Buzdan Kalp | texting

4

Montunu giyindikten sonra sırtıma okul çantamı attığım gibi okuldan çıktım. Bugün piste gidip kaymayı düşünüyorum. Bir eğitmenim yoktu çünkü annemi zora sokmak istemiyodum. Eve kardeşimi okuldan alıp öyle geçmeliydim bide eve uğrayıp üstümü değiştirecektim.

Dışarı çıktığım an soğuk hava beni karşıladı. Aslında kış en sevdiğim mevsimdi ama kar yağmadıktan sonra bi anlamı kalmıyodu ki.

Cebimdeki telefon titrediğinde çıkarıp ekrana baktım nedense aklıma bana yazan çocuk gelmişti. Bana en son yazalı 3 gün olmuştu aslında yazdıklarında pekte korkulucak bi yanı yokmuş gibi duruyodu ama nerden bilebilirdiniz ki insan ister istemez tedirgin oluyodu işte.

Mesajlar kısmına girdim annem mesaj atmıştı.
Eve giderken ekmek almamı rica etmişti. Tabiki onu kırmayacaktım annem bizim için çalışıyodu gecesini gündüzüne katıyodu çünkü eve başka maddi gelir gelmiyodu. Zaten annemin kazandığı para bize bi hayli yetiyodu. Ereni almak için Minübüse bindim.

Ben 10 yaşında babamın bizi terk edişini hatırlıyorum hayır üzülmemiştim çünkü babam bize o kadar kötü davranıyodu ki her akşam gelmemesini dilerdim çünkü geldimi hep içmiş olur, annemi döver kardeşimle bana hep küfür ederdi. Her akşam babamın diğer babalar gibi olması için dua ederdim. Her okul çıkışı çocuklarını alan babaları imrenirdim. Ben ondan hep korkardım ama niyede bizi sevmesini isterdim. Ne acınası ama!

Düşüncülerimle boğuşurken kendimi kardeşimin okulunda bulmuştum.Vakit kaybetmeden minübüsten indim. Eren bu sene 4.sınıfa geçmişti ve okulu çok seviyordu. Büyüsün ben onu görürdüm.

Daha zil çalmamış olmalıki tüm anne ve babalar bahçede duruyolardı. Boş bir bank bulup oturdum ve zilin çalmasını beklemeye başladım.

Telefonumu çıkardım ve vicdanıma uyup çocuğa yazmaya karar verdim çünkü sanırım benim yazdıklarımdan dolayı bi daha yazıcağınıda sanmazdım ama sanırım üzülmüştü ve ben birilerini kırmayı hiç sevmiyorum.

Pelin: seni üzdüysem bende özür dilerim ama beni anladığını varsayıyorum.

Zil çalmıştı ve çocuklar bahçeye koşuşturmaya başlamıştı hemen telefonumu cebime koydum ve ereni beklemeye başladım.

Ayağa kalkmış ayağımla etraftaki taşlara vururken erenin sesini duydum. "Abla!" Kafamı kaldırıp ona baktım saçları dağılmıştı ve komik duruyodu bana doğru koştururken gülümseyerek onun hizasına gelebilmek için eğildim oda bana gülerek koştu. Ve sarıldı.

❄️

Erenin saçlarını karıştırırken o da ona verdiğim çikolatayı yiyordu. Ev okulun sadece bi kaç sokak ötesindeydi yani çok uzak değildi.

Evin önüne gelince anahtarı çantamdan çıkarıp kapıyı açtım. Eren hiç beklemeden hemen içeri girdi bende ayakkabılarımı çıkarıp bende içeri girdim.

Odama girip üzerime uzun kollu beyaz bir badi giyindim ama hava soğuk olduğu için üzerinede beyaz bi kazak geçirdim. Altıma siyah bi tayt geçirip odamdan çıktım ve mutfağa girdim.

Buzdolabından bişeyler çıkarıp eren için bişeyler hazırlamaya başladım. "Abla biliyomusun matematik sınavından en yüksek notu ben almışım zaten biliyodum en zeki benim sınıfta" kıkırdayıp omzumun üzerinden masada oturan küçük kardeşime baktım.

"Bak sen! İngilizce notun okunmadımı daha bücürük" eren hemen kaşlarını çatıp cevap verdi "birincisi ben bücürük değilim abla yakında ortaokula geçicem" önümdeki iki sandviçi alarak masaya oturdum ve birini onun önüne koydum. "İkinciside evet ingilizce notları hala okunmadı niye ısrarla soruyosun abla ya" dedi yüzü biraz kızarırken.

"İyi iyi sanada bişey söylenmiyo he" dedim saçlarını karıştırırken. "Pişt ben birazdan buz piste gidicem annem zaten yarım saate gelir abuk subuk şeyler yapma odanda tabletinle oyna tamam mı ablacım" eren bana gözlerini devirdi. "Sanki bebeğim ya ben"

"Öylesin tabi daha geçen evi yakıyodun" dedim o da bana kaşlarını çatıp "ablaa! Kazaydı o dedim ya!" Dedi ben ona gülerken.

Umarım yeni bölümü beğenmişsinizdir 💙

Aralara yorum yapmadan geçmeyinizz... 👉🏻💖👈🏻