Gerçek Dünyanın Maskesi

Tanıtım

Sınıfa girdiğimde 3 yıldır tanıdığım insanlara bir daha baktım. Aslında hiçbirimiz göründüğü gibi değilmişiz meğer. Birbirimizi tanıdığımızı sanıyorduk ama kimse kendini bile tanımıyordu ki. Kendileri hakkında hiçbir şeyi bilmeyen sınıf arkadaşlarım, yeni gelen ama herşeyi bilen, bizi bizden daha iyi tanıyan çocuk ve kendini yeni keşfeden ben. Meğer hayatımızın değişmesi ne kadar kolaymış. Dün sabah  geldiğimde her şeyden bihaberdim. Kendi normal ve son derece sıkıcı hayatımdan şikayet ediyordum ya, bakın şimdi son derece önemli konularım ve aksiyonlu bir hayatım var. Ama bundan hiç memnun değilim. Ve önemli bir kararın eşiğindeyim. Arkadaşlarıma bildiğim her şeyi anlatmalı mıydım? Evet, belki bilmeleri gerekiyor ama onların hayatını da kendi hayatım gibi mahvetmem bencilce değil mi? Sırf taşıdığım vicdani yükten kurtulmak için bunu yapmaya hazır mıyım? Yeni konuşmaya başladığı çocuğu Başak'a anlatan Güneş'e baktım. Onun hayatını değiştirmeye hazır mıyım? Ya da hafif bir sıkılma belirtisiyle Güneş'i dinleyen Başak'ın, en ilginç hikayeleri olan seri katilleri bize anlatan Seren'in, Basketbol takım kaptanı olma sevincini yaşayan Ayaz'ın, ne kadar sevmesem de Melek ve Bade ile sohbet eden Ela'nın, Fenerbahçe'nin yeni transferini tartışan erkek grubunun ve kendi hallerinde takılan diğer tüm arkadaşlarımın hayatını değiştirmeye hazır mıyım? Ya bunu öğrenmek istemiyorlarsa? Saklamak bilip de susmak zor. Söylemek daha zor. Diyorum ya bir kararın eşiğindeyim diye aslında bir uçurumun eşiğindeyim. Ya azgın sulara atlayıp suyun merhametine kalacağım. Ya da bana doğru gelen tehlikeyi bekleyip kendimi ve  savunmasız arkadaşlarımı koruyacağım. Başımı yan tarafımdan arkaya çevirdiğimde su yeşili gözlerle kesişti mavilerim. Cevap bekliyordu. Ya onunla birlik olup tehlikede olanları koruyacaktık. Ya da herkese her şeyi anlatıp kendilerini korumalarını söyleyecektik.  Ve kararımı vermiştim.  Onun istediğini yapacaktım. En azından şimdilik.

O kadar heyecanlı ve mutluyum ki anlatamam. Bir süredir kendi çapımda kurgu yazıyordum ama artık bunları sizlerin zihnine de aktarmak istedim. Son olarak  bu hikayeyi karakterlerinden, duruşlarından, konuşmalarından esinlendiğim arkadaşlarıma ithaf etmek istiyorum. Fark etmesenizde sizi hep izledim. :)