մաս 30

91 1 0

от _its_anka_

от _its_anka_

-էս ձեր տանը մարդը չկա
-խի մենք մարդ չենք
-չէ նկատի ունեմ ծնողներտ տանը չեն
-հաաա մենոնք գնացել են մի ամսով հանգստանալու։
-պարզա -արի ցուհց տամ սենյակտ գնա պառկի
-չէէ չեմ ուզում -բալես արդեն ժամը 9֊նա էս ժամին բոլոր էրեխեքը քնած են լինում։
-Ես չեմ կարա հիմա քնեմ
-ինչի -որովհետև նոր եմ հելել քնից։
-բայց դու հիվանդ ես քեզ կազդուրվելա պետք։
-եթե տենց լինի ողջ կայքնս անկողնում պառկած կանցնի։
-ինչ վատա։
-չէ շատ վատա պառկած կարդալ չի կարելի ոնց եմ գիրք կարդալու։
-ու էլի քո գրքերի դարդն ես։
-բա ում դարդը լինեմ իրանք են իմ աշխարհը։
-ոչինչ հետո ես կդառնամ քո աշխարհը(կամաց ասեցի)
-ինչ
-հեչ ասում եմ քո համար հատուկ էն բժկական տեղերներից կառնեմ դու հենց ուզես կարդաս վերևի հատվածը կբարձացնեմ կկարդաս -չէ պետք չի որովհետև ես չեմ ուզում իմ կյանքը պառկած անցկացնել։
-լավ բա հիմա ինչ անենք
-կգաս իրար հետ ուժս կինո նայենք ես Անուլին ասում եմ ինքը վախենումա մենակ էլ հավես չի։
-Ոնց չեմ նայի գնացինք։
-ջան։
Սկսեց թռվռալ ոնց որ փոքր էրեխա։Չնայած էրեխայա էլի։Դրեցինք ուժս կինոն։Ինքը լուրջ նստել նայումա վախենալու մասերին ոնց որ գիժ լինի սկսումա ծիծաղել🤦‍♀️։Ասենք ստեղ մարդու գլուխ են ուտում ինքը ծիծաղումա😂։Ինքը որ ծիծաղումա իմ ծիծաղնելա գալիս երկուսով ենք գժի տպավորություն թողում😂։
Կինոն պրցավ։Էսքան ծիծաղացած չկայի կյանքում էսքան դաժը կամեդյա նայելուց չեմ ծիծաղել