սերը գրքերից դուրս

մաս 22

-Մուկն էլ բան չէր կարում ասեր մենակ աղերսող հայացքով նայում էր էտ տղուն իսկ էտ տղեն մի քանի րոպե անց սկսեց բարձր ծիծաղել Արամն էլ հետը սկսեց ծիծաղել ոչ մեկ ոչ մի բան չէր հասկանում հետո Արամը սկսեց խոսալ։<<Այ միամիտ քո կարծիքով իմ ընկերը քո վրա պիտի նայեր։Էս խաղ էր իսկ դու խաղալիքը>>։Էտ ժամանակ հիշում եմ մկան հայացքը։Էտ հայացքում մենակ մահվան ցանկութկուն էի տենում ուրիշ ոչինչ։Ես էլ չդիմացա մոտեցա մի հատ լավ տվեցի էտ ոչխարի բերնին հետո ախպորը խբեցի։Ինձ բան չկարացան անեն էտ չուլն ասեց հետո կխոսանք իբր ու քրոջ թևը քաշելով տարավ տուն էտ օրը իրանց տանից ահավոր ձեներ էր գալիս բարձրացա իրանց տուն էն պահին որ էտ ոչխարը Մարիամիկին ուժեղ հրեց էտ էրեխեն էլ գլուխը խբեց պատին ու ընկավ։Հարձակվեցի վրեն ու սկսեցի ես իրան ծեծել հետո գնացի մկան մոտ տեսա ուշքը գնացելա տարա հիվանդանոց մի կես ժամից ավել սպասեցի բժիշկին հելավա սեց որ...որ
-որ ինչ
-որ ուղեղի ցնցումա ստացել ու ասեց նաև որ շատ ծեծելու պատճառով օրգանիզմը մի կարողանում հակամարմիններ պատրաստել հիվանդությունների դեմ՝իմունիտետ չունի։Իմունիտետի բացակայությունից ու վախից իրա մոտ հարուցինացաներ են սկսում երբ որ ինքը մի քիչ թեկուզ մրսումա միանգամից ջերմությունը բարձրանումա 40աստիճան։Ու ամենակարևորը...
-կլինի չձգձգես։
-ինքը չի կարա էտ վիճակով երկար ապրի։Քանի որ ինքը ցանկացած վիրուս ընդունումա ու հիվանդանում դրանոց իսկ վիրուսներից ոմանք անբուժելի են։
-ինչ ես խոսում ոնց կարա տենց բան լինի։Ինքը չի կարա մեռնի։Ես կսպանեմ էտ ոխչարներին։Խաղալիք տեա ես դրանցից խամաճիկ եմ սարքելու մեխելու եմ փետերից ու խաղամ իրանց հետ։
-Գև հանգստացի ու նստի։Ամեն ինչ անցյալումա բան չես կարա փոխես դրա փոխարեն կարաս պռոստը էտ աղջկա հանդեպ շատ ուշադիր լինես։Հա իդեպ ինքը շատ ալերգիկա։
(ժող ես չգիտեմ սենց բան կա թե չէ բայց ես մի քիչ երևակայանս ու տրամաբանության վրա հենվելով հորինել եմ հիվանդությունը)