کبریاء امرأة وعناد رجل(بقلم منةالله محمود)

البارت السابع عشر

تعجب هشام من سؤاله فقال بتعجب:انت بتهزر صح جنی اختی یا اسامه
اسامه بتعجب:اختک!ازای وانا عمری ما شوفتها
هشام بتفهم:محدش یعرف جنی غیر شمس ومروان وماهر الله یرحمه هی مکنتش بتروح القصر علشان کدا مشوفتهاش وادیک عرفت هی مین خلی بالک منها بقی
اسامه بارتیاح وابتسامه شدیده:اکید
یتوجه هشام نحو السیارة ویصعد لینطلق اما اسامه فکان یشعر بالسعاده لأن ظنه قد خاب ومازالت الفرصه امامه لکسب قلبها ولکن هل سینجح ام ستظل تراه تافه واحمق؟؟
_______________________
تشرق الشمس فی کندا لتعلن عن بدایة یوم اخر لشمس مع ابنائها تستیقظ علی صوت ضحکات اطفالها باللجنینه فتلبس الشال الخاص بها وتخرج لتراس وتراهم یرکضون خلف بعضهم وهم مرتدون ملابس شتویه فموسم الشتاء قد اشتد فی کندا وبعد ایام سیتساقط الثلج تشعر بالسعاده لأنها تراهم یمرحون وتدعوا الله أن یحفاظهم لها…

بعد وقت...
تخرج شمس وهی ترتدی بنتطال اسود لیجن وبوکلیت ابیض یصل الی قبل رکبتها وجاکت فٌری وردی یصل الی نهایة ظهرها وبوت اسود فلات یصل الی رکبتها وتضع علی راسها قبعه فٌری علی لون الجاکت وتترک العنان لشعرها
تهبط لتجد رامی یجلس فی اللیڤینج ویضع سماعة البلوتوث وامامه الزجاج لینظر للاطفال  تاره ویقرا فی المجله تاره اخری وکان یرتدی تیشرت اسود بکم وبنطال ابیض جینز اسود
تمر شمس من جانبه ولکن هو لم ینتبه فتعد لها قهوة من مکنة القهوة المتواجده باحدی الاماکی فی اللڤينج ثم تأخذها وتجلس بجانبه وتزیل السماعه وهی تقول بمرح:اللی واخد عقلک یارومیو
رامی بانتباه وهو یترک المجله:جیسی انتی هنا من امتی
جیسی وهی ترفع کوب القهوة:عملت قهوة وانت ولا هنا
رامی بابتسامه:معلش یاحبیبتی کنت مندمج فی المجله فی عربیة عجبانی وبفکر اشتریها
جینیسیا بزهول:عربیة ای اللی تشتریها وجراچ العربیات اللی برا ده هتعمل فی ای
رامی بضحک:هههههه ما انتی عارفانی بحب العربیات
جینیسیا بقلة حیله:مضیع فلوسک فی العربیات یابنی حافظ علی فلوسک لولادک
رامی بضحک:هههههه یاستی تیجی امهم وانا اعمل فلوس تانی
جینیسیا بحزن:حاسه إن انا السبب فی إنک مفتحتش بیت ولا عملت اسرة لحد دالواقتی
رامی بعتاب وهو یمسک یدیها:هزعل منک علی فکره وبعدین لیه بتقولی کدا انا لو لقیت شریکة حیاتی کنت هتجوزها
جینیسیا بتنهیده:انا السبب فی إن شیلتک مسئولیه ملکش دعوه بیها
رامی بصدق:جیسی انتی عارفه إنک ملیتی حیاتی انتی والولاد انا من غیرکم کنت هفضل وحید کفایا إنک واثقه فیا وتأتمنینی
جینیسیا بحب:انا مهما قولت علی اللی عملته معایا مش هدیلک حقک یارامی انت اکتر حاجه حلوه لسه فی حیاتی
رامی وهو یحتضنها:متقولیش کدا لإنک انتی والولاد بقیتوا کل حیاتی
یقاطعهم دلوف الاطفال وهم یرکضون نحوهم
صٌهیب بتساؤل: مش هنخرج النهارده ولا ای یامامی
جینیسیا وهی تحتضنهم:مش هینفع یاحبایبی انتو مش شایفین الجو برد ازای خلینا فی البیت النهارده وبکرا نبقی نخرج علشان بعد بکرا انا هسافر
ماهر بحزن:هتسافری وتسیبینا یامامی خلیکی معانا عالطول
جینیسیا وهی تقبل احدی وجدانه:معلش یاقلب مامی هجیلکم تانی
صٌهیب بزعل:بس احنا عاوزینک معانا عالطول یامامی
تنظر جینیسیا لرامی لیخرجها من هذا المأزق
رامی وهو یمسک یدی الابناء:وبعدین بقی یاولاد مش کل مره تعملو کدا وبعدین مامی هتسافر وترجع تانی مش هتتأخر علیکم
ینظران الاطفال لبعضهم ثم یقولون فی صوت واحد:احنا عاوزین نسافر معاه ونعیش فی مصر
تنصدم جینیسیا مما تسمع فهی لیست مستعده الان بأن تعود بیهم الی مصر وتظهرهم للجمیع فیجب أن تستمر فی أخفائهم
جینیسیا بجدیة وهدوء:مش هینفع یاحبایبی لما یجی الوقت المناسب هخدکم
رامی بهدوء:وبعدین یاولاد انتو عاوزین تمشوا وتسیبونی
ماهر ببراءه:ما انتی هتیجی معانا یابابی ونعیش کلنا مع بعض
لم یستطیع رامی الرد فمن الواضح أن الاطفال حسموا قرارهم بأنهم لن یترکون امهم مرة اخری
جینیسیا بهدوء:مش هینفع یاحبایبی خلیکم هنا احسن
صٌهیب بغضب طفولی وهو یضرب الارض بقدمه:انتی مش بتحبینا علشان کدا مش عاوزة تخدینا معاکی
جینیسیا بحده:ولد ای اللی بتقوله ده اطلعوا علی اوضتکم حالاً انتو الاتنین
یحتضنهم رامی ویقول بجدیه:اهدی یاجینیسیا مش کدا براحه علیهم
تترکهم جینیسیا وتصعد لغرفتها فهی لم تتوقع أن ابنه یشک بمحبتها بهم وایضاً لن تستطیع تنفیذ طلبهم بهذا الوقت خاصة بعد عودة فارس...
_________________________
عوده الی مصر فی المساء تحدیداً فی ڤلة فارس بعد أن عاد من شرکته الجدیده التی اصبحت تسمی الشافعی جروب…