The past

Chapter 4 The girl in the garden

[Gail's POV]

After I Run away from Sean,I directly Headed to the garden Which located at the back of the Campus.Iilan lang ang pumupunta dito dahil may kalayuan ito.kaya naging Favorite place ko na to.Aside from this is the Quietest place here. It Also have a Beautiful and Magnificent View.There are different kind of Colorful flower,The Towering trees and the benches Beneath the trees.

I Often go here.Whenever I feel Down,This place were became my Comfort Zone.Dito ko pinapalabas ang mga hinanakit ko,Dito ako umiiyak,Dito ko pinapakita ang kahinaan ko.And now that I feel Sad I guess This will be a Long Drama with myself.

Oh kay Sarap,Sa Ilalim ng Kalawakan. Kapag kapiling ka tumitig sa Kawalan.

Huh?Sino yun.May narinig kasi akong kumakanta at hula ko parang nasa likod lang sya ng Malaking puno na Inuupuan kong bench.

Saksi Ang Buwan at Bituin sa Pagmamahalan nating dalawa.Nating dalawa....

Dahan-dahan akong tumayo.At Sumilip sa Malaking puno sa likod nito.Na curious lang ako kung sinong Kumakanta.Ang Ganda kasi ng boses.Ang lamig lamig pa.

Tanaw,Parin,Kita sinta.Kay layo may nagniningning,Mistula ng tala.....

Nakita Ko Isang Babaeng nakaupo at nakasandal sa puno habang naggigitara at Kinakanta ang KALAWAN

Sa tuwing....Nakakasama ka,Lumiliwanag ang daan sa kislap ng yung mga mata...

I admit na cute sya.May maamo din syang mukha.Napapapikit pa sya na parang feel na feel talaga ang pagkanta.

Pag ikaw ang kasabay,Puso'y napapalagay.Gabing tumatamis Tuwing hawak ko,Ang yung kamay.....

Ohghod.Bakit ang ganda-ganda ng boses nya?Bakit di ako biniyayaan ng ganon.Para tuloy akong tanga sa gilid ng puno.Pumipikit habang nakikinig.

Oh kay Sarap sa Ilalim ng,Kalawakan....Kapag kapiling ka tumitig sa Kawalan,Saksi ang buwan at bituin sa pagmamahalan nating dalawa...

Nating dalawa....

Yun nga natapos ang kanta na nakahilig lang ako sa tabi ng puno habang nakikinig.

"*Gasp*"
Bigla akong napadilat nung marining ko syang suminghap.Ang kaninang maganda at bilog niyang mata ay mas lalo pang bumilog nung nagtama ang paningin namin.

"Who are you?.."
Mahinahon niyang sabi.Ghad nakakahiya nahuli niya ako.What to say?I composed myself first at tiningnan sya sa mata.

"Uhm....Sige lang,Ituloy mo lang ang pagkanta mo"
Ano daw?....Ghod gail,Katangahan yung sinabi mo.Ba't ko ba yun sinabi eh tapos nanga sya sa pagkanta.Kakahiya.Yun lang kasi naisip kong sabihin.In case if you want to know,I'm not good at Conversation,I'm a Woman with a few words.

Instead of talking to her,I turn my back and start walking out of the garden.Im not in a half towards of way out when she suddenly appear in front of me with her arm wide open.I stare at her emotionless.

"Wait!!...I think I already saw you before,You look familiar"
Naniningkit ang kanyang mata habang sinasabi niya yun na parang sinusuri ako ng mabuti.Eh ano naman ngayon kong familiar nya ako?