Taehyun hızla yatağından doğrulup üzerindeki tişörtü değiştirip yeni bir tane giydi. Beomgyu ile evleri yakındı, biraz sonra burada olur diye düşündü. Mutfağa geçip, film izlerken yemek için atıştırmalık ve içecek olup olmadığını kontrol etti. Yeterince olduğunu görünce memnun bir gülüş atıp içeriye geçti ve izlemek için film aramaya başladı.
İçinde gereksiz bir heyecan vardı. Belki de gereksiz değildi? Taehyun bazı şeylerden emin olmak istiyordu. Ani kararlar verip kimseyi üzmek, hayal kırıklığına uğratmak istemiyordu. Ayrıca Beomgyu'nun vereceği tepkiyi de kestiremiyordu ki. Önce ondan emin olması lazımdı.
O bunları düşünürken çalan kapı ziliyle irkilse de hemen toparlanıp kapıya koştu. Derin bir nefes alıp kapıyı açtığında Beomgyu karşısında elinde poşetlerle duruyordu.
Biraz geriye çekilerek geçmesi için yol verdi. "Hoş geldin."
Beomgyu Taehyun'u şöyle bir süzdükten sonra imalı bir şekilde gülümsedi. "Çok hoş buldum."
Beomgyu önünden geçip içeriye giderken Taehyun kapının önünde öylece kalmış, Beomgyu'nun neden imalı imalı konuştuğunu düşünüyordu. Kapıyı kapatıp aynanın karşısına geçti ve kendini kontrol etti. Oldukça bol olan tişörtünün, omzunun bir tarafını açık bıraktığını fark edince gözlerini kocaman açıp hızla kapattı orayı. Derin bir nefes alıp o da Beomgyu'nun arkasından içeriye girmişti. Beomgyu onu görünce yanına koyduğu poşetleri kaldırıp, neşeyle konuştu. "Tavuk - bira aldım."
Taehyun onun bu neşeli sesine kıkırdayıp, "ben de atıştırmalık falan hazırlamıştım, onları getireyim sen de filmi hazırla" dediğinde, Beomgyu onu onaylayan mırıltılar çıkarıp filmi açmak için ayaklandı.
Taehyun tezgahın üzerine koyduğu atıştırmalıkları tabaklara boşaltıp dolaptaki içeceklerle birlikte bir tepsiye koydu ve tekrar içeriye geçti.
Beomgyu filmi hazırlamış, başlatmak için Taehyun'un gelmesini bekliyordu. Taehyun gülümseyerek içeriye girince, o da ona bir gülümsemeyle karşılık verdi ve koltukta kenara kayıp ona yer açtı. Taehyun getirdiklerini orta sehpaya koyduktan sonra yerine yerleşti.
Beomgyu, Taehyun'a dönüp "başlatayım mı?" diye sordu. Taehyun onaylarcasına başını salladığında ise başlatmıştı filmi.
Işıklar kapalıydı çünkü Taehyun film izlerken başka ışık olmasını sevmezdi. Eh, Beomgyu için de sorun değildi zaten. Televizyon'un ışığı Taehyun'u görmesi için yetiyordu. Beomgyu, Taehyun ile izlediği çoğu filmin konusuna hakim değildi. Çünkü o genelde film yerine Taehyun'u izlerdi. Filmin sonunda ise "çok güzeldi" gibi yalanlar uydurup, arada şahit olduğu sahnelerden bahsederdi sanki izlemiş gibi. Yine aynı şeyi yapıp Taehyun'u izlemeyi planlıyordu. Fakat bu sefer normal olmayan bir şey daha vardı. Taehyun da Beomgyu ile aynı şeyi planlıyordu.
___________________________________
Filmin yarısına geldiklerinde atıştırmalıkları da tıpkı film gibi yarıya inmişti. Beomgyu, Taehyun'un bakışları sürekli üzerinde olduğu için planladığı gibi onu izleyememiş, kafasını doğru düzgün televizyondan çekememişti bile. Çünkü ne zaman kafasını ona çevirse Taehyun ile göz göze geliyor, sonra utanıp hemen önüne dönüyordu.
Tekrar yavaşça kafasını Taehyun'a çevirdiğinde ise, kafasını koltuğun başlığına yaslamış, dizlerini iki kolunun arasında birleştirmiş bir hâlde yine Beomgyu'ya bakıyordu. Bu sefer Beomgyu da kaçırmamıştı bakışlarını. İnatla o da ona bakmaya devam ederken, Taehyun sabahtan beri kafasında olan soruyu sordu.
"O kızdan hoşlanıyor musun?"
Beomgyu aniden gelen soruyla afalladı.
"N-ne? Hayır! Arkadaşım sadece."
Taehyun'un yüzünde memnun bir gülüş oluştu ama bu saniyeler sürmüş, arkasından hemen bir soru daha sormuştu.
"Peki başka bir kızdan?"
"H-hayır hiçbir kızdan hoşlanmadım."
Taehyun'un yüzünü yine o memnuniyet gülüşü aldığında, Beomgyu gergince yutkundu. Ellerini titremesini saklamak istercesine yumruk yapmıştı. Tekrar aralarında ki sessizlik sürerken, bakışları yine birbirlerindeydi. Odadaki tek ses televizyondan gelen ve en başından beri ikisinin de umrunda olmayan filmdi. O sırada bir soru daha geldi.
"Bir erkeği sevme ihtimalin var mı?"
Beomgyu tam anlamıyla donakalmıştı. Filmden gelen ses durmuştu, nefes sesleri durmuştu, hatta delicesine atan kalbi bile şu an sessizdi.
Bir dakika sessiz miydi?! Aniden gelen farkındalık ile hızla elini kalbine götürdü Beomgyu.
"Ananskm durdun mu lan?!"
Taehyun onun bu oldukça ciddi ama komik haline kıkırdayınca kendine gelip, kafasını iki yana salladı. Derin bir nefes alıp, bakışlarını tekrar aşık olduğu çocuğun gözlerine dikti ve konuştu.
"Var."
Taehyun bu sefer kafasını yasladığı koltuktan kaldırıp, Beomgyu'nun karşısında dikleşti.
"Peki," dedi Taehyun, ardından koltukta Beomgyu'ya biraz daha yaklaşıp, ekledi.
"Peki... o kişinin ben olma ihtimali var mı?"
__________________________________
🅾️🅱️🅰️🅰️🅰️
öyle pat diye sorulur mu taehyun'cum ya
💌🎐
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
