sukuta bürünmüşse doğa : hüzün çökmüştür sabaha ..
ve seni demleyerek başlıyorum günün ilk ışıklarına ..
caddeleri ilk seninle geziyorum ;dünden kalan çizmeler ve geçmişten kalan anılarla
her yer sen kokuyorsun ama hiç bir yerde yoksun ..
duraklarda sensiz beklemek ; yolcusu olmayan trenle sonsuza yolculuğa benziyor
gidiyorum ama aklım hep sende ..
arkamdan su atanım yok çünkü oyle bir yoldayım ki ;su gibi dönecek kimsem yok ..
seni anlatıyorum buğulu camlara ve birden sen oluyor bütün su damlacıkları..
dibsiz bir kuyuya benziyor sana olan yolculuğum ; gidiyorum nereye gittiğini bilmeden ..
ama güzel bir şey varsa o da nerde olduğunu bilmeden sana doğru yol almak ..
yol aldıkça anlıyorum ;sen yoksun ,sana olan yolculuğum var..
herkes kaybettiğiyle bakarmış hayata ;evet abartmıyorum ,çünkü her yerde seni görmek tesadüf değil ..
