Bendeki Sen

Bölüm 1

"Lanet olsun!"
Saate bakıp haykırmam bir olmustu. Uyukalmıstım ve işe yetişmem için sadece on dakikam vardı. Alalacele geceliğimi bir kenara fırlattım ve odanın içinde koşturarak kıyafetlerimi giymeye başladım. Bir yandan da Ezgi' ye söylenmekle meşguldüm. Onun aklına uyup tek izin günüm olan pazarı kafamı dağıtıcam bahanesiyle sabahlayarak harcamıştım ve sonucu bana fena patlayacaktı biliyordum.

Kurumsal bir şirkette çalışıyordum ve pozisyonum da şirketin varisi Selim Bey' in asistanı olmaktı ama isin en can yakıcı kısmı da buydu zaten. Evet en can yakıcı olan kısım tam olarak Selim Karan'dı. Yaklaşık olarak 2 yıldır beraber çalışıyorduk. Her ne kadar bastırmaya çalışsam da ona olan hislerimi dizginleyemiyordum. dün büyük bir karar almıştım ve artık tek odaklanmam gereken şeyin işim ve arkadaşlarım olduğuna kendimi inandırmaya çalışmıştım. Ah ne kadar güzel (!) İlk günden kuralımı çiğnemiştim ve ise geç kalacaktım.

Ne bulduysam üzerime geçirdım ve apar topar arabama binip yola koyuldum. Dikiz aynasından kendimi kontrol ettim. " Harika görünüyorsun Nazlı! Uğraşsan geceden kalma olduğun bu kadar belli olmazdı." diye söylendim.

Nihayet şirkete vardım fakat yaklaşık yarım saat geç kalmıştım. Dördüncü kata ulaştığımda camekanla kaplı odama geçtim ve Selim beyin henüz gelmemiş olmasını diledim.

Beş dakika geçmeden Selim bey odasından çıktı ve bakışlarını bana çevirdi. Bana yaklaştıkça vücudumu bir sıcaklık sarıyordu. Eminim yanaklarım kızarmıstı.

Hemen ayağa kalktım ve "Günaydın Selim Bey." dedim.

Gözleriyle beni baştan asagıya süzerek " Günaydın Nazlı. Bugün çok erkencisin bunu neye borçluyuz?" Dedi gergin bir ifadeyle.

"Kusura bakmayın Selim bey tamamiyle benim hatam. Bir daha olmayacağından emin olabilirsiniz."

Bakışları darmadagın saçlarım ve solgun cildimde bir süre gezindi. " Uzun bir geceydi anlaşılan. Neyse iki gün sonrası için Ayaz beyle görüşme ayarlamanı istiyorum."

Hemen not defterimi çıkardım ve kafamı salladım. " Peki her zaman gittiğiniz restoranta mı rezervasyon yaptırmamı istersiniz?"

Selim beyin dudakları kıvrıldı ve " Hayır. Ayaz beyin Kemer' deki oteline misafir olacağım. Bu işi orada halletmem gerek."

Selim bey uzun süredir Ayaz beyle bir anlaşma sağlamaya çalışıyordu fakat başarılı olamamıştı. Bu sefer onu otelinde gafil avlamaya çalışacaktı. Akıllıca.

"Tamamdır. Oteli arayıp bir kişilik rezervasyon yaptırıyorum o zaman."

Selim bey kapıya doğru yaklaştı ve "Hayır, iki kişilik ayarla. Benimle birlikte sende geliyorsun, çarşambaya kadar evrakların eksik kısımlarını tamamla." Dedi.

Ağzım açık kalmıstı. Ellerimi gergince önümde kavuşturdum. Yanaklarımın pancar rengini aldığına emindim artık. Selim bey normalde iş seyahatlerine benim yerime Hamdi beyle gitmeyi tercih ederdi. Çarşamba'ya kadar beynime durmadan bunun bir iş gezisi olduğunu tekrar etmem gerekiyordu. Hem bundan sonra kariyerime odaklanacaktım değil mi? Benim için de büyük bir fırsattı bu.

Hızlıca yapmam gereken seyleri listeledikten sonra "Hemen ayarlıyorum Selim bey merak etmeyin." Dedim. Ah sesim ne kadar çatlak çıkmıştı. Defteri masanın üstüne bıraktım ve kafamı kaldırdım. Selim bey kapıya yaşlanmış beni izliyordu. Bakışları gömleğimin üzerine yoğunlaşmıştı. Bir dakika, nereme bakıyordu bu adam?

"Bu arada Nazlı, diye söze girdi. "Gömleğinin düğmesi açılmış." Dedi ve gözlerinde farklı ışıklar belirmeye başladı. Selim bey ilk defa bana böyle bakıyordu.

Hemen ellerim göğüslerime gitti ve titreyen parmaklarımla kapatmaya çalıştım. Gözümün ucuyla Selim beye baktım ve yüzünde hafif tebessümle kafasını çevirip odasına doğru yürüdü.

İki yıldır tehlikeli duygular beslediğim adamı dün unutma kararı aldım ve alkolü fazla kaçırıp sabah işe geç kaldım. Arkasından unutma kararı aldığım adamla Antalya'da beraber gideceğimiz  bir iş görüşmesi olduğunu öğrendim ve gömlek faciasıyla noktaladım. Gerçekten bir gün daha nasıl berbat olabilirdi?