<<Առանց Նրա>>

💛մաս 8💛

1 շաբաթ անց։

Ինչպես հասկացաք Մաքսը
երկրից գնացել է, բայց տեղեկություն
չունեմ չի զանգում նույնիսկ
հաղորդագրություն չի գրում,
ես նոր եմ հասկանում որ խաբված
եմ եղել, ու ուզում եմ մեռնել,՝ չեմ
հավատում որ նա ինձ խաբել է
ախր նա ինձ սիրում էր, թե՞ դա ուղղակի
հրապուրանք էր կամել կիրք նա
կոտրեց իմ սիրտը ես հիշում եմ
նրա խոսքերը։
<<Դու ես աշխարհից չես, ու դա
ինձ դուր է գալիս դու նման չես
բոլորին՝ բաց չես հագնվում, և դա
իմ դուրը շատ է գալիս>>։
Ոնց կարող էր այս հիմարը ինձ
խաբել այս խոսքերով հիմա հասկանում
եմ ընկերուհուս։
Համալսարանում եմ բայց դասը
չեմ լսում դեռ այդ պղտոր
մտքերի մեջ եմ,՝ ես պետք է այդ
Հիմարին դեն շպրտեմ իմ կյանքից
որպեսզի սիրտս կամ հոգիս
չկեխտոտի իր ներկայությամբ
հոգիս գոռում է իմ մեջ ասում է
<<Դու տականք ես Մաքս սրիկա>>։

֊Լիլյա։
֊Հա֊խառնված ասացի ես֊ինչ
որ բան է պատահել։
֊Ոչ, ուղղակի զանգը արդեն հնչել
է չես գալիս ճաշարան։
֊Գալիս եմ՝ շատ քաղցած եմ։
֊Դե՞ արի։
Ես ու Մարիան քայլում ենք դեպի
ճաշարանի ուղղությամբ
մտնում ենք ճաշարան մեր
մթերքները վերձնում ապա նստում
դեմ դիմաց։

֊Ի՞նչ կարծիքի ես գնանք մի տեղ
թափառենք։
֊Իիի։
֊Ի՞նչ֊ասում է Մարիան զարմացած
նայելով կողքերը։
֊Նենց ես ասում թափառեն՝ ոնցվոր
շուն լինենք։
֊Տուզիկ չէ։
֊Իիի։
֊Լավ֊լավ մի բորբոքվի։
սկսում են ցածր ծիծաղել։
Նրանց մոտենում են երկու
տղաներ։
֊Եթե դեմ չեք կարող ենք նստել։
֊Դու։
֊Դու։
֊Դուք ծանոթ եք֊ասաց Մարիան
նայելով՝ ինձ։
֊Ոչ, մենք երբեք էլ ծանոթ չենք եղել֊ասացի ես բարբոքված, ապա
սկսեցի հաց ուտել առանց նրանց ՝դեմքին նայելու։
֊Հիմա դեմ եք։
֊Ոչ, իհարկե նստեք֊ասաց Մարիան
նայելով ինձ։
Նրանք նստեցին իսկ գիտեք
ով էր։ Այն հիմարը որն ինձ հրեց
նա չգիտե թե ես նրան ինչ օրն
եմ գցելու, նա ինձնից
պետք է ծնկաչոք ներողություն
խնթրի,՝ իսկ ես կմտածեմ ներեմ
նրան թե՞ ոչ։
Ես մի ակնթարթ գցեցի նրա վրա,
նա ինձ է նայում ոչնչացնող
հայացքով, և ներքևի շուրթը
վերձնելով ճերմակ ատամի տակ։
֊Ըըը իսկ գուցե ծանոթանանք֊ասաց
այդ հիմարի ընկերը։
֊Ես՝ Մարիան եմ։
֊Ես Ջեյմսն եմ֊ասաց այդ ինքնահավանը՝ նայելով ինձ։
֊Ես Մարկն եմ։
֊Իսկ դու՞։
֊Ես ամեն մի անծանոթի, անունս
գետնով չեմ տալիս֊ասում եմ այս
ամենը ապա հեռանում, հետո կանգ
առնում ապա բարձ արտաբերում։
֊Մարիա։
֊Գալիս եմ֊վեր է կենում տեղից
Մարիան ապա շտապում, մենք
միասին դուրս ենք գալիս ճաշարանից։