Hain

Bölüm 3- Asansördeki Gıcık

Evet. Bugün doğum günüm. Küçükken çok sevinirdim. Ama artık umrumda bile değil. Kimse bilmez sanırım.  Okula kursa gitmedim. Ve bu gün pazartesi. Okulun ilk günü. İlk ders Matematik. Çooook şanslı birisiyim(!). Sınıfa yeni biri gelmiş. Ders az da olsa kaynadı. Adı Ardaymış. Çocuğa bakmadım ama Naz'ın dediği gibi bal rengi saçlı. Gözleri de. Aman bana ne! Kendine gel Çisil. Sonunda teneffüs! En alt katta geçen hafta havlumu unutmuştum. Onu almaya gidecektim. Asansör daha pratikti. bu yüzden asansöre bindim. Yanıma yeni çocuk geldi. Asansörde -1'e bastım. 

"Bende oraya gidecektim."

"Güzel."

"Asansörden korkuyorum. Neden bindim buraya" diye mırıldandı. Sonra Asansör durdu! Işıklar kapandı. İlk defa böyle bir olayla karşılaştım.

"Ne yapıcaz kız?"

"Çisil"

"Çisil, korkuyorum!" 

"Sen mi korkuyorsun?Asıl ben korkmalıyım. Sen ne biçin erkeksin ya! Erkekler kızları teselli eder!"

"Ne yapabilirim. Çok korkuyorum!"

"İyi elimi tut rahatlarsın"

Sıkıca tuttu. Elim kopacaktı neredeyse! Aslında korkuyordum. Ama birimiz soğuk kanlı olmalıydı.

"Sakin ol. Ağlamayı kes, lütfen!"

"Özür dilerim. Hiç bir kızın yanında ağlamamıştım." Nedense bu lafına çok sinir olmuştum ama sakin ol,Çisil sakin...

"Önemli değil, Arda. Ardaydı değil mi?"

"Evet."

"Benim kuzeniminde adı Arda. Anlamı ne biliyor musun?"

"Yere işaret olarak dikilen değnek."

"Anladım."

"Peki seninki?"

"İnce yağmur."

"Güzelmiş."

O sırada asansör hareket etti. Havlumu almadan sınıfa koştum. Daha doğrusu koştuk. Ders bitti bitecekti. Girmedim. Girmek istemedim. Arda'da istemiyordu. Şu ders bitsin bu çocukla bir daha konuşmayacaktım. Gıcığın tekiydi. Konuşması, aksanı gıcıktı. Kendini havalı zannediyordu.Neyse sinirimi o çocuk için bozamam.

"Hep böyle misin?"

"Nasıl?"

"Gıcık gibi."

"Ben? Gıcık senin anandır!"

"Annem..." Gözü doldu. Ne dedim yine ya!

"O öldü."

"Ah, pardon. Özür dilerim."

Sonra durdum ve

"Sende bana gıcık demeseydin"

"Ne yapayım gıcıksın işte Allah Allah!"