کبریاء امرأة وعناد رجل(بقلم منةالله محمود)

البارت الحادی والثلاثون

فی قصر الشرقاوی…
یجلس مروان مع ابیه ویتحدث معه فی موضوع اسامه وجنی...

مدحت بتصمیم:مش هیتجوزها یعنی مش هیتجوزها لا هی من مستوانا ولا تلیق بینا
مروان بجدیه:بابا هو بیحبها ومش هیتجوز حد غیرها
مدحت بحده:لو اتجوزها لا هیبقی ابنی ولا اعرفه..ثم یکمل بضیق:هو کل ما واحد یحبلی واحده یروح یتجوزها وبعدین یطلقها مش هسمح بالمهزله دی تتکرر تانی
مروان بضیق:جنی مش کامیلیا یابابا
مدحت بانهاء:انا قولت اللی عندی ویاریت الموضوع ده یتقفل ومیتفتحش تانی
ینهض مدحت ویترک ابنه یفکر کیف یقنع ابیه وکیف یخبر اخیه بما حدث یقطع تفکیره رنین هاتفه برقم اخیه فینظر لاسمه ثم یقوم بالرد بتردد:ایوه یااسامه
اسامه بقلق:اتکلمت مع بابا
مروان بحزن:ایوه
اسامه بتساؤل:وقالک ای غیر رائیه
مروان بتنهیده ضیق:للاسف یااسامه متمسک بقراره ولسه رافض
اسامه بعناد:تمام وانا کمان متمسک بیها وهتجوزها حتی لو غصب عنکم کلکم
ثم یغلق مع اخیه ولم ینتظر رده علم مروان أن اخیه سیفعل ما برأسه
_________________________
فی التحریر…
القی اسامه هاتفه باهمال علی المکتب فانتبهت جنی له ولملامح وجهه الغاضبه فقامت وتوجهت نحوه وجلست بالمقعد المقابل له…

جنی بتساؤل:مالک یااسامه من وقت ما جیت وانت مضایق
اسامه بجدیه:جنی تتجوزینی
انصدمت جنی مما قاله وعجز لسانها عن الرد هل یعقل أنه یطلب الزواج منها فهی لا تنکر أن بالفتره الاخیره بدأت تعجب به وکانت تحاول أن تمحی هذا الاعجاب خوفاً من أن لا تکون نیته صادقه معها ولکن الان یفاجئها بطلبه
اعاد اسامه طلبه وقال:تتجوزینی جنی
خجلت جنی منه ونظرت للارض وقالت بحیاء:شوف رأی هشام
ابتسم اسامه بشده لأن نبرة صوتها تعبر عن موافقتها فقاله بفرحه:تمام هخلی مروان یکلمه ونیجی انا وهو نتقدملک
جنی بتعجب:وباباک
خشی اسامه أن یخبرها بحقیقه رأی ابیه فترفضه ففضل أن یکذب علیها:نیجی انا ومروان الاول وبعدین نیجی مع بابا تانی
لم تقتنع جنی بکلامه ولکن قررت أن تجاریه فیکفی أنه تحملها کثیراً علی افعالها السابقه والان یرید الزواج منها فهی تأکدت أنه یحبها ولا ترید أن تخسر شخص یحبها ویتحمله مثله
کان اسامه یفکر فیما قاله لجنی ویتمنی أن تکون قد صدقته فهو لا یرید أن یخسرها بعد أن وجد بعینه الموافقه
_________________________
فی شرکة الشافعی جروب…

