When The Bad Boy Fall In Love | ViceJack (Slow Update)

False Alarm

Allison Mae's POV

Nanginginig ang mga kamay ko habang binubuksan ang laman ng box.  Halos hindi ko mahawakan ang mga bagay na nasa loob dahil sa labis na pag gana ng utak ko.

My tears cant streaming down on my face.

Hinawakan ko ang unang bagay na nakuha ng atensyon ko. Ang scrapbook---that belongs to Aki.

Gusto kong magmura. Gusto kong murahin ang sarili ko. Paano ito napunta kay Reid?

Binuksan ko ang scrapbook na niregalo ko kay Aki nung 1st year anniversary namin.  Puro pictures naming dalawa ang nandito at ang message ko sa kanya.

I love you Aki. Im so lucky to have you in my life. I love you!

Everytime you smile, my hearts skip a beat. Thats how you affect me.

Great things happen unexpectedly. And our love for each other is the greatest.

Yan ang nababasa ko na captions sa bawat pictures.  Every pages has caption. Oo, inaamin ko minahal ko talaga si Aki. Pero hindi ibig sabihin na lahat nang sulat at mensahe ko sa kanya ay naging totoo.  Katulad na lang nung huli. He wasnt that greatest that ever happens to me. Damn! Meron pala talagang mga bagay na pagsisisiihan mong sinabi o nabitawan mo.  Kung meron mang tao na pinaka mahalaga sa buhay ko ay si Reid yon. Not Aki, but its always Reid.

Labis ang pagkapigang nararamdaman ko sa puso ko. Maisip ko pa lang na binabasa at tinitingnan ito ni Reid ay naiimagine ko na ang mukha niya. Malungkot, nasasaktan at pinaka malala ay ang nasasaktan siya.

"Gago mo talaga Reid", sabi ko na humihikbi. Ang gago niya. Paano niya naitago ang mga bagay na ito?

Naiinis ako sa kanya. Naiinis ako sa sarili ko dahil mahal na mahal ko pa rin siya. At ang tanga-tanga ko dahil pinagsalitaan ko pa siya ng masasama.

Damn! Paano ko nagawang bitawan siya?
Shit! Paano ko nagawang pakawalan siya?  I wanna hurt myself for everything Ive done, for every hurtful words i throw to him. Ngayon naiisip ko, do i deserve love? do i deserve him? Sa palagay ko ay hindi, i dont deserve his love nor him. Hes too good to be true.  Hindi ko alam na maiinlove at mababaliw sakin si Reid nang ganun. Ang tanga-tanga ko!

Sinara ko na ang scrapbook. Dinampot ko naman ang isang bagay na nakita ko. A letter-- at iyon ay isinulat ko din para kay Akiro nung 2nd year anniversary namin.

Binasa ko iyon at halos hindi ako makahinga. The content of the letter was a big blow for Reid. Siyempre, masasaktan talaga siya dahil ang content nito ay kung gaano ko kamahal si Aki. Sinara ko na din iyon pagkatapos.

May nakita din akong mejo di kalakihang box sa loob din mismo ng large box. May susi na nakasabit sa tabi nito.  Pagkabukas ko ay napakagat ako sa labi at napatayo.  It was like a treasure, treasure ng mga bagay na nahawakan ko. Nakita ko pa ang panyo ko na may nakaburda na pangalan ko  sa lower right side. Ang tanda ko, ginagamit ko pa ito nung nasa high school years palang ako.

Hindi ko na nakayanan ang emosyon ko kaya umupo ako sa kama at niyakap  ang box na yon. Hindi ko din mapigilan ang mapatawa habang umiiyak dahil hindi kapani-niwala ang iba pang laman nito. Paano niya nagawang itago ang mga bagay na ito sakin?

At higit sa lahat, paano niya itinago ang mga bagay na itinapon ko dati? Katulad na lang ng balat ng chocolates na madalas kung kainin nang tumapak na ako ng college, Hershey's. Dahil sa hilig ng kapatid  kong si Annika ang chocolates ay nagtatago na iyon para mabawasan ang ibinabaon niya sa school. Concerned kasi ako sa maaring mangyari sa ngipin niya kaya ko ginagawa iyon. Tapos si Reid, nagawa pang itago ang mga balat nito.