<<Առանց Նրա>>

💛մաս 2💛

Աղջիկը դուրս է գալիս
սպիտակ դռնից, և ուղղևորվում
դեպի իր լսարանը,՝ ապա մտնում ներս։
֊Կարելի է,՝ նստել։
֊Արագացրու,՝ նստիր։
֊Շնորհակալ, եմ։
Օրիորդը նստում է իր տեղում, և նայում
կողքի նստած աղջկան։
֊Մար, ինչի ես մի՝ տեսակ։
֊Մի տեսակ,՝ չեմ։
֊Կռվել՝ եք։
֊Հա։
֊Ինչի համար։
֊Նա ինձ տեսել է ակումբներից
մեկում, և նա ինձ ասեց որ ամեն ինչ
վերջացած է, ես էլ քեզ չեմ սիրում
ուրիշին եմ սիրում։
֊Չես տեսել իրան,՝ այսօր։
֊Ընդհանրապես։
֊Լավ ամեն ինչ կարգին կլինի
չմտածես, ես նրան իր տեղը ցույց
կտամ։
֊Չե Լիլիա, բան չասես իրեն
՝խնթրում եմ։
֊Լավ։֊Ժպիտով։

****
Դասերը վերջացել են բոլորս
գնում ենք տուն ես, ու, Մարիան
քայլում ենք դեպի զբոսայգի,՝ լռություն
է երկինքը ամպամած ուրվորե անձրև
կտեղա, և ահա սկսեց կամանց անձրև
գալ, սկսում է մարմինս մանր ասեղներով պատվել, և ահա լռությունը
խախտում է Մարիան։
֊Արի գնանք մոտակա սրճարանը
մի բան ուտենք,՝ շատ քաղցած եմ։
֊Հիանալի գաղափար, գնանք։
Մենք մտնում ենք սրճարան նստում
փոքր սեղանի շուրջ, որտեղ ընդհամենը
Երկու աթոռ է դրված, հարմար
տեղավորվում ենք, և մատուցողը մոտենում է մեզ։

֊Ի՞նչ կցանկանաք։
֊Մեզ երկու թխվածք բերեք, և երկու
բաժակ սուրճ։
֊Բարի։
Մատուցողը հեռանում է, և մեզ
մոտենում է մի տղա, մոտ 21֊22
տարեկան։
֊Բարև, աղջիկներ։
֊Դու, ինչ ես անում եստեղ։
Տղան լկտիաբար ժպտում
է, և խոսում։
֊Կարոտել եմ քեզ Մարիա,
հիշում ես մեր,՝ առաջին։
֊Գնա եստեղից՝ հիմար։Տղան բռնում է
Մարիայի ձեռքը, և ուժեղ սեխմում։
֊Ետ փողոցային բառերտ քեզ քաշիր,
թե չէ։
֊Թե չե, ի՞նչ։
֊Թե չէ, Մաքստ կիմանա քո բոլոր
նկարների մասին,՝ ու։
֊Հիմար։
Ասում է աղջիկը, և դուրս գալիս
սրճարանից։
Ես միայն սառած նայում
էի,՝ Մաքսը ճիշտ է,
Աստված իմ ասեմ Մաքսին այսօրվա
պատահածի մասին, չե չեմ
կարող ասել նրան, ես չեմ կարող։

Լիլյայի՝ կողմից։

Դուրս եմ գալիս սրճարանից,՝ և
նստում մոտակա տաքսին,
Մտածում եմ այսօրվա պատահածի մասին,՝ մտքիցս դուրս չի գալիս
միթե Մարիան այդպիսի ստորություն,
կաներ։
֊Օրիորդ, արդեն տեղում՝ ենք։
֊Օհ կներեք մտքերով էի, վերձրեք
սա։
Գումարը տալիս եմ, և
Մաքսի տան դիմաց կանգնում,
սեխմում եմ զանգը, և բացվում է
դուռը,՝ Մաքսը զարմացած նայում է ինձ։

֊Գուցե, ներս թողնես։ժպիտով
֊Հա իհարկե,՝ ներս արի։
֊Ինչոր բանա եղել, քեզ նման չես։
֊Ոչ իհարկե ոչ,՝ ուղղակի չէի ուզում
գնալ տուն ասեցի գամ միքիչ՝ զրուցենք։

Հեղինակ՝ կող...։

Աղջկա խոսելու ժամանակ տղան
մոտ է գալիս աղջկան, և համբյուրում,
աղջիկը նույն պես պատասխանում է,
բայց դա տևում է մի քանի վարկյան,
տղան ետ է քաշվում շունչը կարգի բերում,՝ և խոսում։
֊Կներես։
֊Բան,՝ չկա։֊ժպիտով։
֊Եթե դուրտ եկավ, էլի՝ կհամբյուրեմ։
֊Ես ետպիսի բան,՝ չասացի։
֊Բայց, ուզեցիր։֊ժպիտով։
֊Մի՝ ժպտա։
֊ինչի, համար։
֊Վարակում ես՝ քո ժպիտով։
Տղան սկսում է ժպտալ մինչև,
՝ականջները։
֊Լիլիա,՝ ես քեզ սիրում եմ։
֊Ասել ես,՝ հազար անգամ։
֊Ենքան եմ ասելու մինչև, սիրահարվես։
֊Արդեն սիրահարվել՝ եմ։֊ժպիտով։
֊Ես,՝ ճիշտ լսեցի։
֊Ըհն։
֊Սիրում եմ քե՛զ։
֊Ես էլ քեզ, իմ,՝ Մաքս։
֊Քեզ պետքա տանեմ՝ տուն։?
֊Հա անպայման, արդեն հայրս
տունա՝ եկել։