یجلس فارس وینظر لحاسوب الاب توب امامه ویراجع الایمیل الذی وصله من المانیا والذی یحتوی علی وصول شحنات الحدید لهم من سویسرا ثم قام بالرد علیهم واغلق حاسوبه فدخلت علیه سکرتیرته الخاصه وقالت باحترام:فارس بیه رامی الجوهری برا وعاوز یشوف حضرتک
نظر لها فارس ویظهر علیه معالم الحیره ثم قال لها:خلیه یتفضل
اومات السکرتیره برأسه وبعد دثوانی ادخلته
یدلف رامی ویقف فارس لیرحب به وبعد سلامات جلس فارس علی مقعده وجلس رامی بالمقعد المقابل له...
فارس وهو یرفع سماعة هاتفه:تشرب ای
رامی بهدوء:قهوة مظبوط
فارس ع الهاتف:اتنین قهوة مظبوط
ثم یغلق وینظر له بابتسامه مجامله:منور یارامی
رامی یبادله نفس الابتسامه:متشکر..ثم یکمل بجدیه:انا جیت علشان اتکلم معاک بخصوص القضیه اللی انت رافعه
فارس بتنهیده:علی ما اعتقد مفیش حاجه تخص الموضوع ده علشان نتکلم فیه
رامی بجدیه:فارس مش وقت عناد انت متعرفش لو خدت صهیب من شمس ممکن یحصلها ای وبرضو متعرفش إن لو ده حصل یبقی فتحت ابواب علی شمس ملهاش نهایه بسبب ماهر
فارس بعدم اهتمام:حاجه متخصونیش انا کل اللی یخصینی ابنی اللی حرمتنی منو7سنین
رامی بضیق:الولد مش هیتقبلک ومش بعید یوصل لحاله نفسیه بسببک
فارس ببرود:الولد حبنی وانا هعرف ازای اخلیه یتقبل إن ابوه
رامی بحده:فی فرق لما یحبک کشخص عادی وفی فرق لما یعرف إنک ابوه مره واحده..ثم یکمل محاولاً الهدوء:لو سمحت اسحب القضیه قبل معاد الجلسه واحنا هنحاول نمهدله الموضوع براحه
فارس بعناد:القضیه هتستمر وابنی هخده منها یارامی وهدوقها من نفس الکأس اللی دوقتهولی
یقف رامی وهو مغتاظ من هذا الرجل العنید امامه فقال بضیق:شمس عمرها ما هتسامحک علی اللی انت بتعمله فیها یافارس ولو فی شعره ممکن ترجعکم لبعض انت قطعهتها وابقی افتکر کلامی ده کویس
فارس بهدوء مستفز:اطمن مش هأمن لواحده مخادعه وکدابه هی وعیلتها تانی
رامی بتحذیر:ای کان اللی انت فاهمه انا متأکد إنه غلط ووقت ما هتعرف الصح هیکون الاوان فات
ینفتح باب المکتب لتدخل السکرتیره ومعها الساعی الذی یحمل فناجین القهوة
لم ینتظر رامی ثانیه اخری فهذا العنید لا یقبل ای مناقشه او تفاهم فتقدم نحو الباب وخرج منه وبعد خطواتین یصتدم بدالیدا دون قصد
رامی بضیق:معلش مکانش قصدی..ثم کاد أن یرحل
ولکنها اوقفته عندما وضعت یدیها علی ذراعه وقالت بتساؤل:فی ای؟
نظر رامی لیدیها الموضوعه علی ذراعه فشعرت بالاحراج فازاحت یدیها وقررت سؤالها:فی یارامی ومالک خارج من عند فارس مضایق لیه کدا
رامی بضیق:ابن عمک ده واحد متخلف
دالیدا بغیظ:لو سمحت یارامی مهما کان اللی حصل بینکم متقولش کدا علیه
رامی بسخریه:اه اسف نسیت إنه حبیب القلب ومینفعش اغلط فیه..ثم یکمل باستحقار:انتو فعلاً لایقین علی بعض..ثم ترکها ورحل وظلت هی واقفه تفکر ما به حتی یتحدث معها هکذا وبدون تردد اتبعته حتی خرج من الشرکه وکاد أن یصعد سیارته ولکن اوقفته وهی تقول بحده:انت ای الهبل اللی بتقوله ده ازای تقول علینا کدا
رامی بغیظ:روحی اسألی ابن عمک اللی مکفهوش اللی عمله مع اختی جای یکمل علیها ویاخد منها ابنها
فهمت دالیدا لماذا هذا الاحمق غضبان هکذا فربعة یدیها امامها وقالت بهدوء:وانا ذنبی ای تکلمنی کدا وبعدین قصدک ای بإننا فعلاً لایقین علی بعض
لم یرد علیها رامی وادار جسده لیفتح سیارته ولکنها منعته مره اخری وهی تمسک ذراعه وتقول بحده:انا مش بحب حد یسبنی ویمشی وانا بکلمه
رامی بغضب لاول مره:صوتک میعلاش علیا وامشی من قدامی احسنلک دالواقتی
ففتح باب سیارته وصعد وانطلق بسرعه فائقه وترکها تقف مزهوله من اسلوبه الفظ معها فرغم أنه رأته عدة مرات لم تلاحظ أنه بتلک العصبیه
دالیدا بتوعد:ماشی یارامی والله لاوریک ازای تکلمنی کدا..ثم التفتت وعادت لشرکه فیجب أن تتحدث مع ابن عمها
___________________________
فی منزل کامیلیا ونبیل…