aslıhan'dan
gözüme gelen güneş ışığıyla gözlerimi açtım içimde bilinmeyen bir huzursuzluk vardı rutin işlerimi halledip telefonuma baktığımda,ersoy hoca'nın beni aradığını gördüm ve geri aradım.
aslıhan:alo hocam beni aramışsınız duymamışım
ersoy:önemli değil ben seni bir proje var onun için aramıştım müsaitsen görüşelimi?
aslıhan:olur hocam siz bana konumu atın ben gelirim.
ersoy:tamamdır aslıcım görüşürüz.
aslıhan:görüşürüz hocam.
ismail'den
telefon'un çalmasıyla beraber gözlerimi açtım arayan ersoy hocaydı hemen cevap verdim.
ismail:(uykulu bir şekilde ) alo hocam
ersoy:(gülerek) uyandırdım heralde sesine bakılırsa.
ismail: (gülerek)yeni kalkmıştımda ondan.
ersoy: anladım asıl konuya gelim bir proje var ben seni onun için aramıştım müsaitsen görüşelimi?
ismail:olur hocam siz bana konumu attın gelirim.
ersoy:tamamdır görüşürüz.
ismail:görüşürüz hocam
ersoy aynı sekilde herkesle konuşup, attığı konuma gelmelerini söyledi bu kadroyla çok iyi şeyler yapabileceğini düşünüyordu.
herkes ersoy hoca'nın attığı konuma gelmişti sadece aslıhan yoktu.
nilsu:hocam daha gelicek varmı?
ersoy:aslıhan gelicekti birazdan gelir.
nilsu:okey.
ismail ise konuşulanlardan habersiz etrafı inceliyordu taki aslıhan içeri girene kadar kadını görür görmez istemsizce gözleri doldu kadını ne kadar çok özlediğini bir kere daha farketti hala ilk günkü gibi çok güzeldi ama yorulmuş bir hali vardı aslıhan adamı gördüğünde gözündeki yaşlara engel olamadı ismail aslıhan'ın ağladığını farkettiğinde yumruğunu sıkıp yutkundu aslıhan kendini toparlayıp gülümseyerek yanlarına gitti
