VAMPİRİM -Jm-

-7-

Jimin: O zaman kolunu uzat.

Korkarak lekenin olmadığı kolumu ona uzattım.

Jimin: Diğer kolunu da göster.

Yn: Ne gerek var?

Jimin: Hadi.

Bu sefer korkum ikiye katlanmıştı. Lekenin olduğu kolunu Jimin'e uzattım. Jimin lekeyi görücek olucak ki orda takıla kalmıştı. Birşey uydurmak gerekiyordu.

Yn: O düşündüğün şey değil geçen kapıya çarptım.

Jimin: Ne zaman.

Yn: Geçen hafta.

Jimin: Ben niye bilmiyorum.

Yn: Ne bileyim ben ama leke değil kapıya çarptım.

Jimin: Peki...

Neyse ki anlamasına izin vermemiştim, belki gerçektende öylesine bir kızarıktı.

Sung: Sen bir anda kaybolup nereye gidiyorsun.

Yn: Sanane hem ben sana karışıyor muyum. Hem senin bir kaç gündür elinden telefonun düşmüyor ben sana soruyor muyum?

Sung: Tamam be birşey demedik.

Yn: Sen 395 numarada ki müşterilerle ilgilendin mi?

Sung: 395 mi ben onları unuttum.

Yn: Onlar önemli müşteriler nasıl unutursun onları?

Sung: Ya napıyım unuttum işte, off gidiyorum.

Yn: Çabuk git.

...........

Eve geldiğimde neredeyse yorgunluktan ölecektim. O yüzden hemen odama çıkıp kendimi yatağa attım.

Yn: Ahh çok yoruldum.

Ben yatağa yattığım sırada Jimin'inde yattığını gördüm.

Yn: Sende mi yoruldun?

Jimin: Evet tüm gün peşinde geziyorum.

Yn: Ben biraz uyucam istersen sende uyu.

Gözlerimi kapatıp uyuyacakken hışırtılar duydum. Nefesini hissettim yüzümde,bana yakın olduğu belliydi. Bu neden beni heyecanlandırıyor.

Jimin: Niye heyecanlandın uyumadın mı daha... Rüya mı?

Jimin elini yüzümde gezdirirken kendimi hiç rahatsız hissetmiyordum. Şu an bir ton duyguyu yaşasamda bunu belli etmemeliyiz çünkü Jimin anlayabilirdi.

Jimin: Bu duygu ne?... Neden sana yakın olmak istiyorum.