The past

Chapter 1 Nightmare

Tagaktak ang pawis at hingal na hingal ay napa upo ako sa kama.Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko dahil sa takot na naramdaman ko ngayon.Kusang umangat ang mga nanginginig kung kamay sa pisngi ko nung may maramdaman akong mainit na likido mula sa mga mata ko.Agad kong pinahid ang luha ko bago pa may makakita sakin.

Napatingin ako sa pinto nung bumukas yun bigla at tarantang pumasok doon si Mommy at Daddy,Agad nila akong hinarap.Bakas ang pag-aalala sa mukha nila.

"What's happened gail?Bakit ka sumisigaw?"
Nag-aalalang sabi ni Mommy habang nakahawak sa magkabilaang pisngi ko.

"We always Heard you Screaming this past few days.Please tell us what's the problem gail?"
Hindi narin napigilan ni daddy na magpakita ng emosyon.I know dad.He's Strict.Pero pagdating sakin bigla nalang syang nagiging malambot.

I look at them and then Show my smile "Mom,Dad....I'm okay.It just that I can't help but to dream bad----"Mom stop me in my mid-sentence. "Na ano?Ano yung napaginipan mo na masama?" Agad niyang tanong.Natawa ako,But i know this is....Fake.

"Mom relax.It's about a Ghost okay....As usual.You know that I'm afraid of ghost"Liar Gail.But i need to.I know i shouldn't lie to them.They're just worried at me and i must be telling Truth but i can't.Ayaw ko silang mamoblema sakin.kahit na paulit ulit nalang ang palusot ko at hanggang umeepekto at naniniwala sila doon,Wala akong poproblemahin. basta hindi lang sila mag-aalala sakin,Dahil ayukong maging pabigat sa kanila.

Pinagmasdan ko sila na nagbuntong hininga.Alam ko na agad na napaniwala ko sila.Kung meron lang sanang award na most Liar.Paniguradong mabibigyan ako nun.

"Okay....Next time.Pray first before sleep huh.....Para hindi ka na managinip ng masama"
Pag aadvice pa ni mommy kaya natawa ako.

"Yes Mom"
Natatawa ko paring sabi.

"O sige na nak,Itutuloy na namin ang naudlot naming yakapan ng mommy mo..."
Sabi ni dad habang nakangisi ng nakakaloko at tumaas-baba pa ang kilay.Hinampas naman sya ni Mommy na namumula ang pisngi kaya natawa ako but this time di na fake.Natutuwa lamang ako sa pagiging sweet nila sa isat-isa.para silang mga teenager kong magbiruan.

Pagkaalis nila ay agad akong napa buntong hininga.Nag badya na naman ang luha sa mga mata ko.Tiningnan ko nalang ang alarm clock ko.Alas Kuwatro na pala ng umaga,Malapit naring mag alas Singko.Hindi na ako natulog kasi hindi naman ako makatulog.

Naghilamos nalang ako at nag toothbrush tsaka nagpahangin sa veranda ng kwarto ko.Agad na bumalot ang malamig na hangin sa balat ko.Nakatanaw lamang ako sa malayo.Napapikit ako at agad na naalala ang nakaraan 11 years ago.....

"Papa"

"Wag mo akong tawaging 'papa' Di kita anak.Punyeta ka"
_
_
_
_
_
"Mama,Bakit di po ako pinakilalang anak ni papa sa lahat"

"Uhm...kasi...ano--"

"Totoo po bang sinabi ng kapit bahay na Anak nyo raw po ako sa ibang lalaki?....Mama ano po bang ibig sabihin non?"
_
_
_
_
_
"Papa*sob* Nasasaktan po ako"

"Dapat lang yan sayo.Pasaway kang bata.Sinabi ko na sa iyong wag kang lumabas ng bahay.Ginawa mo parin!!!"

"Huhuhu...Pa sorry po,Di napo mauulit..."

"Julius tama na....wag mo namang saktan ang bata"

*****************

Tumulo ang luha ko.Iilan lang yan sa mga masakit na naranasan ko.At kahit pinilit ko ng ibaon yun sa hukay.Nauungkat pa rin.

Maybe.Maybe This is my destiny to take this pain forever.This Worst nightmare of mine in the past.Maybe I have no chance to Forget this freaking past.