Όταν η Σπένσερ ανέκτησε τις αισθήσεις της, βρέθηκε ξαπλωμένη σε ένα δωμάτιο -του πλοίου- που πώτη φορά έβλεπε. Δεν ήταν σαν τους 'αλλους κοινόχρηστους χώρους και οπωσδήποτε, δεν είχε ο καθένας πρόσβαση σε αυό. Ο αστυνομικός που της ανέφερε την ανακάλυψη της δολοφονημένης αδερφής της, ο Τζέσφρεν, μπήκε στο δωμάτιο με αργό βήμα, και στοργικό βλέμμα.
<<Χαίρομαι που συνήλθες Σπενσερ. Είστε,δηλαδή είσαι πολύ χρήσιμη αυτή την στιγμή και πραγματικά σας χρειαζόμαστε.>> της είπε δυστακτικά.
<< Δεν μπορώ να το πιστέψω κύριε ...; >> Τον κόιταξε με τα ζωηρά, καστανά της μάτια κάνοντάς τον να καταλάβει πως ακόμα δεν ξέρει το όνομα του.
<<Τζέσφρεν, συγγνώμη έπρεπε να είχα συστηθεί νωρίτερα.>> Είπε απολογητικά.
<<Δεν χρειάζεται να ζητάτε συγγνώμη. Είναι σίγουρα δολοφονία, είστε σίγουρος γι αυτό;>>
<< Τα περισσότερα στοιχεία αυτό δείχνουν, το νεκρό σώμα της αδερφή σας, μελετούν οι γιατροί του πλοίου>>
<<Πότε θα ξέρετε; Πιθανόν ο δολοφόνος είναι ακόμα στο πλοίο. Και γιατί να την σκοτώσει; Δεν ξέρω κανέναν που μπορεί να την μισεί τόσο...>>
<< Ακριβώς. Γι αυτό θα ήθελα να σου κάνω μερικές ερωτήσεις.>>
<< Ελεύθερα.>> του είπε αυτή.
<< Σήμερα ήσασταν ξύπνια όταν χτύπισα την πόρτα. Ήσασταν όλο το βράδυ ξύπνια;>>
<<Όχι. Γύρισα από το Piano bar λίγο μετά τα μεσάνυχτα. Δεν είχα δει καθόλου την Τζένεβι από χτες βράδυ. Μετά αφού άλλαξα, έπεσα στο κρεβάτι. Κατά τις 5 με 6 ξύπνισα γιατί δεν κοιμόμουν καλά. καθόμουν στο παράθυρο του πλοίου και μετά χτυπήσατε την πόρτα.>>
<<Μάλιστα. Θα συνεχίσουμε τις ερωτήσεις αργότερα και αν και λυπάμε που το λέω, ανήκετε και εσείς στους υπόπτους. Απλα για ασφάλεια.>>
Η Σπένσερ οδηγίθηκε έξω απο τον περίεργο χώρο, πήγε στην καμπίνα της, έβαλε το μαγιό της και πήγε να κολυμπήσει, να καθαρίσει το μυαλό της. Ήταν ψηλή, αδύνατη με μαλλιά να φτάνουν το στήθος, καφέ στην ρίζα με ξανθό όμπρε και ελαφρές χοντρές φυσικές μπούκλες. Τα μάτια της, ήταν και αυτά καφέ μεγάλα και εκφραστικά, με μακρυές μαύρες βλεφαρίδες. Τα χείλη της ήταν ρόδινα και σαρκώδη και η μύτη της γαλλική. Το πρόσωπο της απαλό χωρις σπυράκια, στίγματα ή ρυτίδες και με ψηλά, έντονα ζυγωματικά. Το μεσημέρι, επέστρεψε στην καμπίνα της. Στο κρεβάτι βρισκόταν ένα σημείωμα. << Πρόσεχε>>. σαν υπογραφή υπήρχε <<-Τ>> Το μυαλό της πήγε κατευθείαν στην Τζένεβι και θεώρησε πως όλο αυτό που έγινε, ήταν απλά μια κακόγουστη φάρσα...
YOU ARE READING
Καμπίνα 1563
Mystery / ThrillerΜία κρουαζιέρα, μία καμπίνα, ένα πτώμα... Τι συνέβη στην καμπίνα 1563; Υπήρχε κίνητρο;