When I Met You | Book 1| [COMPLETED]✓

CHAPTER 9

CHAPTER 9

Kean's Point of View

Nasa tambayan ako ngayon. At panibagong araw na naman eto. Hinihintay ko ang tropa ko. Medyo maaga ako ngayon kasi nga inaabangan ko din Sina Mau. Pero baka hindi pumasok si Mau dahil sa nangyare kahapon.

"Kean.." isang boses ang aking narinig. Kaya
napalingon ako. Si Sophia pala.

"Bakit?" Tanong ko.

"Let's talk" sabi nya.

"About what?" Tanong ko.

"About yesterday..." sabi nya.

"Okay let's talk" sabi ko.

"Im sorry...hindi ko na kasi napigilan ang sarili ko pa-" naputol ang iniimik nya ng may sumabat samin.

"Gago nagpapatawa kaba? Ha? Kung gawin ko din kaya sayo ang iuntog ang ulo sa kotse!" Sabi ni Faith. Maya maya sumulpot na sina shayne,trixie,chloe at Mau.

"Alam nyo hindi sana ako papasok ngayon eh pero naisip ko dapat pumasok ako kasi nga kailangan kong gumanti sa may gawa sakin!" Sigaw ni mau.

"Mau!bat nandito ka?" Tanong nina faith, shayne,trixie at chloe.

"Wala eh boring sa bahay kaya naisipan kong pumasok..." sabi ni maurine saka nagtingin kay pia ng masama.

"Alam mo hindi lang untog ang para sayo ito dapat!" Sigaw ni mau at tinutok ang isang baril sa harap ni Pia.

"Maurine! Wag!" Isang sigaw ang narinig namin at dun napunta ang paningin namin.

"Bakit?! May magagawa ka ba saken ha!" Sigaw ni Mau kay Zam.

"Mau...please..wag" sabi ni zam. Binaba naman ito ni mau ng dahan-dahan. At nabitawan nya ito sabay upo sa semento. Yumuko siya.

"Wahhhh!!! Huhuhuh ihate you Zam!!" Sigaw niya sabay iyak. Lumapit si Zam. At niyakap ni zam si mau. Pero hinahampas ni Mau si zam.

"Ihateyou! Ihate you!" Sabi nya kay zam. Hinawakan ni Zam ang ulo ni mau at pinatong ito sa kanyang balikat. Maya-maya humina ang iyak nya.

Maurine's P.O.V

Kakaiba ang nararamdaman ko ng yakapin ako ni zam na parang sabik na sabik ako. Dahan-dahan ko din siyang yinakap.

"Salamat..."bulong ko. Iba na talaga ang nararamdaman ko pati bibig ko nagsasalita ng kusa.

" tara samahan moko" sabi ko. Bumitaw siya sa pagkakayakap.

"Magagalit ka sakin..."sabi niya. Umiling ako at tumayo.

"Faith,magpapasama lang ako sakanya" sabi ko. Tumango nalang si faith. Pumaling ako kay zam at sumenyas na tara na.

Kean's P.O.V

Bat ganto ang nararamdaman ko parang may gustong pumigil sa pagalis nina maurine.

"Kean,san ka punta?!"sigaw ni Pia. Hindi na ako umimik pa dahil wala din naman mapapala pagumalis ako.

"Kean!"

"Kean ano ba!" Sigaw nya pa. Kaya nilingon kona siya.

"What?!" Tanong ko.

"May pasok pa tayo..." sabi nya. Ngumisi ako.

"Wala akong pake!" Sigaw ko sabay lakad papuntang gate. Siguro tama munang magisip isip din ako.

Maurine's P.O.V

"Mau.."

"Hmm??"

"Mau,mahal mo pa ba ako?" Tanong nya kaya napatayo ako at napaatras ng konte. Tinaas ko ang kilay ko.

"Bakit mo ba tinatanong yan?" Sabi ko.

"Gusto ko lang malaman..." sabi ni Zam.

"Okay..." sabi ko. Feeling ko nawawala ako sa sarili ko ngayon.

"Ano...mahal mopa ba ako?" Tanong nya uli.

"Mahal kita....."

