I... love her, but she's my best friend's wife. Fcked up right? Am I selfish if I want her still? Should I ignore the bro code? Or just fight for her to be mine?
Tumingala muna ako ulit sa langit bago huminga ng malalim at pumasok pabalik sa ospital
"Dok? Kamusta mag-ina?"
"Mahina ang kapit ng bata pero we managed to give her some meds pampakapit. Please don't let her get stressed and tired, makakasama sa kanila pareho"
"Can she go home now?"
"Yes sure. Just please watch over her carefully kung ayaw niyong mamatay ang bata or worse pati siya"
"Ok po"
"Sana nga namatay na lang ako" paglingon ko gising na pala si Nats
"I'll go ahead"
"Sige dok salamat" sabi ko bago lumapit kay Nats
"Nats. Ano ba yan? Hindi ka ba naaawa sa anak mo ha? Maawa ka naman sa kanya... kahit di na sa magulang mo o sa sarili mo. Mahiya ka naman dun sa bata. Walang kasalanan yan sa nangyayare. Walang kamuwang muwang yan. Hayaan mo naman siya mabuhay ng ligtas"
"Gab... pano? Paano?" Just like that she was about to cry again kaya lumapit ako para hawakan ang kamay niya
"Andito ako. Tutulungan kita ha? Pati pamilya mo. Andito lang kami Nats..."
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Gab's PoV
Laging ganito text ni Nats pagkatapos namin siya iuwi galing sa ospital, sa totoo lang kagagaling ko lang dun sa burol at hihiga na sana ako pero paano ako matatahimik kung ganito naman ang message saken ng asawa mo, Jerome?
Hindi din pinapayagan sa burol si Nats kasi ehh. Dahil daw buntis. Sa tuwing pupunta tuloy ako sa kanila, hindi ko alam pano ko kakausapin.
"Nats?" Tawag ko sa kanya sabay katok sa pinto ng bahay dapat nila ni Jerome
"Nats, si Gab to"
Maya maya lang nagbukas na yung pinto at bumungad saken ang dumi nung bahay. Trabaho na naman Gab. Laban.
"Lika pasok ka"
"Bakit mo ko pinapunta?"
"Busy ka ba?"
"No of course not."
"Gusto ko lang sana may makausap tsaka kasama ehh. I can't even go to hubby's funeral."
Right. She feels lonely. Entertainment ka Gab. Haha.
"Okay" sagot ko na lang
"You don't want to, do you?"
"No? Pagluto mo na lang ako makakain pwede ba? Or pahingi na lang cup noodles, gutom na ko ehh"
"May sinigang ako dito, okay lang sayo yon?"
"Ahh oo sige ba, salamat"
"Sige ayusin ko lang" sambit niya bago pumunta sa kusina, ako naman naiwang nakatingin sa kalat. Just observing the mess let's me know that she's crying again. Bakit? Damit ni Jerome yung nakakalat, yung isang damit medyo basa pa.
Lumapit na ko sa mga gamit bago isa isang pinulot yon at inayos.
Nasa kalagitnaan na ko ng paglligpit nang sumigaw si Nats saken
"Wag!"
"Ha?"
"Wag mong pakialaman yan!" Sigaw niya sabay agaw ng mga gamit na inayos ko
"Ang kalat kalat Nats, masama to sayo"
"Pabayaan mo nga ako! Gusto kong gawin to okay?! This is the only way I feel him near me! Kaya wag kang mangialam!"
I sighed.
"Okay fine" dumirecho na lang ako sa lamesa at kumain. Hindi ko na inimikan si Nats nang hindi siya ang nagsisimula.
