Sadece Sen

-5-

25.08.14

Telefonumun alarm sesiyle uyandım. Alarmı kapattıktan sonra yatağımdan çıkıp banyoya doğu yürüdüm. İlk olarak duş aldım sonrada yeni aldığım kıyafetlerden elime gelenleri giyindim. Bugün ayrı bi mutluydum. Anneme yardıma gittiğimde her şey çoktan hazırdı. Kahvaltımızı yaptıktan sonra odama doğru yöneldim. Babam saat 7 de hazır olmamızı söyleyip evden ayrıldı.

Odama çıktığımda dolabımı açmamla kıyafetlerin yere dökülmesi bir oldu. Bu kadar dağınık olamazdım ben ya. Buraya geldiğimde berri bir umursamazlık ve üşengeçlik vardı üstümde. Kıyafetleri katlayıp valize yerleştirmeye başladığımda odama annem geldi.

- Yardıma ihtiyacın varmı kızım?

- Hayır anne ben hallederim.

Bir saate herşeyim hazırladım. Odamıda düzenledikten sonra anneme haber verip dışarı çıktım. Ekin'e mesaj attıktan sonra herzamanki gittiğimiz kafeye gittim. Ekin'in gelmesini beklerken soğuk birşeyler istedim. Herzamanki gibi yan masada Aras'ı gördüm garip olan şu ki yanında yine Ecem yoktu. Benim bilmediğim birşeyler vardı.
Ekin buraya doğru gelirken Aras'ın bize baktığını gördüm. Sanki beni takip eder gibiydi.

- Gidiyorumda son kez sizi göreyim dedim. Belki gidipte gelemeyebilirizz :))

- İyi yapmışsın Tuğba'ya söyledim oda gelir birazdan.

- Tamam o zaman.

- Aras'ın yanına gitmeyecek misin?

- Tabikide gitmeyeceğim Ekin. Biliyorsun onu görünce çok kötü oluyorum. Bu yetmezmiş gibi yanına gidip konuşamam.

Daha yeni farketmiştim, onlara o geceden bahsetmediğimi. Söylemeyede hiç niyetim yok aslında. Benim konuşmamın ardından oluşan sessizliği Tuğba bozdu. gülümseyerek geliyordu ki Aras'ın yanına gitti. Artık emindim bunlar benim arkamdan birşeyler çeviriyorlar ama hadi bakalım.

Aras'ıda alıp bizim masaya getirdi. Öylece beni izliyordu. Zorla getirildiğini anlamıştım. Tuğba'nın bir elide Aras'ın kolunun üstündeydi, gitmesini engelliyordu. Biraz kızlarla sohbet ettikten sonra telefonum çalmaya başladı.

- Hadi kızım baban geldi seni bekliyoruz.

- Tamam anne geliyorum.

Kızlar ben gideyim artık yola çıkışımız arayan annemdi. Kızlara sıkı sıkı sarıldıktan sonra Aras'a döndüm. Bana üzgün bir şekilde bakıyordu. Bende laf vurmadan duramıyorum tabi.

- Hayırdır üzüldünmü. Pardon ama ya sende öyle bir duygu yoktu. Sende duygularla oynamak, incitmek ve alay etmek daha yatkın.

Dedikten sonra kızlara el sallayıp arkamı döndüm gidiyordum. Birkaç adım attıktan sonra..

- Geri geliceksin o zaman herşey çok farklı olacak prensesss.

S harfini herzamanki gibi uzatarak söyledi tabiki. Bunu dedikten sonra olduğum yerde kaldım. Kızların söylediklerini anlamıştım. Onlardanda hiç ses çıkmıyordu. Birşey demeden ve arkamı dönmeden yürümeye devam ettim. Bir yandanda kafamı kurcalayan şeyleri düşünmekteyim. Kulaklığımı takıp kafamı dağıtmaya çalıştım.

Eve gittiğimde annemler beni bekliyordu. Artık geldiğime göre gidebiliriz annecim. Babam arabayı çalıştırmak için önden gitti. Annem ise yanıma yaklaştı yüzümü ellerinin arasına alarak;

- İyisin değilmi bitanem. Seni bu aralar çok üzgün görüyorum. Bak eğer istersen orda teyzenlerle kalabilirsin. Sık sık gelirsin buraya bizde geliriz.

Birşey demeden arabaya gittim. Arka koltuğa oturdum. Annemin söylediklerini düşündüm aslında hiçte fena olmazdı. Ama sonradan annemden uzak kalamayacağım için bu fikrin saçma olduğunu anladım. Yolculuk başladı bende daha fazla düşünmemek için uyumaya çalıştım.

26.08.14

Uyandığımda yatağımda buldum kendimi. Ne ara gelmiştik ben buraya nasıl geldim. Uykum o kadar derinki kalkıp odama geldiğimi bile hatırlamıyorum. Neyseki şu yolculukta bitti. Çok seviyorum ya, sürekli gidip geliyoruz .s

Yatağımdan kalkıp telefonuma bakındım ama bulamadım. Anneme sorduğumda arabada düşürdüğümü söyledi. Neyse ki getirmiş. Masadan telefonumu alıp odama gittim ama kapalıydı. Müzik dinlerken uyuduğum için kapatmayı unutmuşum. Şarja taktıktan sonra üstümü değişmek için valizimi açtım birşeyler aldıktan sonra tekrar kapadım. Yerleştirme gibi bir derdim yok nasıl olsa geri döneceğiz.

Üstümü giyindikten sonra telefonumu elime aldım. Egemen aramış hem de 5 defa! Aramak istedim ama yine beni sorguya cekicek, kızıcak falan hiç uğraşamazdım. Elçin'i aradım. Telefonu bu sefer küçük kardeşi Arda açtı. Arda çok tatlı bir çocuk aslında. Altı yaşında ve maviş maviş gözleri var çok seviyorum ama yaramaz bir çocuk. Sürekli herşeye atlamalar, annesine gizli olan şeyleri söylemeler. Benim öyle kardeşim olsa kafayı yerdim herhalde. Düşünmesi bile berbat :))

- Ardacım ablana verirmisin telefonu.

- Banane niye aradın, ne diyeceksin.

Birden Elçin'in bağırtısını duydum ve telefonu kapattım. Anlaşılan yine kavga edicekler. Aradan bir beş dakika geçtikten sonra telefonum çaldı. Bu sefer Elçindi, sinirli bir hali vardı. Bağırarak;

- Ben bu çocuğu sonunda öldürücem yaa, yanlış birşey söylemedi değil mi ?

Yüzümde bir gülümseme oluştu. Şuan ona çok kızmış olsada kardeşi sonuçta çok seviyor.

- Hayır birşey demedi, kızma bu kadar ya.

Böyle konuşa konuşa baya zaman geçti. Sonunda bize gelmesini bizde devam etmemizi söyledim. Bir saate burda olacağını söyledi ve telefonu kapattı.

Annemin yanına gidip Elçin'in geleceğini bildirdim. Birlikte yiyeceğimiz birşeyler hazırladık. İşimiz bittikten sonra odama çıktım. Bu sefer Egemen'i aramakta kararlıydım.

Egemen telefonu açtığında hiçbirşey olmamış gibi davrandı. Herzaman konuşulan konulardı konuştuklarımız. Haber vermediğim için özür dilediğimde ise sorun değil diyerek geçiştirdi. Birşey olmuştu. Böyle biranda değişemezdi bu çocuk. Bana olan davranışları garip ya neyse. Zamanında çok sevdi ama ben ona hiçbir zaman o gözle bakmadım hep en yakın arkadaşımdı. Ama öyle olduğunu öğrenince araya mesafe koymak zorunda kaldım. Çok iyi kalpli aslında kimsenin üzülmesini istemez. Bu düşüncelere dalmıştım ki kapımın açıldığını farkettim. Gelen Elçin'di.

Kocamann sarıldım ona o kadar özlemişim ki :)) Bir farklılık gördüm, saçları kısacıktı. Ama böylede çok tatlıydı. Neden kestirdiğini sorduğumda, senin özlemine dayanamadım digerek alay etti. İğrenç espirileriyle herzman kendisini komik sanan Elçin'di işte.

İlk önce annemin yanına gidip hazırladığımız şeylerden biraz atışdırdık. Anneme Elçin'in bu gece bizde kalacağını söyledim. Odama geçtiğimizde bir film seçtik. Onu izleyip, uyumadan önce söyleyeceğim artık.

Filmi izledik ve bayada etkisinde kaldık. Aslında Elçin fazla etkilenmedi odun arkadaşımmm. Ben dayanamadım ağladım. Herşeyin zor olduğu zamana geldik işte. Kolaydı ya şimdi burda son gecemiz olduğunu söylemek. Son değil ama anlarsınız ya işte. Çok zordu.

Söylediğim zaman benimle dalga geçti, inanmadı. Benim ağladığımı görünce ikna olmuştu artık. Olamaz böyle birşey diyerek ağlamaya başladı. Bende ona sarılarak ağladım. Baska birşey demedi. Zaten yüzünden belli oluyordu herşey. Çok özür dilerim balım ben böyle olmasını istemezdim. Duyduğumda annemlerle bi süre konuşmadım ama babamın işleri yüzünden olduğu için elden birşey gelmiyor. Sık sık geleceğim, sende geleceksin hep aklımda olacaksın hep en yakınım olarak kalacaksın...