The Darkest Light

Chapter 12

"Perfect. You can go," sabi ni Leigh. Hindi ko masiyadong napanood ang tugtog nila dahil iniisip ko pa ang pinag-usapan namin ni Thy. What does he mean? What do I need to realize?

Inayos naman nila ang mga gamit. Tumulong na ako sa pag-aayos kaya tumulong na rin si Jeruza. Lutang akong nag-aayos kaya hindi ko namamalayan na mas lalong bumuhol ang chords sa speaker. Natauhan nalang ako nang may humawak sa braso ko.

"Ako na rito," sabi ni Thy at nginitian ako. I keep on saying sorry. Kahit sabihin niyang ayos lang, alam kong pagod na sila at dumagdag pa ako. Nakakainis naman. Wala ba talaga akong nagagawang tama?

"Hey, it's okay." Hinaplos niya ang buhok ko. He chuckled. "Tara." Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Imbes na sagutan ako, bumaling siya kina Jeruza at Drake. "May date kayo?" tanong niya rito. Namula ang pisngi ni Jeruza pero tumango ito. Nakita kong medyo umiwas ng tingin si Drake. They're cute! "Ikaw, Leigh? Saan ka?"

"Dad," maikling sagot niya. Napatingin naman silang lahat. "And yes, tuturuan kayo bukas." Nanlalaki ang mata nila at halatang gustong tumutol pero walang nagreklamo sakanila.

"B-Buong araw?" Tumango si Leigh na kinabagsak ng balikat nila. Why? What's wrong? Ayaw ba nila sa papa ni Leigh? Natawa si Leigh sa mga reaksyon nila.

"Don't laugh at us. Mahigpit ka na nga, gusto mo pang may magturo sa aming mas mahigpit," Drake said. Natawa si Leigh ulit.

"Oh, come on! Dad isn't that bad." Tumawa ulit siya, nang-aasar. Halatang alam niyang takot sila sa papa niya. Mas strict pala ang papa niya, no wonder she got this strict attitude. Not that strict teacher that will drag you down and think that you can rise up again after he/she insult you. Mas nakakawalang gana ang gano'n. Buti ay gan'to ang ugali ni Leigh. Mahigpit lang tuwing trabaho.

"Yeah, because it's your Dad," sabi ni Drake. Lumapit siya kay Jeruza at humawak sa bewang. He waved his hand saying goodbye.

Lumabas na sila ng studio. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Ano pa ang gagawin ko rito? Kailangan ko na umuwi pero ang aga pa. Hapon palang ata rito. Hindi ko nga alam paano bumalik kay Aling Melinda. Napalunok ako nang maalala si Thy. He knows that I don't live there. I don't know if I will ask for his help, but it's risky.

Naramdaman kong inakbayan niya ako. Nakangisi na siya nang lumingon ako.

"Tara, date rin tayo," sabi niya na ikinagulat ko. Ano raw? Date? We're going on a date?! He chuckled when he saw my reaction. "Date. Sa mall, if you wanna. Kahit saan, name it." Tinitigan ko siya nang matagal. Seryoso siya?

"Alis na ako," sabi ni Leigh habang nagtitipa sa cellphone. Lumabas na rin siya ng studio. Bumalik ang tingin ko kay Thy na nakatingin sa akin. Ngumisi siya nang makita akong nakatingin. Nilahad niya ang palad sa harap ko, nagtataka ko lang 'yong tinignan.

"Let's go." Siya na mismo ang kumuha sa kamay ko para hawakan. Hindi ko pa nasisink-in ang ginawa niya kaya nahila niya ako palabas. "Where should our first date will be at?" he asked. Hila-hila pa rin ako.

"Can you..." Lumingon siya sa akin nang hindi ko tinuloy ang pagsasalita. Gusto ko malibot ang lugar na 'to. Wala akong kabisadong lugar dito, ni isang lugar nga ata na pupuntahan, hindi ko alam paano pumunta. "Libot-libot lang?"

Nagulat siya sa sinabi ko pero ngumisi rin. Bakit ba ang hilig ngumisi nito? Pero bakit ang g'wapo pa rin?

"I won't let my first date be 'libot-libot lang'," he said, copied my tone, mocking me. Umiling nalang ako sakaniya kaya natawa siya. Pero hindi ko rin maiwasan na mapaisip sa sinabi niya. First date? Ako ang first date niya?

"First date?" I asked. Tumingin siya sa akin nang mariin. Naningkit ang mga mata ko. He's curious eyes are back! Nakakailang na ang mata na 'yon. Parang gusto makita ang buong pagkatao ko sa tingin na 'yon. Why is he so curious?! He chuckled. Tumingin siya sa akin, wala na ang kuryosidad sa mata.