البارت التاسع والعشرون

12.2K 434 19
                                    

نبیل بخیبة امل:یعنی مفیش ای امل یادکتور انا مش طالب غیر إن اخلف طفل واحد بس
الطبیب بحزن علیه:والله یانبیل مش بایدی کل حاجه باید ربنا والتحالیل المره دی برضو بتأکد کلامی
نبیل بحزن:بقالی اکتر من4سنین بتعالج وباخد ادویه وبعمل عملیات وکل ده من غیر فایده
الطبیب بجدیه:نبیل متیأسش انت لسه صغیر والطب کل یوم بیطور وممکن نلاقی علاج لحالتک
نبیل بسخریه:هه والعمر فی قد ای یادکتور علشان استنی حاجه معدومه انا مسیبتش علاج جو مصر او برا مصر الا وخدته وفی النهایه کل دکتور یأکد إن العقم اللی عندی العلاج مش بیعمل معاه حاجه
الطبیب بأسی:أملنا فربنا کبیر واللی عجز عنه الاطبه قادر ربنا یداؤیه
نبیل بتنهیده مؤلمه:یارب
_________________________
یصل رامی للمکان المتفق علیه ویبحث بعینه عنها فیجدها تجلس بإحدی الطاولات تنظر لساعتها فیتقدم منها ویجلس بالمقعد المقابل لها وهو یقول بابتسامه بسیطه:اسف علی التأخیر
دالیدا بابتسامه:ولا یهمک انا لسه جایه
رامی بجدیه:تحبی تشربی ای
دالیدا:برتقال
یشیر رامی لنادل ویطلب کأس عصیر لها وفنجان قهوة له
ویتحدثون بالعمل حتی یأتی النادل بالطلبات ویبدأن یرتشفوها ..ثم ینظر لها ویقول بتساؤل:قولیلی بقی سبب المقابله دی ای؟
تلتفت دالیدا للمقعد الذی بجانبه وتحمل بذلته وتفتح الکڤر وهی تقول بااحراج:عارفه إن اتاخرت علی اتفقنا بس حقیقی مکنتش فاضیه
رامی بتعجب:ای دی؟!
دالیدا:دی البدله اللی کان المفروض اجبهالک مکان اللی باظت بسبب العصیر
رامی بتعجب:یااه ده انا نسیت الموضوع خالص..ثم یکمل بابتسامه:لیه تعبتی نفسک وبعدین انا کنت بهزر
دالیدا بمرح:وانا بقی معندیش هزار وبعدین اعتبره عربون صلح
رامی بصدق:هو مکانش فی زعل اصلاً علشان یبقی فی صلح بس علی العموم هخده علشان تفکرنی بیکی
شعرت دالیده بالارتیاح من کلامه فاغلقت الکڤر واعطته له واعطته ایضاً حقیبه اخری
رامی بتساؤل:وایه دی کمان
دالیدا:ده یاسیدی قمیص جدید وکرڤته وباقیت حاجات البدله
رامی بابتسامه:مکانش فی داعی تجیبی ده کله کفایا البدله
دالیدا بتنهیده:حسیت إن عاوزه اجیب کل حاجه تخص بدلتک فجیبتها ویارب بقی تبقی علی مقاسک
رامی بنظرت اعجاب:حتی لو مش علی مقاسی هلبسها علشان منک
شعرت دالیدا بالاحراج فقررت أن تذهب قبل أن یرتفع الادرنالین فی جسدها اکثر من هذا
دالیدا وهی تقف:طیب انا همشی بقی علشان عندی شغل
یقف رامی ایضاً ویقول بتمنی:ما تخلیکی شویه
دالیدا باعتذار:اسفه بس عندی شغل لازم اخلصه النهارده علشان مسافره بکرا سویسرا
رامی بزعل یخفیه:خلاص راجعه سویسرا
دالیدا بنفی:لا ده فی شویة شغل هخلصه وارجع علی هنا تانی
رامی بابتسامه وهو یمد یدیه لیسلم:ترجعی بالسلامه ومتشکر علی البدله
تبادله دالیدا التصافح وهی تقول بابتسامه ساحره:الله یسلمک وشکر علی ای ده حقک
ثم تسحب یدیها وتدیر له ظهرها لترحل لتترک هذا المسکین یتنهد بعمق فهو الان تأکد أن قلبه بدا یعلن حبه لها
________________________
فی المشفی…

کبریاء امرأة وعناد رجل(بقلم منةالله محمود)حيث تعيش القصص. اكتشف الآن