I don't know if it is "destiny" or it's just a "coincidence". I first met him noong grade 8 ako and he was garde 9 that time. He left a letter beside my chair saying that "crush kita matagal na", hindi ko alam kong anong paandar yun or kong trip kang ba niya but one thing I know hindi ko pinansin ang sulat niya 'ni hindi ako nag response besides I was too young for that kind of thing.
Two years past, grade 11 na ako and for Pete's sake naging kaklase ko siya,(imagine),. Ang mga kaklase ko dati sinasabing crush pa din daw niya ako, but I don't care. Just a month after the opening of classes nagsimula na siyang manligaw. He added me on Facebook ,nag chat siya but I didnt ignore him this time. He got my number hindi ko nga lang alam kong san niya nakuha and then he texted me pero hindi siya nagpakilala, I thought it was my other suitor but I was wrong. It's been a week bago ko nalaman na siya pala.
F A S T F O R W A R D
Nanligaw siya for almost 2 years , binibigyan niya ako ng gift during Christmas and even on my birthdays. Pumupunta siya sa bahay to formally court me. He seems very sincere and serious in courting me , nagawa nga niyang maghintay ng 2 years ehh.
It was March 10, 2020 when I finally said yes to him , sa mismong bahay niya pa kasi ipinakilala niya ako sa parents niya kahit manliligaw ko palang siya , and yes this time "legal kami both sides", bakas sa mukha niya ang saya dahil finally sinagot ko na siya, nagpasalamat pa dahil hindi ko daw siya pinaasa. I don't know what to feel that time kasi I am not yet ready to face the consequences of the decision I made. Naghahalong saya at kaba ang nararamdam ko pero isa lang ang alam ko " I already fall for him".
Alam ng family ko na boyfriend ko na siya as well as my friends and our classmates. Nagsisisi nga ako ng bahagya sa pagsagot sa kanya kasi dinelete ko ang wattpad app ko which is ayokong gawin in my entire life ,nadamay na din si ML ,,deal namin yon pag naging kami para daw may time kami sa isat isa, of course deal is a deal , he also deleted his ML app.
Naging okay naman ang unang anim na buwan namin as mag boyfriend/girlfriend. His sweet ,caring ,responsible pero napakaseloso niya sobra, kayat hindi talaga maiiwasan ang mag away kami.
One time , nag chat sakin ang dating manliligaw ko which is naging close friend ko na ,, nag chat siya kasi pupunta kami sa first one week celebration ng anak ng kaklase naming nabuntis ng maaga. Siya din ang palagi naming pinag aawayan ever since naging kami. I thought he wouldn't mind our chat kasi in the first place I gave him my account , for him to trust me pero iba ang nangyari ,sobra siyang nagselos, inaway niya ako sa chat . I keep on telling him na wala akong gusto dun pero siya nakinig , sobrang sakit daw ng ginawa ko hindi na daw niya kaya , gusto na niyang makipag break.
I became speechless dahil sa mga sinabi niya , makikipagbreak siya ng dahil lang sa dun, "question mark" ang tanging naireply ko sa kanya which is sineen lang niya. I texted him asking that " bakit ka ba ganyan?", he replied " ikaw! bakit ganyan ka kong makitungo sa kanya parang wala kang boyfriend ahh", then I replied "I'm sorry if ever my mali ako ,with crying emoji " pero hindi na siya nag reply ,, pinilit kong wag umiyak ,, I keep on waiting na baka mag online siya ulit pero hindi na. Natulog ako ng may diramdam , nagbabakasakali na bawiin niya o baka pinaprank lang niya ako which palagi niyang ginagawa sakin.
Kinabukasan I open my messenger and I was so shocked of what he did ... he blocked me in his messenger and Facebook, aminado akong masakit yun kasi inakala kong babawiin niya ,, but I'm wrong ,hindi ko narin napigilan ang mga luha ko.
Ang babaw ng dahilan niya para makipaghiwalay sakin but I'm not the type of girl na maghahabol like *wtf wala akong ginagawa.
Hindi ko pinaalam sa parents ko ang nangyari ,what for diba. 3 days after he blocked me hindi ko inexpect na pupunta siya sa bahay para makipag ayos, humingi siya ng sorry, he's begging for another chance sobrang nagselos kang daw siya kaya niya nasabi at nagawa yun,he promised that he wouldn't do it again. Umiyak ako sa harap niya, minura ko pa siya ,bakit kasi siya ganun but I ended up giving him a chance , wala ehh mahal ko siya, but I told him if ever gawin niya ulit yun wala na akong chance na ibibigay sa kanya.
And yes , nagkaayos kami pero andun parin ang LQ's . sabi nila "love is sweeter the second time around" but I don't think so , kasi hanggang ngayon pinagsisisihan kong binigyan ko siya ng chance at ang masakit pa pinaabot pa kami ng f*cking 4½ years , he broke up with me for the second time with the same reason "jealousy" and same person, sobrang sakit ,napakasakit hindi man lang niya ako pinagkatiwalaan , I cry too much ,, as I promised to myself hindi na ako magbibigay ng another chance. Nakipag ayos ulit siya but I refuse .
Naging mabuting girlfriend ako sa kanya, I lower my pride para lang intindihin siya, ako ang nagpapakumbaba kahit ako yung nireregla saming dalawa. I never demand anything from him kahit tuwing anniversary lang siya may gift okay lang dahil kuntento nako kong ano meron samin ,, but we ended up broken ,, ayy ako lang pala ang broken ,, binaliwala niya ang pinagsamahan namin ng dahil sa. " selos" ,,
For now ,, I am single and will remain single until the right one finds me.
