oceans | chanlix

4

Yanında büyüdüğümü hissettiriyordu. Yanında huzuru, mutluluğu, bazen hüznü ve kıskançlığı, çoğunlukla aşkı.
Hissediyordum.
Bana aile, bana arkadaş, bana sevgili oldu, haberi olmadan.
Ben de onu sevdim her geçen gün daha fazla. Haberim olmadan.
Bazen çıktığı gemi yolculuklarını kıskandım onu benden alıp götürdüğü için. Ama her yolculuğun sonunda kendini bulduğu yerin benim yanım olması da ayrı bir hissi yaşatıyordu bana.
Yine onu beklediğim bir akşam adım sesleri ulaştı kulaklarıma. Heyecanıma yenik düşüp adım seslerine doğru döndüm. Ama gördüğüm başka bedenler ile hayal kırıklığına uğrayıp tekrar çevirdim bakışlarımı manzaraya. Ve bu birkaç defa daha böyle devam etti. En sonunda kulaklarıma ulaşan başka adım sesleri ile derin bir nefes aldım ve bu son dedim kendi kendime sanki bu dediğime uyacakmışım gibi. Bu son dönüşüm. Ardıma döndüğümde elleri ceplerinde yanıma yürüyen beden kalbimi uzun bir koşudan çıkmış gibi hızla attırdı. Artık hislerimi kontrol etmek çok zor geliyordu.
Yanıma ulaştığında hemen yerini aldı. Omuzlarımız birbirine temas ediyordu. Havaların hafif soğumasından bedenimin üşüdüğünü sıcak omzu sayesinde farkettim. O da hissetmiş olmalı bir kolunu belime sardı. Bedenimi saran sıcaklık ile memnuniyetle doldum.
Mutluydum.
Onun da beni sevdiğini hissediyordum.
Birlikte izlediğimiz kaçıncı gün batımıydı bilmiyorum. Yanımda getirdiğim yiyecekleri çıkardım ve birlikte yemeye başladık. Bir yandan da kahkahalarla dolu bir sohbet eşlik ediyordu ikimize. Her güldüğünde yanaklarında oluşan çukurlara kayıyordu gözlerim.
Bir süre sonra birbirimizi sessizce izlemeye başladık. Gözlerindeki ışıltılardan kendi yansımamı görür gibiydim. Bir eli ellerime uzandı ve sıkıca tuttu.

Aşkın sadece aptalların düşeceği bir bataklık olduğunu düşünürdüm, bahsettiğim aptallardan olmadan önce.