Magbalik? Ikaw pa rin. (Filipino)

Chapter 7

Nathan Jude's POV

Tang ina. Ano na ba nangyayari sa akin, para akong buang. Nakakainis naman! Nasaktan ko ung kakambal ko.

Bakit ba kasi na sakaniya ung kwintas na ibinigay ko kay yuka dati. Sinadya ba talagang ibigay ni yuka yun kay kelvin?! Hindi na ba ako mahalaga sa kaniya?

Tok. Tok. Tok.

"Bukas"

"Nathan, mag usap nga tayo." seryoso na sabi ni ate. Ayoko ng ganitong aura ni ate hana T__T Natatakot ako sa kaniya. Kakaiba eh.

Hindi ko naman kasi sinasadya yun eh.

"Osige ate."

"Bakit mo ginawa iyon?" Seryoso na tanong nanaman ni ate. Kinakabahan ako, para bang nasusuffocate ako sa isang kwarto na hindi makahinga.

"Ka-kasi ate.." natatakot ako kay ate, hindi naman kasi kami ganito mag usap eh. Hindi ako sanay sa kaniya pag seryosong usapan.

"ano? Sabihin mo sa akin, makikinig ako."

"Kasi ate, magkakilala sila ni yuka.. Nagseselos ako at ung kwintas na nahulog niya ay yun, yung ibinugay ko sa kaniya nung birthday niya."

"Alam ba ng kakambal mo na siya ang girlfriend mo? Este EX-girlfriend?" sabi ni ate. Nasasaktan ako sa sinabi niya.

"Hindi." matipid ko na sagot. Haaaaay, kasalanan ko nanaman T___T

"Oh diba? Hindi naman niya alam eh. Mag sorry ka sa kakambal mo." Pag kasabi ni ate nun umalis na siya.

Hay. Ang tanga tanga ko kasi eh, pero naman kasi sa dinami dami ng babae sa mundo bakit ung taong mahal ko pa? At tsaka paano napunta kay kelvin ung kwintas na yun?

****

Nandito ako ngayon sa mall, medyo mag gagabi na din. Nagpapalamig lang ng ulo, mamaya ko nalang kakausapin si kelvin.

Hihingi nalang ako ng tawad at sasabihin ko sakaniya ung nakaraan namin ni yuka.

"Nathan?"

Ang ganda ganda niya. Nakikita ko pa rin ung mukha niyang napaka-simple at napaka-amo. Gusto ko siya yakapin..

"Ahh-- Mu-musta?" nauutal ako.

Parang ang ayos na ng pakikipag usap niya sa akin, naka-move on na ba siya?

"Ayos lang naman. Ikaw musta ka na?" Sabi niya at niyakap ko siya ng mahigpit.

"A-hh-ahh. Na--na-than.." kumalas na ko sa yakap. Nadala nanaman ako sa emosyon ko, nakakainis.

"Sorry yuka--"

"Carol. Carol nalang." </3 ayaw niya na ng yuka?

"Ah okay. Sorry ulit carol." sabi ko.

"Osige pala, alis na ko. Baka kasi tapos na mag CR ang bestfriend ko eh." what? May bestfriend na siya? Sino?

"Ah. Pwede bang sama muna ako senyo?" please? Please? Pumayag ka na yuka...

"Sure. Tara!" sabi niya.

KRING KRING KRING

"Ah hello best, wait lang papunta na ko--- ha? Ba-bakit? Osige. Mag ingat ka. Bye best."

"Aalis na daw si best, may pupuntahan pa daw siya eh." sabi niya. Sino ba kasi ung best na yun? Ayoko naman tanungin dahil baka sabihin niya pakilamero ako.

"Ah. So, tara!" hinila ko siya papunta sa isang japanese restaurant.. Dito kami lagi kumakain dati..

"Wow. Namiss ko kumain dito.." sabi niya.

"Uhm. Isang karage at isang tempura po---"

"Nathan, hindi na kasi ako kumakain nun eh.. Ate ung Yakiniku nalang sa akin." awts </33 lahat ba pinalitan na niya?

Umupo kami at kumain na.. Ang ganda ganda pa rin talaga niya. Hindi nakakasawa tignan ang mga mukha niya. Miss na miss ko na lahat.

FLASHBACK

"Ne,Neh! Babe, subuan mo ko ng karage dali!" hahaha ang cute cute talaga ng babe ko.

"Para ka naman bata. Magpapasubo ka pa." sabi ko at nag pout lang siya.

"Oh eto na oh. AHH---"

"AHHHH! uhmmm. Anchalap talaga nitong karage! Sarap." kinurot ko siya sa pisngi.

END OF FLASHBACK

"Hey, nathan.."

"Ay sorry. Ano yun? Bakit?" Kasi naman ehh, kung ano anu naiisip ko. Tsss -__-

"Alis na ko ah? Hinahanap na ko nila kuya eh. Bye"

"byee--" hindi pa ko nakakapag bye sa kaniya nakaalis na siya.

A/N; Comment and Vote naman po? :(