Yeni Bir Başlangıç || Errorink || Sezon 2

_5_Yeni Bir Ev_

Kalktığımda Ruru çoktan kalkmış, yanımda oturuyor ve bir Kuklayla oynuyordu. Blue ve Dream çoktan gitmişti. Kalkıp oynadığı kuklaya baktım. Benimkiyle oynuyordu.

"Neden burada gerçeği varken, gidip de sahtesiyle oynuyorsun?"

Ruru birden yerinden sıçradı. Kıkırdamaya başladım.

"Beni korkuttun!"

"Üzgünüm. Pffftt..."

"Her neyse."

"Birlikte biraz dolaşalım mı?"

"Olur."

Aşağıya indiğimizde Ruru bir portal açtı. İçine girdik. Ben hem yeni bir ev için bakınıyordum, hem de buranın tadını çıkarıyordum. Birden burnuma bir kelebek kondu. Durup ona baktım. Ruruda durdu.Maviydi. Biraz yeşil ve siyahı da vardı. Etrafımda dolandı. Sanki onu takip etmemi istiyordu. Etrafımda dolanmayı bırakıp uçmaya başladı. Onu takip ettim. Ruru da benimle geliyordu. Birden bir evin bahçesine girdi. Ben de girdim. Evin bahçesindeki çiçeklere kondu. Ruru yanıma geldi. Birlikte eve baktık. Bu o evdi... Birlikte kaldığımız, o anıların yaşandığı... Yaşlı bir kadının sesi duyuldu.

"Merhabalar."

"Merhaba."

"Ev için mi gelmiştiniz?"

"Ah- Evet, evet. ev için."

"Evin sahipleri içeride. Onlarla konuşmak isterseniz karşınızdaki ilk odada biri müzik dinliyor olmalı. Diğeri de markette. Ben buranın sahibi değilim. Sadece onlara yardım ediyorum."

"Teşekkürler."

Eve girdik. önümüzdeki ilk kapıyı açtık. Burasının salon olduğunu hatırlıyordum. Ve doğru çıktı. Ev aynıydı. Hiçbir değişiklik yoktu. üçlü koltukta bir kız oturuyordu. Bir şarkı söylüyordu. İçeriye o kelebek girdi ve kızın omzuna kondu. Kız kulaklığını boynuna indirdi.

"Selam Lucy!"

Sesi çok tanıdıktı. Ama bu Marry değildi. Kim olabilirdi ki?

"Ne? Biri mi burada? Ev için mi? Marry'i çağır. Ev bizim ne de olsa. O olmadan karar vermek pek doğru olmaz."

Kelebek uçtu ve kapıdan çıktı. Kız kalktı ve yanımıza geldi.

"Selam ben-"

"Lisa?"

"İnk? Error?"

"Burada ne yapıyorsun?"

"Marry eve göz kulak olmamı istedi. O yüzden buradayım. Markete gitmişti. Sanırım ev için buradasınız?"

"Evet."

Birden kapı açılma sesi geldi. Sonra birinin sesi duyuldu.

"Lisa? Evde misin? Ben geldim. Lucy burada ev için birinin olduğunu söyledi."

"Evet!"

Marry odaya girdi ve bize baktı.

"Ruru! Kiki! Bu ne sürpriz!"

"Teşekkürler."

El sıkıştık. Oturup biraz sohbet ettik.

"Kiki..."

"Evet, Marry?"

"Dün sizin olduğunuz yerden çok negatiflik sezdim..."

"Biri bir şey mi yaptı?! EĞER YAPTIYSA ONUN KOLLARINI KOPARIR, SONRA KALBİNE SOKAR VE O GÖZLERİNİ OYARIM!"

Üçümüz de sustuk. İlk Marry konuştu.

"Onun için çok üzgünüm! Biraz heyecanlı da!"

Tam Lisa ağzını açıyordu ki Marry eliyle ağzını kapattı.

"Bize her zaman anlatabilirsin."

Marry gülümsüyor, Lisa ise Marry'nin elinden kurtulmaya çalışıyordu. Ama onlardan başka anlatacak kimsem yoktu. Anlatmaya başladım.

5 dakika sonra...

Anlatmayı bitirmiştim. Lisa ceplerinden bir silah ve bir bıçak, Marry ise bir kılıç ve bir asa çıkardı. Asa oraya nasıl sığdıysa artık.

"Sakin lütfen!"

"Ruru... Bana ne yapacağımı söyleme..."

"Lisa, bence biraz ileri gittik."

"Bence de."

Eşyalarını ceplerine geri koydular.

"Yani evi alıyorsunuz."

"Evet."

"Tamamdır."

Marry ikimizin eline anahtarları fırlattı.

"Ev sizindir. Eşyalarınızı yukarı ışınlayacağım."

"E- Ödeme?

"MARRY!"

"NE?!"

"Zengin olmak istiyom! Evi 999 katrilyona ver!"

Marry, Lisa'nın kolundan tuttu ve evden dışarı sürükledi.

"Ev sanırım artık bizim."

"Evet."

Birbirimize gülümsedik. Ruru birden beni aldı ve bacağına oturttu. Çok kızardım.

"Ruru!"

"Hareket etmemi istemiyorsan sus."

Sustum. Ruru kumandaya uzanıp televizyonu açtı. Bir kanal bulduk. Melek ve Şeytanlar oynuyordu. Bunu izlemeye karar verdik. İzlerken içimiz geçmiş. Bu gün de böyle tamamlandı...