Chapter 1

267 12 3
                                    

*Caryl

Unti-unti kong minulat ang aking mga mata. Unang napansin ko ang kaputian ng silid, mga tubong nakakabit sa akin at ang maingay na makina na nasa isang tabi.

Hindi ko maigalaw ang aking katawan, pakiramdam ko'y nakatulog ako ng mahabang panahon at ngayon lang ako nagising.

Narinig kong may tumunog at nakita kong bukas ang pinto. Nakita ko ang isang babae na nakatayo malapit sa akin at nakangangang tumitig sa akin

"You're already awake." Sambit ng isang nurse na naka assigned sa akin.

The memories flashes inside my head. The pain I've felt last night. It was all because of Airon. He broke up with me. He doesn't love me anymore. My tears began to flow as if it was meant to release without my command in my system.

"Caryl..." My mom. I'v never seen her like this before. It was all because of me. I've caused so much pain to her.

"Mom, I'm so sorry." Napahikbi na lang ako at niyakap na lang ako ng aking ina.

"Ssshhh. You don't need to say that anak. Walang may gawa nito. It was an accident." Malungkot na saad nito sa akin habang ang mga balikat ko ay hindi parin maalis ang panginginig.

"Mom, does Aaron know about this?" Hanggang ngayon umaasa pa rin ako na magbubukas ang pinto at sasalubong sa akin ang mukha ni Aaron at sasabihin niyang mahal niya pa rin ako.

"Anak. He already left. The day after your accident, umalis siya papuntang America. Wala siyang alam tungkol dito." Tumutulo ang luha na sabi nito.

Ganyan na ba sya ka manhid? Wala na ba talaga siya paki sa akin? Mahal na mahal ko siya, pero mas pinili niyang iwan ako dito. Na puno ng sakit ang nasa loob, na puno ng pangungulila sa pagmamahal niya. I can't believe him. He left me hanging.

Mah bumabagabag pa rin sa loob ko. Sana hindi siya nawala sa akin. Sana hindi siya sumuko. Napahawak na lang ako sa tyan ko at humihiling na sana ang batang dinadala ko ay hindi sumuko.

"Mom..." Hindi ko alam kung paano ko sisimulan ito.

"I already know it, anak. The doctor told us about it. Don't worry hindi siya nawala. Hindi nawala ang apo namin. Malakas ang kapit ng bata katulad ng Mama niya. Don't worry anak everything will  be fine."

"Sorry po talaga mom. Hindi ko po sinabi ang tungkol dito. Natatakot kasi ako na baka itakwil niyo ako, na baka kamuhian niyo ako at hindi tanggapin ang anak ko."

I'm so thankful that I have a parents like them.

"Mom, please wag na po nating ipaalam kay Airon ang tungkol sa bata. Simula ng iwanan niya ako nawalan na din siya ng karapatan sa anak. He doesn't deserved to know about my child. He doesn't deserved to be a father." Matigas na sabi ko sa aking Ina. I will  never ever let that happen. I'll make sure that he'll doesn't know about this child.

"Sige anak. Ikaw ang bahala. You're two months pregnant. And the baby is healthy. Pwede ka na daw lumabas bukas sabi ng doktor."

Tinanguan ko na lang at dahan dahan ipinikit ang mata at hinila na ako ng kadiliman para matulog.

You'll pay for it Aaron. Hindi mo malalaman ang tungkol sa anak ko. Never.

--

Adikkaychoco revised

-------------------------

Falling Into PiecesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon