန႔လည္ကတည္းကဘာမွမစားေတာ့ အန္တီလဲ သားကိုဒုကၡေပးသလိုျဖစ္သြားတယ္"
"ရပါတယ္ အန္တီ ဒါဆိုက်ေနာ္ခ်ိဴင့္ေလးထားခဲ့မယ္ေနာ္ အန္တီ"
"သားကျပန္ေတာ့မလို႔လား"
"ဟုတ္"
"ေရာက္လက္စနဲ႔သားပဲ သြားေက်ြးလိုက္ပါကြယ္
အန္တီေက်ြးရင္ သားညီက အကုန္စားမွာမဟုတ္ဘူး အန္တီလဲ သားအန္ကယ္ထမင္းစားဖို႔ျပင္ေပးလိုက္အံုးမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ အန္တီ"
ပိုင္ဘယ္လိုမွေရွာင္လို႔မရေတာ့။
ေမေမႏွစ္ေယာက္လုပ္လိုက္ရင္ ပိုင္ေတာ့ ေျပးစရာကိုေျမမရွိျဖစ္ရေတာ့မည္။
ေနာက္ဆံုး ပိုင္ကိုယ္တိုင္ပဲ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ကို ပန္းကန္ထဲေျပာင္းထည့္ကာ အ့ံအခန္းတက္လာခဲ့ရသည္။
"ေဒါက္……ေဒါက္……"
"ကိုကိုလား……"
"အင္း"
"ဝင္ခဲ့လိုက္ တံခါးေလာ့မခ်ထားဘူး"
"လာဖြင့္ေပး ငါလက္မအားဘူး"
အ့ံခုတင္ေပၚကဆင္းကာ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
ေနမေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာကို ပိုျပီးေတာ့ ျငိဳးထားလိုက္ေသးသည္။
မသိရင္ ပန္းပြင့္ေလး ေရေႏြးပူေလာင္းခံထားရသလိုမ်က္ႏွာမ်ိဴ း။
"ေရာ့……"
တံခါးဖြင့္တာနဲ႔ ေရာ့ ဆိုတဲ့အသံအဆံုး ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ပန္းကန္ေလးကမ္းေပးသည္။
အ့ံလဲ ကိုကို႔လက္ထဲကပန္းကန္ကိုယူလိုက္သည္။
"ငါလုပ္လာေပးတာ ကုန္ေအာင္စား
ငါျပန္ျပီ"
"ဟင္ ေနအံုးေလ"
အ့ံကိုကို႔လက္ကိုဆြဲထားလိုက္သည္။
ကိုကိုကေတာ့ အ့ံကိုေနာက္ေက်ာေပးကာ မ်က္ႏွာလွည့္မလာ။
"ဘာလို႔ေနရမွာလဲ ငါက"
"က်ေနာ္ေနမေကာင္းဘူးေလ စားမွမစားနိုင္တာ ကိုကိုခြ႔ံေက်ြး"
