Chapter 2

9 2 0
                                    

Fuego woke up from the nonstop ringing of his phone. He got up from jis bed to answer the phone call.

"Fuego!" Mabilis na inilayo nito ang telepono sa tainga ng sumigaw ang kausap nito.

"Don't shout Keith, I just woke up. Don't piss me off."

"Ow, ok." Balak pa naman nyang inisin si Fuego pero ng marinig nyang bagong gising lang ito ay napatiklop nalang at hindi na tinuloy ang pang iinis. Alam nito na kapag bagong gising palang ang kaibigan at ininis nito its sure that he will receive a good beating from him. He already tried that. Facing the Mad Fuego is like your facing your own death.

So nope. He will not pester him.

"Why did you call?" Tumayo na ito sa pagkakahiga at tinignan ang orasan. Its already eight thirty in the morning. He walk to his wardrobe and prepared the clothes that he will wear.

"Did you received my email last night?"

"Hindi. Natulog na ako pagkarating ko dito sa hotel."

"Kaya naman pala tinanghali ka ng gising." He put the phone into a loud speaker and place it on the table. Kumuha ito ng tubig sa mini ref at ininom.

"After one year on the mission, Shannon will be home atlas!"

"That's good to hear. Susunduin ba natin sya?"

"Yup, yup, yup! So bitter be ready, we have to be on the airport at exactly nine o'clock buddy." Then the phone call ended. He return the bottle water to his mini ref before taking a shower. After ten minutes, nagbihis ito ng putting damit, itim na cargo pants at boots. naglagay rin ito ng pabango saka kinuha ang leather jacket at susi ng motor para umalis ng hotel at pumunta na ng paliparan para sunduin ang kaibigan.

It takes one hour to travel using a motorcycle to the airport. It's not tiring, but not enjoyable either. He wait to the parking lot and pull out his phone to call his friend to ask where are they now. Two rings before it answer.

"Yes bud?"

"I'm already here at the Parking area waiting for you all to arrive."

"Don't worry, one hundred meters before we reach that area."

He turned off the call and just seat on his motorcycle to wait. Within a minute, a black BMW and a cruiser showed up entering the parking area. The car stopped in his left and parked.

It was his friends.

Sabay silang apat na pumasok sa loob at tumabi sa may mga taong mayhawak na mga plakards. napansin rin nya na medyo dumarami ang dumadating pagkapasok nila. Napatingin sya sa katabi ng abotan ito ng puting papel, pero ng mabasa nito ang nakasulat ay pinaningkitan nito si Efriele dahil ito ang nag abot sakanya. Pero mabilis rin namang tinuro nito si Keith na nakangising tinititigan ang hawak na papel.

Kahit kaylan talaga puro kalokuhan ang laman ng utak.

Napailing nalang ito saka hinawakan ng maayos ang hawak na papel. Hindi naman siguro masama kong sasakyan ang trip ng kaybigan diba?

Ilang minuto na rin silang nakatayo, at pamensan minsan ay tinititigan at pinaniningkitan ng mga taong nadadaanan sila. Sa totoo lang, hiyang hiya na ang tatlo, pero kapag sinusubukan ng mga ito na ibaba ang mga papel na hawak ay pinanlalakihan sila ng mata ni Keith, kaya wala silang magawa kundi itaas nalang ito kahit na hiyang hiya na.

Pero minsan masama ring sakyan ang trip ng kaybigan, dahil dinadala ka sa kahihiyan.

At laking pasalamat ng tatlo nang makita nila ang hinihintay nila. Malaki ang ngiti nitong lumapit sa kanila, pero nang makita nito ang hawak na mga papel ay tinakpan nito ang mukha gamit ang kalo dahil sa hiya.

Black Rose AssassinTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon