Let's talk about you and me -Zayn Malik

6.Stupid couple

‘’Δεν θα βάλεις μπιτζάμες;’’ Με ρωτάει. Τι του λες τώρα;

‘’Εμ, όχι, δεν πειράζει.’’

‘’Συμβαίνει κάτι;’’

‘’Όχι απλά δεν θα βάλω μπιτζάμες.’’

‘’Γιατί;’’

‘’Σταμάτα Zayn.Απλά δεν θέλω. Νιώθω άνετα και με την φόρμα.’’ Του απαντάω και το τελειώνουμεεδώ.

Κάθεται στην δεξιά πλευρά του κρεβατιού, ευτυχώς γιατί θατου έσπαγα το κεφάλι αν καθόταν στην αριστερή. Ανταλλάσουμε ένα απλό και ξερό ‘’Καληνύχτα’’και κοιμόμαστε.

[..]

Ξυπνάω το πρωί και βλέπω τον Zayn με το κινητότου να στέλνει λογικά σε κάποιον μήνυμα. Πάλι στην Lola στέλνει; Ίου.Με παρατηρεί και αφήνει το κινητό του δίπλα, καθώς μετά γυρίζει για να με κοιτάξει.

‘’Τι;’’ Λέω ενώ χαμογελάω.

‘’Καλημέρα Nicole,ήθελα να σου πω καλημέρα.’’ Λέει ενώ στριφογυρίζει τα μάτια του.

‘’Καλημέρα.’’ Του λέω και του δίνω ένα χαμόγελο.

‘’Είσαι καλύτερα σήμερα;’’

‘’Ναι.’’ Του απαντάω ήρεμα.

‘’Ωραία. Πάω τουαλέτα και έρχομαι.’’ Λέει μετά από λίγο. Τουλέω να δει κάτω σε περίπτωση που οι γονείς μου μας έφτιαξαν πρωινό πριν φύγουνκαι αυτός γνέφει. Ευτυχώς που πηγαίνει και ο David στην γιαγιά, τέτοιες μέρες που βρέχει,θέλω πολύ να τις περνάω μόνη μου..

Όπως βλέπω τον ουρανό από το παράθυρο, η ματιά μου πέφτειστο κινητό του. Να το ανοίξω; Θα με φάει η αγωνία αν δεν το ανοίξω.. Αλλά δεν είναικαι σωστό. Αλλά γιατί δεν μου είπε με ποιον μιλούσε; Λες να μου κρύβει κάτι; Ανδεν μάθω θα σκάσω. Το παίρνω στα χέρια μου, και αφού πάω στα μηνύματα, οι προβλέψειςμου αποδεικνύονται σωστές. Μιλάει με την Lora.

*Άντε ρε μωρό μου, θα έρθεις από το σπίτι μου;* Λέει αυτή.

*Πρέπει να ξυπνήσει για να φύγω.* Λέει ο Zayn, αναφερόμενος σε εμένα.

*Σιγά, παράτα την και φύγε.*

*Λες; Καλά κάτσε να δω αν θα ξυπνήσει τώρα, αλλιώς σε πέντελεπτά θα σηκωθώ να φύγω. Δεν θα την περιμένω κιόλας.* Λέει ο κολλητός μου, καιτα χάνω.

*Άντε, δεν μπορώ άλλο. Και σιγά σιγά να ξεκόψεις από αυτήν.*Λέει η σκρόφα η κοπέλα του.

*Θα προσπαθήσω όσο πιο σύντομα μπορώ, σε κλείνω γιατί ξύπνησε.*Απαντάει ο Zayn.

Εκείνη την στιγμή, μπαίνει ο Zayn στο δωμάτιοκαι πετάω το κινητό. Κάνε σαν να μην ξέρεις τίποτα Nicole, σαν να μην έγινε τίποτα.

‘’Να το και το πρωινό.’’ Μου λέει ενώ παρατηρώ ότι κρατάεικι έναν δίσκο με μαρμελάδα, φρυγανιές και γάλα.

‘’Μπορείς σε παρακαλώ να φύγεις;’’ Του λέω ενώ κλείνω τα μάτιαμου σε μια προσπάθεια να μείνω ψύχραιμη.

‘’Τι έγινε;’’ Με ρωτάει μπερδεμένος.

‘’Θέλω να μείνω μόνη μου, σε παρακαλώ φύγε πριν χάσω τηνψυχραιμία μου.’’ Του λέω αργά και ήρεμα.

‘’Εντάξει.’’ Λέει και παίρνει τα παπούτσια και το κινητό τουκαι κατευθυνθεί προς τις σκάλες.

Προσπαθώ να συνειδητοποιήσω τι μόλις διάβασα, και αρχίζω να τρελαίνομαι. Πατάω κάτω στο πάτωμα με δύναμη αγνοώντας τον πόνο του ποδιού μουκαι κατευθύνομαι προς το γραφείο μου, γνωρίζοντας ότι από δευτερόλεπτο σεδευτερόλεπτο το πράγμα χειροτερεύει. Βεβαιώνομαι, όταν όλα τα βιβλία, τα χαρτιά,τα τετράδια και όλα τα διακοσμητικά του γραφείου μου βρίσκονται κάτω στο πάτωμα,και εγώ κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού έχοντας τα χέρια στο πρόσωπο μου,κλαίγοντας με λυγμούς, κάθε λεπτό και πιο δυνατά..