❝ Duyamamak, en acıtan konuşamamak.
Duyabildiğin ve konuşabildiğin için yaptığın zorbalık.
Aşık olduğu için acı çekmek.❞
↬başlangıç: 300720
↬bitim: ?
jenmin ✓
Jennie, annesini ve Kore'ye yeni gelmiş kuzenini es geçip, hızla odasını çıkmıştı. Annesi bir sıkıntı olup olmadığını sormak için yukarı çıkacakken, kuzeni durdurup kendisinin gideceğini söylemişti. Kapıya vurduktan sonra bir süre bekleyip, açılan kapıyla Jennie'nin mutlu yüzünü görmüştü.
Sanırım Jennie kuzeninin geldiğini bilmiyordu. O yüzden ilk başta çok şaşırmış sonra hemen boynuna atlamıştı.
"Jennie, bu kadar sevineceğini bilsem önceden gelirdim."
Hoseok bunları gülümseyerek söylemişti. Jennie Hoseok'a bir sürü şey sormak istiyordu. Hoseok bunu anlamış ki, yatağına oturmuş, Jennie'nin kağıda bir şeyler yazmasını izliyordu. Jennie kağıdı Hoseok'a gösterip okumasını beklemişti.
"Seni çok özledim Hope, nasılsın?"
"İyiyim güzelim, sen?"
Kafasını sallamıştı.
"Arkadaş bulabildin mi bakalım?"
Jennie heycanla kağıda tekrar bir şeyler yazmaya başlamıştı.
"EVET! Adı Jimin, dudakları ördeğe benziyor."
Hoseok kahkaha atmıştı.
"Senin adına çok sevindim."
Jennie tekrar Hoseok'a sarılmış, bir süre öyle kalmışlardı. Hoseok ve Jennie kardeş gibilerdi. Hoseok her zaman Jennie'yi mutlu etmeye çalışır, birlikte dans eder, oyun oynar, alışveriş yaparlardı. Ve şimdi Hoseok uzun bir süre onlarda kalacaktı.
Annesi yemek yiyeceklerini söylemek için odaya gelmiş, hep birlikte kahkahalar eşliğinde yemek yemişlerdi. Hoseok biraz dans etmenin iyi geleceğini söylediğinde hep birlikte dans etmişlerdi. Akşam olunca herkes odalarına çekilmiş, derin bir uykuya dalmışlardı.
...
Jennie annesinin uzun süren çabaları sonucunda uyanabilmişti. Uyurken cihazı çıkarıyordu, bu sebeple uyandırmak epey zor oluyordu.
Şimdi ise kahvaltı yapıyorlardı. Sessiz süren bir kahvaltıyı, zil sesi bozmuştu. Jennie yavaşça ayağa kalkıp, kapıya doğru ilerledi. Kapıyı açınca gördüğü bedenle şaşırdı. Çantası tek omzunda, saçları dağınık bir adet Jimin vardı. Gülümseyerek bakıyordu. Jennie ilk başta şaşırsada, kendine kızıp hemen Jimin'in içeri geçmesi için kenara çekilmişti.
"Gerek yok aslında, seni burada beklerim."
Jennie tam itiraz edecekken, annesi gelmişti.
"Merhaba?"
Jimin hızlıca eğilip
"Merhaba efendim. Ben Jimin."
Annesi gülümseyerek
"Ah, şu Jimin sensin demek. Jennie senden bahsetmişti. İçeri gelsene."
Jennie kafasını sallayarak, annesini onaylamıştı.
"Aslında hiç gerek yok, Jennie yemeğini yesin ben bek-"
"Olur mu öyle şey, hadi içeri."
Jimin direnmeme kararı alıp içeri geçmişti. Masada oturan Hoseok hızla ayağa kalkıp eğilmişti. Jimin'de karşılık vermişti.
Jennie Hoseok'a, çaktırmadan kaş göz işaretiyle, arkadaşı olduğunu anlatabilmişti.
"Haa, sen Jimin'sin."
Jimin utançla gülümseyip
"Evet. Sizin adınız da?"
"Ben Hoseok, Jennie'nin kuzeniyim."
Jimin Hoseok'u sevmişti bile çok eğlenceli bir kişiliği vardı ve Jennie'nin ailesi onu sıkboğaz etmemişti. Bu ona göre güzel bir şeydi. Bayan Kim yemek yemesinde ısrar etmiş, ama Jimin zaten yediğini söyleyip, kibarca reddetmişti.
Artık okul saati gelince, evden çıkıp, yola koyulmuşlardı.
Jennie, telefonun 'not' kısmına girip, bir şeyler yazmıştı. Jimin'e telefonunu verip, okumasını beklemişti.
"Gelmene gerek yoktu. Teşekkürler. Ben de size gelmek istiyorum."
Jimin gülümseyip notun hemen altına numarasını yazmıştı. Telefonu tekrar Jennie'ye verip:
Bu sefer Jennie Jimin'in telefonunu alıp, numarasını yazmıştı.
Jennie, Jimin'i 'Ördek Dudaklı' olarak kaydettiğini Jimin'e göstermiş, Jimin ise Jennie'ye sahte bir şekilde kızarak onu 'Kedi Surat' olarak kaydetmişti.
Jennie hiç olmadığı kadar mutluydu. Jimin ona iyi geliyordu. Bunun ailesi de farkındaydı. Eve mutlu geliyor, sürekli Jimin'den bahsediyordu. Jimin'i düşününce mutlu oluyordu. Jimin ona gerçekten iyi geliyordu.
»
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
SINIR: 15 YORUM / 5 OY
kuzeninin kim olacağı konusunda çok karasız kaldım ama en sonunda hoseok olmasına karar verdim.
