Summers Wave

CHAPTER F O U R

Justine's POV

We all walked towards the forest in excitement. Right now I have mixed emotions. I'm excited to see kung ano ano ang makikita namin. I'm scared to know what will happen to us pag pumasok kmi  sa forests na yan. I'm happy to know na magkakasama parin kami. And a lot more emotions that I can't explain. Huminto kmi sa harap ng forest. Tinignan ko kung ano ang nasa loob, but i cant see anything. Nacocover siya ng mga fogs na di a umaalis.

 "H-how? Maaga na, the sun is present. Wala naman tayo sa tuktok ng bundok. Paano magkakafog?" Tanong ni Anxie. She's right, paano magkakafog dito eh nasa island kmi... "Aba, ba't kami yung tinatanong mo? Eh ikaw lng naman yung nakikinig pag math na." Sagot ni Millena na nasa likod ko parin.

 I roll my eyes at binitawan siya para mahulog sa sahig. I turned to look at her. "Boba, Science yun hindi Math." Sabi ko at tinulungan siyang tumayo. She glared at me once nakatayo na siya. "Kailangan mo talaga akong ilaglag ha?" Tanong niya sakin. I shrugged. Tumawa sina Ashiana at Anxie. She rolled her eyes and crossed her arms.

"Ok" Ashiana said clapping her hands. "What do we do now? I mean we can't just enter the forest like it's a mall or something." Sabi ni Anxie. I nodded. "Pero, This is the only place here eh. I mean, can you see anything else other than this forest and the cave we-" Millena didn't finish her sentence, I don't know why pero may tinitignan siya sa likod namin, where we all came from.

 Tinignan namin kung ano yung nakikita niya pero, wala kaming makita kundi fogs. Pinasok ko yung kamay ko sa fog- "Aray!" Sigaw ko. Tinignan ko ang kamay ko and it has scratches na wala pa kanina. "This is so not cool!" Sabi ni Millena na namumula din ang kamay.

 I guess ginawa niya yung ginawa ko. "The fog is getting closer na.  What do we do?" I asked Anxie. "Hoi, oo alam ko matalino ako pero wala akong alam ngayon, ok!" Natataranta na sagot ni Anxie habang naglalakad ng paatras. Ginaya namin siya. Hanggang nilamon na kmi ng fog.

"Just, Justine. Come on gumising kana." May narinig ako na nnagsabi. I groaned. "Five more minutes pa ma." Sagot ko. 

*SLAP*

"Aray!" Sigaw ko. Umupo ako at nakita sina Ashiana at Anxie trying not to laugh habang si Millena nasa tabi ko. She glared at me and I glared at her. "Boba mukha ba akong nanay mo?" Tanong niya sakin. "Malay ko ba mukha kang matanda eh." Sagot ko siya and gave her my papatol-ka-girl look.

 She gave out one of her disbelief look. "Aba, aba, girl. Tatadyakan talaga kita diyan." Sagot niya. I smile sheepishly. Tumayo na ako gamit ang tulong ni Ashiana. I looked around and wala na ang fog pero nasa loob na kmi ng forest tinignan ko kung saan ko last naremember ang tinatayuan namin a few seconds ago. Pero wala na, puro trees na yung nakikita ko. "Guys, where are we na?" Tanong ko sakanila. Pero parang di rin nila alam. 

Someone's stomach grumble. We all look  at Millena. "Hoi, fyi, hindi ako yon." Sabi niya while crossing her arms. Tumunog ulit yung tiyan ni Millena. She blush. "Ok fine! Ako nga yon, happy? Di pa ako kumakain kaya." Sabi niya samin. "Oo nga guys wala pa tayo nakakakain ng food." Sagot ni Anxie. "I agree, I'm hungry na." Sabi ko.

 "Ya, let's go mag hanap tayo ng makakain. This forest is big  naman so for sure may mahahanap tayo na pagkain." Sabi ni Millena. And nag agree naman yung lahat. Whoa, first time. 

Naglakad- lakad kami sakung saan saan, mapa left pa or right, pero parang we're walking ina a circle lng. Kaya kumuha ako ng bato at nilagyan ng 'X' ang  puno na parang lagi kong nakikita. Naglakad  ulit kami. This time may nafifeel ako na kakaiba.