O kadar çok ders çalışmıştım ki artık gözlerim artık uyumam gerektiğini sürekli hatırlatıyordu. Ama yine de ders çalışmaya ve okulun birincisi olmak zorundaydım çünkü ailem benim yanlışıma asla ve asla göz yummazlardı. Bir keresinde sınavdan çok yüksek not alamadığım için balkona bile çıkmam yasaklanmıştı. Ailem benim sadece ve sadece okumamı istiyor ve arkadaş bile kurmama izin vermiyorlardı. Ama ben karar vermiştim üniversitesi kazanıp en iyi yerlerde olup ailemden kurtulacaktım bunun için çok çok çalışmam gerekiyordu. Neyse çok konuştum sanırım artık size kim olduğumu anlatim demi ben Deniz 17 yaşında ailesi tarafından sevilmeyen bir köle! Her zaman düşünüyorum neden herkesin ailesi çocuklarını çok sevip onların iyiliğini düşünürken neden benim ailem bana bu kadar kötü davranıyordu ki. Neyse yine çok dağıldım ailemin tek bir kişiye kızmadığı en sevdiğim arkadaşım dafneyi çağırsam iyi olucak çok tuhaf ailem herkese kızdığı halde dafneye hiç birşey demiyor aksine bana vermedikleri ilgiyi ona veriyorlardı her neyse arayayım artık
(Dafne aranıyor...)
_alo hayırsız ben arwmasam arayacağınız yok hanımefendi
_ay dur dur başlama yine film izliyordum cırlama hemen hayırdır noldu?
_ çok canım sıkıldı diycektim biraz bize gelmek ister misin biliyorsun yarın okulun ilk günü sürekli böyle çağıramam seni
_tamam canımmmm uzatma geliyorum birşey istiyor musun
_Yok canım sen yeterki gel
_ tamamdır yarım saatee ordayım bays .
Dedi ve kapattı benim ki. Yarım saat sonra kapı çalmıştı hemen hızlıca kalktım açtım kapıyı. Ailemin gazabından zorda olsa kurtulup odamıza geçtik dafne istemediğim halde yine dolu abur cubur doldurmuştu heryeri. Saatlerce konuşup dertlesmistik dafne beni çok iyi anlıyor ve benimle beraber ağlıyordu. Ama artık geç olmuştu dafne nin eve gitme saati gelmişti. Dafneyi evine yolladikdan sonra bende yatağıma girmiş uyumaya çalışıyordum çünkü yarın okullar açılıyor ve son senendi derslerimin çok iyi olması gerekiyordu bunları düşünürken kendimi uykunun kollarına bırakmıştım.
