Chapter IV- Beauty and Perfection

3 0 3
                                    

"Why are you late Ms. Trinidad?"

I frozed for a moment as I walk inside the class.

"I'm sorry prof."

Madumi pa din ang suot kong uniform. A while ago after the incident, I ran to the toilet and fixed myself. Kaso hindi maalis ang mantsiya at wala pa akong extrang damit.

"Did you played in the mud? Bakit ganiyan karumi ang uniform mo?"

Everybody from the class stared at me. Some of them might know what happened earlier because I'm seeing their devilish grins.

"Just sit down. Nauubos ang oras natin. So everyone, turn your book into page 25."

I immediately sat on my desk and I put my bag and ukulele below my table. Nilabas ko na rin ang libro ko at ibinuklat ito base sa page na sinabi.

After 2 and a half hour, natapos na rin ang klase. I was definitely not in the mood dahil sa nangyari.

Im living in peace right here in my desk when somebody throws a crumbled paper on me.

BITCH!

They cannot stop! Everybody's teasing me and there's no such thing na makakatakas ako sa pangungutya nila.

I sneaked my wrist watch and its past 3. Wala na rin namang klase at ayokong mabulok sa kinauupuan ko. I want peace!

Tatayo na sana ako nang makaramdam ng ilang pagtapik sa likod ko.

"Bye Sassy nerd!"

Im only giving a blank face to Mich and her group. As if we were close para tapikin ako sa likod.

They finally passed through and went out of the classroom. I sighed in relief. I grabbed my things specially my ukulele. I'll be heading to the music facility to regain good vibes.

Kung makaka-regain pag walang sagabal. I shooked my head knowing that I'll see Simon's ugly face on the music facility. I heard he's an officer. Well I don't care!

The best way to hide the stains on my blouse is to wear my bag paharap.

Napahinto ako sa paglalakad nang makita kong naka-tingin ang bawat estudyante sa akin lalo na't tinuturo at pinagtatawanan nila ang likuran ko.

"Sassy!"

Its President Viv. Lumakad siya papalapit sa akin and I wonder pupunta din siyang music club katulad ko. Im still confused sa kung ano man ang pinagtitinginan ng mga tao sakin!

"Hey, who the heck did this to you?"

She pointed out my oil-stained blouse. Umiling lamang ako at iniwas ang pag-tingin sa kaniya.

"And... this!"

She dragged my back at naramdaman ko ang bawat pag-alis niya ng mga bagay na naka-dikit sa likuran ko.

LOSER!

MS. MUDD

"This is definitely harsh. Who did this to you?"

Galit na saad niya. Naiintindihan ko na kung bakit ganun na lamang ang tingin ng mga tao sa akin. Mabuti na lang nandito si President Viv! She saved me from the bell.

"Now I know who the hell did this to you. Sila yun diba?"

She pointed out the girls na nakatumpok sa kabilang side ng hallway kung saan naka-tingin sa kinaroroonan ko at walang humpay sa katatawa.

Agad akong hinila ni President Viv not knowing what she'll gonna do! My God!

She's literally a badass!

Now I realized. She pulled me and we ran towards Mich's group. I literally want to hide at her back but I'm too tall for her.

Hindi ba nila kami nakikita? Hindi ba sila nakakaramdam?

"HOY MGA ANAK NI SATANAS!"

Ayan na! The angry small girl had evolved! Patay kayong lahat!

Maraming tao ang nakakakita and I might find it interesting. This girl is something you shouldn't mess for. I hope ganun din ako.

"Who are you?"

Aba! Ang lakas maka "Who are you?" sa harap ng taong to? She's a senior!

"You just assaulted one of my club member with these piece of shits."

Tinutukoy niya ang crumbled papers na nakadikit sa likuran ko kanina.

Hindi maipinta ang mukha ni Mich at lalong lalo na sa mga alagad niya. Wala na kayong takas dahil si President Viv to!

"Y-you know, wala kaming pake lalo na sa babaeng yan."

How dare her! Wala din akong pake sayo kung alam mo lang!

"Kung wala kayong pake sa kaniya, why would you dare do things na siyang nagpapakitang may masama kayong motibo sa kaniya? Humanda na kayong lumayas sa campus na to dahil maski ang isang Senior, President ng Music club at University Student Government hindi mo binigyang respeto. Choose. Say sorry to her and change your attitude towards her or I'll kick you out of here?"

Things changed after we heard those words coming from her. Nanlalaki ang mga mata ni Mich dahil sa nalaman niya. Naninigas din sa kinatatayuan nila ang mga alagad niya.

Ako? I was amazed! This girl in front of me is not just small but terrible in good ways!

"Nakakita ba kayo ng multo? Ngayong alam niyo na kung sino ang kinakaharap niyo bakit hindi na kayo mag isip-isip? I'll count one to three, if you didn't apologize to her I'll list your names for your extermination here in the campus."

Nanlalaki ang mga mata ko nang makita silang lumuhod sa harapan ko.

"Im sorry Sassy! Im very very sorry! I'll promise I won't do that again to you!"

Saad ni Mich habang magkadikit ang dalawang palad nito.

"Hindi na namin gagawin ulit yun!"

They said in unison. I sighed in relief. Alam kong nagsisisi na sila sa mga nagawa nila. Nilibot ko ang tingin ko at maraming tao ang nakapanood ng mga eksena rito.

"A-ah its okay. Tumayo na kayo."

I smiled at them. Iniwas ni Mich ang tingin ko sa kaniya.

"Mabuti ng may marealize kayong isang malaking bagay sa buhay niyo bago pa mahuli ang lahat. From now on, don't underestimate someone na kakaiba sa inyo o sa ibang tao. Tao lang din sila. Tao lang din ako. I admit panget ako. Kakaiba ako sa lahat ng taong nakakasalubong ko."

"You have your own beauty Mich. I can see perfection on you but can you also have a beautiful character? It will make you more perfect than ever. This time, I'll forgive you. Change now or you'll regret later."

I'm now on peace. Siguro sa ngayon. Mich is like a temporary Simon in my life.

The Fight Between A Feelingerang Gay and A Pretty MeWhere stories live. Discover now