Royalty From Afar (Royalty Series #1)

Chapter 6

Arthur's P.O.V

After that incident happened, hindi na nag-uusap si Aella at si Tita Aries. Palagi kong tinanong si mommy kung may nalalaman ba siya pero palagi nalang niyang iniiwas ang usapan.

I also notice that Aella sleeps a lot. She doesn't even get out of her room when Tita Aries was out there. She barely eats and I notice something that she's losing her weight. One thing that I can only describe to her that she is totally stresses out.

There's a time when I tried to catch her attention. She always ignores me and passes me the same time. Then every time when I look into her eyes, I notices that she isn't crying. I am really sure about that. I don't hear her sobs or anything that crying is involved.

~Flashback~

Narinig ko ang pagbagsak ni Aella sa sahig ng malamang niyang may kinalamang sumpa ang kanyang sakit. Agad namin siyang tinulungan papunta sa kanyang kwarto.

Nang maayos na ang kanyang lagay, iniwan nila siya. Nag-stay lang ako ron para mabantayan kung anong kalagayan niya. Gusto rin ni mommy na dito nalang muna ako sa silid niya.

•••••

Pumunta muna ako sa baba para uminom ng tubig. Narinig ko silang nag-uusap sa kalagayan ni Aella. Nakita ko na pasunod-sunod ang tingin ni mommy sa'kin kaya naiilang ako at dali-daling bumalik papunta sa silid ni Aella. Pero bago 'yun narinig ko ang sinabi ng doktor na nakapagpagulat sa'kin.

"Hindi ka talaga matutuwa Aries pag malaman 'to ni Aella na ikaw, ang sarili niyang ina ang nag-sumpa sa kanya." Natigilan ako ng marinig ang mga salitang 'yon. Ano daw?

"Ang sarili niyang ina ang nag-sumpa sa kanya."

"Ang sarili niyang ina ang nag-sumpa sa kanya."

"Ang sarili niyang ina ang nag-sumpa sa kanya."

Pabalik-balik sa aking isipan ang sinabi ni Dr. Davis. Parang sumasakit na rin 'yung ulo ko sa mga nalalaman. Hinding-hindi talaga ako maniniwala hanggang umamin si Tita Aries. Naaawa talaga ako ka Aella kung bakit inilihim sa kanya ang sumpa na ito.

"Alam mo naman ang dahilan. Dahil nandoon ang totoong kalaba—" May bahid na lungkot at guilt si Tita Aries sa mga sinasabi.

Hindi ko na pinatapos ang pagsasalita ni Tita Aries dahil sumasakit na ang ulo ko. Pumasok na ako sa kwarto ni Aella at nakita ko siyang mahimbing na natutulog na para bang walang problema ang umaaligid sa kanya.

Nakatanaw ako sa kanyang bintana at nakita ko sa labas ang mga ibon na sumasabay sa daloy ng sanga sa puno. Tumingin ako sa orasan at nakita kong papalapit na mag-gabi.

Ang bilis ng panahon.

Kung saan una palang kami nag-kita kung gaano siya kagulat ng malaman na ako 'yung tumulong sa kanya. Na ako ang mag-t-train sa kanya. Kung saan sinungitan pa ako, pilosopohin, at iba pa.

Sinabihan ako ni mommy na hindi maganda ang buhay ng isang tao kung siya ay may sumpa sa sarili. Wala siyang kalayaan na magagawa sa sarili o sa iba man. Sabi rin ni mommy sa'kin na nalalaman niya 'to ng may makilala rin siyang kaibigan na sinumpa rin.