13

7 1 11
                                    

Minübüsten indikten sonra hemen zaten hemen okula varmıştım. Bahçeye girdiğimde bi kalabalıkla karşılaştım ne olduğunu merak ettiğim için oraya doğru yürüdüm. Kalabalığın arasında yerdeki kişiye bakarken şok oldum bora ve iki arkadaşı çok kötü dövülmüşlerdi ama en çok yarayı bora almış gibi görünüyodu.

Bu bilinmeyen salaklık yapıp bunları okulda dövememiş olsun lütfen.

Beni de çağırsaydı kırıldım şimdi bak.

Onlara daha fazla bakmadan okula girdim ve sınıfıma 11-B ye girdim. Sırama otururken osmanda arkadaşlarıyla sohbeti burakıp bana doğru bakmaya başladı. Ne var anlamında kafamı salladım bana omuz silkti "ne var osman?" dedim. "Bahçedeki olayı gördün mü?" Kafamı salladım "evet, yani?" Sırıtarak omuzunu silkti "kim dövmüşse iyi dövmüş he" dedi "napıyım osman" hala sırıtıyodu "acaba neden dövmüş ki allahallah" dedi kaşlarımı çatıp omzuna vurdum "bişey biliyosan söyle gerizekalı gönderme yapma bana" dedim "ben nerden biliyim kızım" tekrar arkadaşlarına döndü ama yüzünde anlamadığım bi sırıtma vardı.

osman bu bilinmeyenin ajanı çıkmazsa bende bişey bilmiyorum.

Arkamda oturan eylüle döndüm. Eylülle konuşmuşluğumuz vardı tatlı biriydi yani. Ona daha dikkatli baktım bana bakmıyodu Osmana bakıyodu... oha! Baya baya osmana bakıyodu!

Kolunu dürttüm birden şaşkınca bana baktı gülüp "sakin ol benim" dedim o da beni görünce bi rahatlamıştı "ha sen miydin?" Hala gülerek ona bakıyodum "başka birini mi istiyordun anlamadım şimdi" hala gülüyodum. "Pelin... yoksa... öyle bişey yok tamam mı?" Bi anda ciddileşince ben hala sırıtıyodum. "sakin ol ya benden ne zaman sır çıktığını gördün."

O da gülerek "doğru sen genelde ya benle ya da osman la konuştuğun için sana güvenebilirim." dedi gözlerimi kısıp "ne ima ettin şimdi" dedim bu sefer kıkırdadı "boşver önüne dön hoca geldi zaten."dedi

Önüme dönerden mırıldandım "bugünde herkes de bi imalar bi imalar he."

❄️

Eve gittiğimde bi saat kadar sonra annem gelmişti ve bende geziyi anneme anlattım. Gidilecek yerde 1 ay kadar bi zaman kalıcaktık. Çoğu sporun yapılacağı bir yerdi zaten okuldaki sadece sporla ilgilenen kişilere haber verilmişti. 2 hafta kendimize verilen eğitmenle beraber alıştırma yapıcaktık diğer 2 hafta ise küçük yarışmalar düzenlenecekmiş. Tabii ödüllerde var kazanacağımı sanmıyorum ama bunu deneyimlemek istediğim için anneme çok ısrar etmiştim o da kabul etmişti. Her ne kadar efe biraz bozulsada onu da ikna etmiştim onların üzülmesini asla istemem.

İlk defa istanbul dışına çıkıcaktım o yüzden biraz heyecanlıydım. iki gün sonra yani pazartesi gidiyodum ama ben şimdiden bavulumu az da olsa hazırlamaya başlamıştım.

O sıra odamdan içeri erengirdi.

"Daha iki gün var abla"

"Olsun ben şimdi bişeyler unuturum falan"

Eren elleriyle oynuyodu. "Abla geri dönüceksin dimi" kafamı kaldırıp ona baktım ağlamamak için dudaklarını birbirine bastırıyodu. ellerinden tuttum. "Gel buraya" diyip ona sarıldım. Ağlıyordu.

Eren ne kadar belli etmesede herşeye bizden daha çok üzülüyodu ama asla bize yansıtmıyodu çünkü bizide üzmek istemiyodu. Ona ne kadar her şeyini benimle paylaşmasını söylesemde içine atıyodu işte.. Ona kıyamıyorum.

"Ablacım, gitme dersen gitmem bak hem o kadar da önemli değil zaten." dedim omuzlarından tutarak yüzüne baktım. Kafasını sağa sola salladı "Hayır ondan değilde..."

"Abla öyle demek istemedim ağlama." dedi  küçük elleriyle göz yaşımı silerken. Onun elini tutup avucunu öptüm "Ağlamıyorum"

Yatağa oturup eren'ide kucağıma oturttum "Eren sen böyle yaparsan gidemem ben, geri gelicem tabiki sen şimdi odamı ele geçirisin." dedim somurtarak efe bu dediğime gülerek "Doğru senin odan daha büyük öyle bişeyler olabilir." kıkırdadı tebessüm ederek burnunu sıktım.

"Bak sen."

"Abla ben senin o geziye gitmeni istiyorum beni yanlış anlama."

"Yanlış anlamadım zaten bücürük ama istemiyosan bunu söyleyebilirsin kırılmam." dedim yüzüne bakarken.  "Bana bir sürü fotoğraf atarsan kabul ediyorum" sevimlice bana bakmaya başladı. Kıkırdayıp başımı salladım "Görüntülüde ararım yeterki sen üzülme"dedim.

Eren'le biraz daha konuştuktan sonra kendi odasına gitti bende biraz annemin yanına gidip ona mutfakta yardım ettikten sonra şimdi odamda telefonumla oynuyodum.

Sonra bişey oldu telefonum çalmaya başladı.

Tamam gayet normal bişey ama arayan bilinmeyendi...




















Selam dostlar yeni bölüm geldi şükür üşenmeden yazabildim yani tebrikler kendim :D

Neyse bu bölümde efe'yi yazarken ağlamak istedim ah küçük üzümlü kekim :'') efenin bu kadar üzülmesinin nedeni tabiki biraz babasından kaynaklı ama birazda evde tek kaldığından dolayı çünkü bildiğiniz üzere anneleri eve onlar geldikten bi saat sonra falan geliyo maalesef.. ama annesi bu konuda bişeyler yapıcaktır merak etmeyin :')

Ozaman şimdilik görüşürüz cınım okurlarım.❤️😽

Buzdan Kalp | textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin