Guzel Gunler Bizi Bekler

Çakır Gözlerinde Kaybet Beni..

Uraz Bey... Kendini sanata adayan, muazzam eserlerleriyle insanları sanata aşık eden adam.

İki yıl önce Kenan'ın eserlerini sergilediği sergiye ev sahipliği yapmıştı. Ve o yıllardan sonra Kenan Uraz Bey'le çalışmaya başlamıştı.Şimdi sergi için yeni bir isim aranıyordu. Ama Uraz Bey'in istediği bu isim çok faklıydı. 

Çalışmalarıyla insanlara farklı bakıç açısı katacak bir isim..

Önceleri Kenan'ın aklından geçmiyor değildi ama henüz Asuman'ı yeterince tanımıyor bu iş için yeterli düzeyde eğitim alıp almadığını bilmiyordu. Çizimlerini çok begenmişti ama sonuçta Uraz Bey ile çalışacaktı, bu şans herkese verilmezdi..

...

Asuman resepsiyonda işlerini halletmiş tekrar lobiye dönmüştü.

Kenan elinde kağıtlar uzun uzun inceliyordu. Asuman'ın geldiğini farkedince;

-  " Önemli bir sorun yoktur umarım. "

- " Hayır yok. Sadece kayıtlarla ilgili ufak bir sorun çıkmış onu da hallettik. " 

 - "Çizimlerin.. Hepsi çok güzel. 

 - " Teşekkür ederim. Canım sıkıldığında bir şeyler çizmek beni hep çok rahatlatır. Dışarıdaki sorunlardan yorulduğum zaman kağıt ve kalemle bütünleşip dile getiremediklerimi kağıda dökmek tüm yorgunluğumu alır. Her ne kadar geleceğe dönük hayallerimin hepsini gerçekleştiremesemde, bu çizmeyi bırakacağım anlamına gelmez. Ben bıraksam da çevremdekiler buna izin vermez. Herkes bilir benim sanat tutkunu biri olduğumu. Büyükkannem küçükken hep  "Annen seni elinde fırçayla doğurmuş sanırım. " derdi. Bu işteki en büyük destekçim oydu zaten. Herkesi geçtimde onun için bile bırakamam ben bu işi. Sözün kısası ben sanattan kopsamda hayat buna izin vermez..

- "Söylediklerin beni çok etkiledi doğrusu. Benim söyleyemediklerimi sen söylüyorsun sanki. Hislerime tercümanlık ediyormuşsun gibi. Diğer parçamışsın gibi... 

Kenan söyledikerine inanamadı birden ama öylesine içten geliyordu ki anlatmak istedikleri. Dile gelmeyi bekliyordu kalbinden geçen sözcükler. O  susmaya çalıştıkça, daha cok bastırıyordu içindeki duygular .Konuşamadığı sözcükler gözlerini dile getiriyor, bakışları her şeyi anlatıyordu Asuman'a .. 

..

İçeride bir sessizlik oluştu bir ara. Bu Sessizliği bozan Kenan olmuştu;

- "Yani demek istediğimm.. şey ben aslında.. diyeceğim o ki.. Çizimleriniz yani çok güzel ben o anlamda şeyetmiştim...Yani... demeye kalmadan Asuman onu bu durumdan kurtarmak istercesine;

 "Anlıyorum evet teşekkürer " diyerek masum bir tebessüm belirdi yüzünde..

Şaşkın şaşkın Kenan'a bakıyordu gerçekten de saçmalamıştı Kenan. Ama o kadar masum görünüyordu ki  geçen gün karşılaştığı kibirli ve kaba adam gitmiş , gülümserken gözlerininin içine kadar gülen Kenan gelmişti.

Kenan her ne kadar tavırlarına göre olgun görünsede; genç, iri yapılı, esmer, çakır gözlü sempatik biriydi.

Asuman bu kanıya nerden vardı diye soracak olursanız.

O sanki Kenan'ı iki gündür değilde kendini bildi bileli tanıyormuş gibiydi... Öylesine içten öylesine samimi..

..

İkisi de kızarmıştı biraz. Durumu toparlamaya çalıştıkça birbirlerine iltifat yağdırıyorlardı adeta..

Asuman daha fazla duramadı ve ;