little lover ¶ChanMin¶ (Kısa Hikaye)

chapter; 0.7 don't wanna say goodbye

HannLina mintmulti YangRaesun sizi unutmam :")

~
Uyandığımda saat 4 olmuştu. Kalkıp eşyalarımı toparladım. En iyisinin uzaklaşmak olduğuna karar vermiştim. Kuzenim Yubin'i arayıp onlara geleceğime haber verdim. Raesun ve Lina yani diğer kuzenlerim de ondaydı. Doğru mu yanlış mı bilmiyorum ama oraya gidecektim.

-Chan-

Olmamıştı. Bir kez daha batırmıştım. Olmayacaktı. Bu son denememdi. Seungmin'i de bana sevgili bul diye zorlayamazdım. Yalnız ölecektim. Kaderim buysa değiştiremezdim. Şu an tek bir kişiye ihtiyacım vardı. Onu görme umuduyla eve gittim.

Ağrı kesicilerle beraber odasına gittim. Odasında yoktu. Bütün evi aradım. Hiçbir yerde yoktu. Geri odasına gittim.

Gözüm yarı açık dolabına takıldı. Korkarak dolabın yanına gittim. Dolabı açtım. Bomboştu. Başımdan aşağı kaynar sular döküldü. Kıyafetleri, valizi... her şeyi gitmişti. Seungmin yoktu.

Bir umut işte... Changbin'i arayıp onların yanında mı diye sordum. Aldığım cevap olumsuzdu. Korkuyordum. Onsuz ne yapardım bilmiyorum.

O... farklıydı. Çok farklıydı. Bana sevginin gerçekliğini kanıtlamıştı. Ben ne kadar uzaklaşsam hayattan, o beni yine bağlamıştım onu... anlatamam ki.

Ben... ona aşığım.

Bunu neden önceden fark etmedim... neden gitmesini bekledim. Onu geri kazanmam gerekiyor. Buna eminim

-Seungmin-

Kızlara derdimi anlatınca rahatladım. Her zamanki gibi akıl hocalıkları tuttu ve bana binlerce saçma yöntem söylediler. Hangisini aklımda tuttum? Hiçbirini.

Telefonumu alıp Kart Rider oynamaya başladım. O sırada Chris hyungdan mesaj gelmişti.

"Min... nerdesin? Sana en çok ihtiyacım olan zamanda beni bıraktın mı? Sen de benim gibi pes mi ettin? Konuşmamız gerek. Beni yalnız bırakma. Sensizlik neden bu kadar korkutuyor? Ne yaptın sen bana? Çatıdayım. Seni bekliyorum..."

Çatıdayım mı? Yine mi? Tamam... artık bir şeyleri bitirmenin zamanı gelmişti.