YORGANLAR BİZİ KORUYAMAZLAR

Bazı korkular vardır, nereden edindiğimizi bilmeyiz.

Bazı çığlıklar vardır, neden attığımızı anlamayız.

Fobiler, sevgili okur.

Fobiler, biz ne kadar istemesek de bizi yönetir. Çünkü buna izin veririz.

Biz yönetilmeyi severiz.

Biz korkutulmayı severiz.

Biz, bile bile intihar ederiz.
Ölüme göz göre göre yürürüz.

Biz aslında görmeyiz, duymayız.

Diğer insanlar bizim gözümüz, kulağımız olur. Buna izin veririz.

Fakat ne var, biliyor musun?

Yanlış şeyleri gördürür, olmayan şeyleri duydururlar bize. Kendileri bizi korkutur, sonra ise bunu gördürürler. Duydururlar. Canımızı acıtırlar. Çığlık attırırlar. Ağlatır, titrememize neden olurlar.

Biz ise ne yaparız?

Yorganın altına sığınırız.

Sakın unutma, sevgili okur; Yorganlar bizi koruyamazlar...

*

Selaaam!

Nasılsınız?

Ben dehşet heyecanlıyımm

Neler olacak bilmiyorum, aklımda birkaç şey var ama kitabı kurtaracak kadar çok düşüncem var mı emin değilim.

Yazamama ihtimalim yüksek, yine de denemekten zarar gelmez bence

Artık tamamlayıp attığım şeyleri değil, sizinle birlikte yazmaya devam ettiğim şeyleri yazmayı özledim sanırım:")

Hiçbir fikrim olmadan bir şeylere sizinle başlamak çok güzel hissettiriyor.

Ve gerilim türünde yazmaya çalışacağım, umarım yapabilirimm

Giriş bölümü hakkında düşünceleriniz neler? Aşırı fazla kurguyu yansıtmıyor ama olsun.

Sizi seviyoruum♡♡

Öptüm hepinizi💖

09.08.2020,
Pazar