Kean's Point of View

"Mahal kita...."

yan ang narinig ko kaya napatigil ako. Napasilip ako kung sino iyon pero ang nakita ko ay si Maurine at Zam. Binalewala ko nalang eyon bakit ako makekealam eh mahal pala ni Mau si Zam diba!?. Lumakad na ako patungong parking lot at nagsakay na saking kotse.

Maurine's Point of View

"Mahal kita.....pero noon yun at namatay ang papa ko ng dahil sayo" itinuloy ko ang inimik ko at nagalis sa kinaroroon ko kanina.

Tumulo ang luha ko pero hindi pinahalata naumiiyak ako. Madaming tao ang napatingin sa inaasta ko. Ung iba nagbubulungan pero hindi kona pinansin. Yumuko ako at hindi ko inaasahang mapabunggo ako. Hinarap ko ito. Hindi ko masyado maaninag dahil sa mga luha sa mata ko.

"Maurine! Andito ka lang pala ano ka ba napagalitan pa ako ni mama dahil sayo" hays kilala nyo na to!! Si kuya...

"Sorry gusto ko talaga pumasok eh" sabi ko sabay punas ng luha.

"Gustong pumasok o gustong gumanti sa may gawa nan sayo...ano?!" Sabi ni kuya.

"Pwedeng both hihi" sabi ko.

"Sabi na nga ba eh tara na yare ka pa kay mama" sabi ni kuya sabay akbay sakin. Sumunod nalang ako kasi parang tinatamad narin ako eh.

*Bahay*

Kinakabahan ako. Kase nga tumakas ako kina Mama. Para lang makaganti sa unggoy na babaeng yon! Nakakagalit na kaya. Pagkapasok namin sa bahay. Aakyat na sana ako ng sumigaw si Mama. Napapikit ako. Jusko! Tulungan nyo ako!

"Mau!"

Dinig kopa ang buntong-hininga niya.

"Mama, sorry po. Hindi ko naman po sinasadya eh. Sorry po kung tumakas po ako sainyo" yumuko ako.

"Mapapahamak ka lalo dahil sa ginagawa mo! Hindi mo ba naisip kung gaano mo kami pinag-alala! Tinawagan namin si Popoy pero ansabi niya hindi ka niya nakita. San ka dumaan? Tumalon ka dun sa likod ng school? Para makapunta at maka ano? Makaganti sa gumawa nyan sayo?" Halos mapaiyak ako.

"Sorry na po ma. Hindi kona po uulitin. Tama na po.....ayaw ko na ng masisigawan nyo ulit ako ng ganyan....ayaw kopo..." lumapit siya saakin.

Niyakap niya ako.

"Shh...sorry anak, tahan na" aniya. Yumakap narin ako at pinunasan ang luha ko.

Pinaakyat na muna ako ni Mama. Kasama ko ngayon si Ate dito sa kwarto umabsent talaga siya para lang mabantayan ako rito. Umalis na rin kase sina Mama at kuya. Si manang naman maraming gagawin.

"Mau, are you okay?" Tanong ni Ate.

"Oo naman" masayang sambit ko.

"Buti naman. Uhm...tara na sa baba? Let's eat na" sumama nalang ako sakanya.

Habang kumakain kami. Nagkwekwento si Ate. Tungkol nung mga bata pa kami.

"Alam mo dati nung bata pa tayo, parehas tayong sakitin pero nung nagdadalaga na tayo non hindi na tayo naging sakitin pero nung nagkahiwalay tayo.....nagkasakit ka"

Naalala ko tuloy nung nasa italy ako. Parang gusto kong maiyak ng sobra pagnaaalala ko yon.

"Ito pala yung gamot mo, inumin mona ah? Tas eto pinagtimpla kita ng orange juice para  naman okay...alam mona medyo masama ang lasa ng gamot mo" napakunot ang noo ko.

"Okay. Wait---ate, how did you know? Na mapait ang gamot ko?" Tanong ko.

"Nah. Sinabi ng doctor!" Aniya.

Tumango nalang ako.

Ayaw kona kayang uminom ng gamot na ito. Pero hindi pwede kase hindi ako gagaling paghindi ko ito ininom.

-_-

________________________________________________________

:)