My litle bbey

5

Гэрлэн дохион дээр зогсоно.
- 1
- 2
-Гур-
Түүнтэй харц тулгарахад би шууд л хөлдчихсөн мэт таг зогсов .

Тэр намайг харангуутаа л шууд зугтав . Энэ үед гэрлэн дохио асан би араас нь гүйв . Гарнаас нь угз татан эргүүлтэл тэр гараа татах гэж оролдоод
- Юу хэрэгтэй юм,Намайг тайван орхи би чамд юу хүссэнг чинь өгье
Энэ үг намайг алгадаад л авах шиг болов.
- Юу?
- Би сүйт залуутай тиймээс намайг тайван орхи  тэр яг л гэм хийсэн хүүхэд шиг амандаа бувтанан хэлэв .

Шууд л гарнаас татан түрүүнээс хойш азгайг минь хөдлөгөсөн уруулыг нь амтлав . Тэр намайг түлхэж байсан ч бид улам бие биедээ уусах мэт болоод тэр эсэргүүцхээ ч болив.

Түүний гарыг тавилгүй уруулнаас нь салалгүй гэрийнхээ хаалгыг сурамгай гэгч нь онгойлгов.
Харин тэр одоо ч итгэлгүй байсаар л...
Би түүнийг үнсэж байтал тэр хацраасаа гарыг нь минь зөөлхөн салгаад
- Би гэртээ орлоо сайхан амраарай

Шөнө дунд чимээ шугаанаар би шууд л сэрэв . Хаалгыг минь хэн нэгэн хүчтэй балаж бас уйлна . Хагас дутуу нойрмоглон очивол гар нь чичирч ихэр татан уйлж байв . Намайг хараад хэзээ ч тавихгүй мэт чанга зуурав .

Хаалгаа хаагаад цээжиндээ түүний толгойг наан тэврэхэд тэр ихэр татан уйлсаар байв .
- Ай-айгаад байна,Намайг битгий явуулаарай Гуйя
- За би чамайг яасан ч явуулахгүй одоо тайвшир

Тэр надаас зуурсаар миний оронд дээр хэвтэв . Миний гарнаас тас зуурсаар л байна .
- Тайвшруулдаг цай-
- Хамт байж өгөөч гэж тэр нүдээ анин хэлэхэд би л хэрэгтэй гэдгийг ойлгов .

Хамаг биеэрээ эвхрэн цээжинд минь цамцнаас минь тас зуурлаа . Тэр үргэлж 18тэй охин шиг надад харагддаг байсан ч одоо бол айж сандарсан жоохон хүүхэд шиг л харагдана .

Ногод нимгэн цагаан даашинзтай түүний араас гүйнэ . Аль чадахаараа хурдан гүйсэн ч тэр надаас зугтан инээмсэглэсээр гүйнэ . Улам холдоно. Араас нь гүйх гэтэл миний бие таг дороо л зогссоор. Түүний цангинасан инээд ойд цуурайдах ч тэр алга . Одоо инээд нь ч үл сонсогдохоо болих мөчид би хав харанхуй эцэст төгсгөлгүй гүн хонгил руу унасан .

Амьсгаа минь давчдаж хөлс бурзайн сэрлээ . Тиймээ зүүд байж гэж урт амьсгаа аван хажуу тийш харвал тэр ахиад л алга . Магадгүй зүүд явчихлаа гэж хэлсэн байх.

Гэхдээ түүний анхилам үнэр одоо ч үнэртэнэ .

Хөргөгчөө онгойлговол 1 улаан лооль 2 өндөгнөөс өөр юу ч алга даа .

Магадгүй өнөөдөр ажил хайх хэрэгтэй байх.

Гэхдээ өнөөдөр түүний хичээл орно .

Удаан ширшүүрт орсноос болоод уу эсвэл зам түгжирсэнээс үү түүний хичээлд хоцорчихлоо .

Ангид орвол тэр бариу өвдөг хүрэх хар даашинзан дээр ноосон урт цамц өмсчихсөн самбар дээр юм бичнэ . Намайг харснаа үл мэдэгхэн инээмсэглэв.
Тэхёны хажууд очин суув .
- Сайн уу ?
- Сайн юу байна даа
- Дажгүй ээ гэж чимээгүй болон сууж байтал урд суух 2 эрэгтэй оюутан шивнэлдэх нь чихэнд хүрэхэд уур савсав

-Хөөх багш ч халуухан юмаа.
- Тиймээ түүнийг хараач , даашинзных нь хормой сөхөгдөх нь ээ,

Тэдний түүн рүү харах харц , эрээ цээргүй яриан намайг нэг л мэдэхэд тэдний нэгийг заамдчихсан зогсож байлаа.

- Жон Жонгүг гэж тэр самбрын өмнөөс ууртай хэлэв. Миний гар өөрийн эрхгүй сулрахад тэр ширүүн хоолойгоор
- Яг одоо намайг дагаад яв,Бусад нь самбар дээрхийг бич гэлээ .

Миний зүрх лугшин хүчтэй цохилно. Хурдан хурдан алхах бас ууртай байгаа нь ч надад халуухан байна . Тэр өрөөндөө оронгуутаа л хаалгаа түгжчихснээ над руу ширүүн харсаар л байв .
- Уучлаарай гэхэд тэр өлмийгөө өргөн хүзүүнээс минь зууран үнсэв.

(Вотт дарахгүй байгаад эрэгтэй бичээч нь жоохон гомдож байгаа шүү. Бас манай эмэгтэй бичээч түр бичихгүй байгаа .Гэхдээ алдаа нтр бол засаж бгаа шүү,Дараагийн парт +4вотт