•Bölüm2•HaStAnE

66 23 31
                                    

"Yamandan"

Burağı gördüğümde kan beynime sıçramıştı onu boğasım,öldüresiye dövesim vardı. Bana neden böyle bir yalan söylemişti?
Burak:
"Abi,nasılsın?"
"Defol git burak gözüm görmesin seni şerefsiz defol!"
O sırada hemşireler geldi ben ne olduğunu anlamadan bana sakinleştirici vermişler ben ayaklanmış burağın üzerine yürümüşüm sinirden gözüm dönmüştü.

"Buraktan"

Bu gerizekalı bana neden sinirlenmişti? Yoksa berenle beni öğrenmişmiydi? ya da ona yalan söylediğim için mi ? Hastaneden çıkıp bereni aradım onunla sahilde buluştuk .
Beren:
"Yaman nası?"
"İyi iyi" devam ettim "ama biraz sinirli"
Beren:
"Neden sinirli,bişey mi oldu, yanına mı gitsek?"
"Sakin ol beren,ona yalan söylediğim için sinirli."
Beren:
"Ne yalanı?"
"Ona annemin tansiyonunun düştüğünü bayılmak üzere olduğunu söyledim"
Beren:
"NE , ne yaptın sen burak,onun için kaza geçirdi dimi,neden böyle bir yalan söyledin SEN?"
"Senin için sevgilim"
Beren:
"Ne diyosun burak, benim için mi, ne alaka?"
"Seninle konuşup,takıldığını zannettim eve gelmesi için böyle bi yalan söyledim."
Beren:
" Yani yaman benim yüzümden mi kaza geçirdi İNANAMIYORUM sana burak gerçekten nası böyle bir şey düşünürsün seni tanıyamıyorum..."
"Gör artık seni ne kadar çok sevdiğimi"
Beren hızlıca çantasını alıp bi taksi durdurup hastaneye giden yola doğru gitti.Arkasından ona bağırdım ama duymadı.Onu çok seviyordum.Onun için her şeyi göze alırdım.Bende arabama atlayıp hastanenin yolunu tuttum.Hastaneye vardığımda taksici yoldan geri dönüyordu.Arabadan inip yamanın odasına gitmeye başladım.

"Yamandan"

Sakinleştiriciden dolayı bayağıdır uyuyormuşum.Gözlerimi açtığımda yanımda berenin olduğunu gördüm.
"Ne işin var senin burda, sevgilinin yanına gitsene!"
Beren:
"Yaman lütfen böyle yapma."
"Ne yapıyorum ben aq siz bana yapıcağınızı yaptınız zaten."
Beren:
"Bak olaylar bildiğin gibi değil."
"Beren daha fazla konuşup gözümde küçülme."derken odaya şerefsiz burak girdi.
"Bak beren sevgilin geldi şimdi s*ktir git."
Burak:
"Yaman,doğru konuş kazada gebermedin,ZORLAMA!"
"Hayırdır lan sana?"derken ayaklanmaya çalıştım o sırada ayağıma bi ağrı girdi geriye yaslanmak zorunda kaldım.Beren hemen ayağa kalkıp bana:
"Yaman arkana yaslan daha tam iyileşmedin"
Hemen onun ellerini omzumdan ittim ve arkama yaslandım.Burak salak salak bana bakarak sırıtmaya başladı.Ayağa kalkmaya mecalim olsa onu geberticektim.Burak berenin elinden tutup gitti,o sırada burak arkasını dönüp:
"Her dediğimi fazla ciddiye alma 'ABİCİM'" dedi. Sinirden kuduruyodum keşke iyi olsaydımda şu şerefsizin haddini verebilseydim.Bu gerizekalı bana yalan söyledi ama NEDEN? aslında bi nedene gerek yok hızlı geleceğimi bildiği için sırf kaza yapayım diye söylemiş bile olabilir.Kendimi yorgun,yalnız hissediyorum.Tüm güvendiklerim beni sırtımdan bıçaklamıştı bu olayları düşündükçe sinirleniyordum ve bu olaylar beni "katı" birine dönüştürüyordu kimseye güvenim kalmamıştı iyi niyetli bi insana bile bağırarak cevap veriyorudum ama bu benim elimde olan bir şey değildi.Ben bunları düşüne düşüne uyumuşum.
Uyandığımda yanımda annemi gördüm
Annem:
"Nasılsın oğlum?"
"İyiyim oğlum"
Annem:
"Oğlum yarın taburcu olabilirmişsin."
İçimden bi "OH"çektim.
"Tamam annem."

"Buraktan"

Berenin elini tutup odadan çıktım o an kendimi  nedense kötü hissettim sonra yamana"her dediğimi ciddiye alma"dedim biraz ağır konuşmuştum hayır hayır o bunu haketmişti o yüzden gönlünü rahat tutmalıydım.Odadan çıktığımızda beren hızlıca elimi bıraktı ve bana:
"Ne yaptığını sanıyorsun sen,yamanın yanında bide!"
"Ne yapmışım,sevgilimin elini tutum suçmu?"
Beren:
"Of burak of" dedi ve gözünü devirerek gitti.Bende biraz dışarda takılıp eve geçtim.Yarın eve abim geliyordu.

"Yamandan"

Hastanede zaman geçmiyordu yarın taburcu olacaktım.Mutluydum çünkü burağın azına sı*acaktım.Hala olanlara inanamıyordum. Bana bunu nası yapmıştı? Bunu düşüne düşüne uykuya dalmışım.Sabah oldu.Etrafıma baktığımda annemi göremedim biraz bekledim sonra endişelenmeye başladım telefonuma uzanmak isterken yere düştüm canım çok acımıştı ve yerin kan olduğunu gördüm galiba dikişlerim patlamıştı canım çok acıyordu telefonuda alamamıştım,ayağada kalkamadım.Git gide gözlerimin karardığını hissettim o sırada kapıdan biri girdi kim olduğunu anlayamadan bayıldım.



Selaam umarım hikayemi beğenmişsinizdir.❤️
Sizce içeri giren kimdi?(yorumlara yazın)🙏

Sizi seviyooorummm oylamayı arkadaşlarınızla paylaşmayı unutmayyyıın 😊🥺🙏❤️
Sağlıkla kalın❤️🙏

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 22, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Yalnızlık Senfonisi Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin