16

3.1K 502 10
                                    

Zawji

မေန႔ညက အသည္းကြဲဖီလင္နဲ႔ တစ္ညလံုး အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ဒဏ္ေတြခံရပါၿပီ။
ေခါင္းကိုမေထာင္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ မူးေဝေနရင္းကေန နာရီဆီတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေန႔လည္တစ္ခ်က္တီး။
တေရးေလာက္ အိပ္လို႔ရေသးတာမလို႔ Chanyeol ေစာင္ပံုထဲဝင္ေနလိုက္သည္။ Baekhyun နဲ႔ေတြ႔ရင္ လန္းလန္းဆန္းဆန္းေလးျဖစ္ေနခ်င္သည္။

အခန္းတြင္းမွာေတာ့ နာရီလက္တံက တခ်က္ခ်က္သြားလို႔...

ဝုန္းခနဲထထိုင္ၿပီး နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ သြားၿပီ။
လက္တံက ငါးနာရီအတိမွာ...
ႏိွဳးစက္သံမၾကားရေလာက္သည္အထိ သူဘယ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္လြတ္ၿပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားမိတာလဲ။ Chanyeol စုတ္တစ္ခ်က္သပ္လိုက္ရင္း စက္ဘီးဆီအျမန္ေျပးရတယ္။
Baekhyunee အိမ္ျပန္ခ်ိန္ေတာ့ မီေကာင္းပါရဲ႕။
ဒုန္းသုတ္ၿပီး ေက်ာင္းေဘး ျခံဝန္းဆီလာခဲ့ေတာ့ ဘယ္သူမွမ႐ွိေတာ့၊ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ ျပန္လွည့္လာရင္း လမ္းမွာ Manse တုိ႔ညီအစ္ကိုနဲ႔ေတြ႔တယ္။

"ေဟ်ာင့္ေတြ''

ျပန္မထူးဘဲ ဘုၾကည့္ၾကည့္လာတယ္။ငနာေလးေတြ စိတ္ကမၾကည္ရတဲ့အထဲ။

"မင္းတုိ႔ဘယ္အခ်ိန္က စာသင္ၿပီးတာလဲ''

"ဒီေန႔ ကိုႀကီးBaekhyun မအားလို႔တဲ့ အတန္းပိတ္တယ္ဗ်''

အမ္...
ဒါေတြ သူမသိပါလား။
ဘာလို႔လဲ ေနမေကာင္းလို႔မ်ားလား?
ေခြးေပါက္ေလးႏွစ္ေကာင္ကေတာ့ သူတို႔ရဲ့ မတည့္အတူဂ်စ္တူးအစ္ကို အေလာတႀကီးထြက္သြားတာကို ၾကည့္ၿပီးအေၾကာင္သားေလးက်န္ခဲ့တယ္။

Baekhyun အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ အိမ္တံခါးက ေသာ့ခတ္လ်က္သား။ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲကြာ!!!
Chanyeol တကယ္ကုိ ထူပူေနၿပီ။
သူ႔ကိုစိတ္ဆုိးၿပီးမ်ား တျခားၿမိဳ႕ေျပာင္းသြားၾကသလား စသျဖင့္ေပါက္ကရေလ်ွာက္ေတြးပစ္မိတဲ့အထိ....။
တစ္ေနကုန္ မ်က္ႏွာမျမင္ရလို႔ လူက ကတုန္ကရင္ပါဆို :''(
ဖုန္းျဖစ္ျဖစ္ေျပာၿပီး တစ္ခုခုအတည္တက်သိရမွ သူ စိတ္သက္သာႏုိင္မယ္။
'ပူခ်ီကတ္ေလး'ဆိုတဲ့ နံပါတ္ဆီေခၚလိုက္ေတာ့ ဖုန္းက ေလ်ာေလ်ာ႐ွဴ႐ွဴ ဝင္သြားသည္။

"ဟယ္လို_''

Baekhyun နဲ႔ပတ္သတ္လာရင္ အပ္က်တာအဆံုးသိတာမလို႔ ခုလည္း သူထင္သည့္အတုိင္း Baekhyun မွာ ကိစၥတစ္ခုခုျဖစ္ေနတာ ေသခ်ာသည္။ အသံက ၾကားေနက်မဟုတ္...ခုပဲ လဲပံုက်သြားေတာ့မလို ခ်ိနဲ႔ေနသည့္အသံတုိးတုိးေလး

Annoy But I LoveTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang