Everything for you (Harry Styles)

25.

Het gevoel van haar vingers over zijn huid - hij kreeg er geen genoeg van. Hij wilt haar alles geven, maar hij weet dat zij daar nog niet klaar voor is. Hij wacht op haar - hij komt zijn beloftes na. Hij bekijkt haar terwijl ze zich afdroogt. Haar haren vallen perfect over haar schouders. 'Stop met staren,' zei ze en ze grinnikte. Vanuit de spiegel keek Liv verlegen naar Harry en ze beet op haar lip. Ze is beeldschoon. Ze verdient hem niet, dacht hij. 'Maar je bent zo mooi,' zijn stem werd zachter. Hij stapte op haar af en liet wederom zijn vingertoppen over haar zachte huid glijden. Voor even verstijfde ze, en een diepe zucht vulde de badkamer. 'Ik kan je iedere seconde van de dag aanraken,' fluisterde hij in haar oor. Hun huid raakte elkaar aan. 'Ik verlang iedere dag naar je.' Liv sloot haar ogen en liet de handdoek uit haar hand vallen. Hij zag voor zich wat hij allemaal met haar zou kunnen en willen doen en hij voelde de opwinding wederom door zijn lichaam vuren. Hij moest zich inhouden - hij moest moeite doen om de drang naar haar toe te minderen. Hij wilde haar verleden niet nóg erger beschadigen, maar de gedachten die hij soms over haar had, leken steeds erger te worden. Hij voelde hartkloppingen opkomen en hij pakte Liv steviger vast dan normaal. 'Harry...'  Hij liet haar niet los maar duwde haar tegen de koude muur. 'Wat doe je?' vroeg Liv maar hij antwoordde niet, in plaats daarvan zoende hij haar hevig en dwong haar met hem mee te doen. 'Ik wil je neuken,' zei hij en zijn stem klonk donkerder dan normaal. 'Harry, sorry?' Liv stopte de zoen en keek hem verbaasd en zelfs angstig aan. 'Je hoort toch wat ik zeg?' Nu klonk hij geïrriteerd en zelfs een beetje dwingend. 'Meen je dit?' vroeg Liv. Hij had een diepe frons en hij werd onrustig. 'Harry, what the fuck?'
'Wat?' Zijn ogen leken vuur te spugen. 'Het heeft nu wel lang genoe geduurd, denk je ook niet?' Hij pakte haar bij haar polsen vast en hield ze boven haar hoofd. Hij kneep ze stevig vast, zodat ze geen kant op kon. Hij duwde zichzelf tegen Liv aan en kreunde wanneer zijn geslachtsdeel dat van haar raakte. 'Harry! Stop!' Hij hoorde de wanhoop in haar stem en hij besefte zich later pas waar hij mee bezig was. Liv liet zichzelf huilend op de grond vallen. 'Liv...' Ze trilde en hij wikkelde een handdoek om haar heen, althans, hij probeerde het maar Liv duwde hem weg. 'Rot op,' siste ze bevend. 'Rot op!' herhaalde ze en hij zag de pijn en de boosheid in haar ogen. 'Liv...'
'Ik zei ga weg!' Ze schreeuwde zó hard dat hij haar niet meer herkende. 'Wat was je van plan?' vroeg ze terwijl ze zich aan het aankleden was. 'Ik...Ik weet het niet.'
'Je weet het niet? Volgens mij probeerde jij mij tegen mijn wil in te neuken, toch? Ik dacht dat jij niet zo was...' En bij die woorden brak ze. Hij wilde haar troosten, maar hij wist dat ze hem niet zou toelaten. Ze zou hem nooit meer toelaten. 'Het spijt me...' Een traan rolde over zijn wang. 'Was dit een plan? Ben jij ook zo'n persoon waar ik al eerder mee in aanraking geweest?' Hij schudde zijn hoofd. 'Nee, echt niet. Ik verloor mezelf gewoon in het moment...' Hij loog. En dat wist hij heel goed. 'Ik dacht dat het goed zat...'
'Ik had je toch verteld dat ik zou aangeven als ik een stap verder wilde? En bovendien, je leek zo...anders....zo boos, alsof je me wilde verkr... Laat maar.'  Hij zag hoe haar hart brak. 'Liv, het spijt me...' Hij klonk wanhopig. 'Alsjeblieft...' Ze sloeg zijn hand weg en liep de badkamer uit. 'Ik ga weg. En ik kom nooit meer terug.'
'Liv!' schreeuwde hij nog wanhopig, maar het was al te laat.

Ze was weg.

Hij liet zichzelf op het bed vallen. Hij zuchtte diep, want hij voelde dat er wéér een aanval aan zat te komen. En die aanval, kwam bijna in de badkamer, met Liv. En daarom gedroeg hij zich zo. Want vroeger in het verleden wilde hij seks wanneer hij zich zo voelde. Zo kon hij zijn gevoel uitzetten. Het was niet de bedoeling om het bij Liv te doen. Maar zomaar uit het niets voelde hij dat er wederom een aanval aan kwam en hij wilde het niet krijgen waar zij bij was. Hij schaamde zich diep en hij had gewild dat dit nooit was gebeurt. Tranen stroomde over zijn wangen en de walging naar zichzelf toe was enorm. Hij haatte zichzelf.

Het was allemaal verpest.
Het was te laat.