ᴜɴᴅᴇʀғᴇʟʟ 1

Frisk Ve Chara

Friskden
Az önce bitti cenaze. Hayla onun tabutunun arkasından bakıp ağlayanlara nefretle bakıyordum. Nefretle. Chara yı aradımda bulamadım sonra kenarda oturup ağladığını gördüm.
Yanına gittim ve ona

Ben : Chara ağlama hadi

Chara : Frisk bana olayı düzgün ve dürüstçe anlatırmısın hiç kimseyi anlamıyorum!

Kafamı evet anlamında sallayıp

Ben : Bak her zamanki gibi annem ve babam kavga ediyordu ama bu sefer aşırıya kaçtılar. Babam "O pislik ikizleri görmek bile istemiyorum!" dedi. Annemde ona alaycı bir şekilde "Heh ben mi alacam o bok çuvallarını" işte bunu dediklerinde kalbine 2 bıçak indi.

Chara : Ben uyuyordum değil mi?

Ben : Evet

Chara sinirle bana bakıp

Chara : İyi ki uyuyormuşum yoksa onları ben... Bir dakika onları kim öldürdü?

Ben : Ben öldürdüm.

Chara kaşlarını kaldırdı ve elini havaya kaldırıp bana sarıldı.

Chara : Canım ikizim benim yapacağımı sen yapmışsın.

Ben cidden rahatlamıştım çünkü bana kızacağını ve beni istemeyeceğini düşünüyordum.

Ben : Chara o zaman -

Chara : İkimizin suçu ben kimi öldürürsem...

Ben bu nakaratı biliyordum devam hemen  ettirdim

Ben : Bende onu öldürmüş olurum.

Ve el çalıştık. Bir süre Chara ile konuştuktan sonra polisler geldi.

Chara dan devam

Polisler gelmişti ve Friski alacaklarını biliyordum. Polislerin yanına gittim.
Ve Friske kendi aramızdaki beden hareketleri ile durum kötü olduğunu oda tamam geliyorum dedi.

Frisk yanıma gelince endişeliydi.

Frisk : Chara çabuk arkadaki dağa gidelim.

Frisk ellimi tutarak bu yüksek dağın en tepesine kadar beni kolumdan çekerek yukarı kadar sürükledi.

Ve arkama baktığımda polisleri gördüm ve Friskin kolunu sımsıkı tutarak koştum tüm gücümle. Kardeşimi onlara asla vermeyecektim.

Frisk'den devam

Chara öyle bir hızla koşuyorduki beni polislere cidden vermek istemiyordu.

Sonra karşımıza dipsiz bir delik çıktı. Benim ayağım kaydı ve Chara ile birlikte aşağıya doğru düşmeye başladık.