chapter 15

1 3 0
                                    

Nagulat ako ng mapagbuksan si Nhed ng pinto sa oras ng hapunan. Papunta na sana ako sa Denn Club dahil pinapapunta ako nila Rence at Chrezzia na akala mo naman kailangan pa nila ng tulong ko roon gayong naghihingalo na nga ang business namin kahit ilang celebrities na ang nag perform doon. Naubusan na kami ng idea kung paano mai- improve ang estado ng negosyo.

"Good evening"  aniya at bigla na lang pumasok sa kabahayan kahit hindi ko pa inaanyayahan. Napailing na lng ako yet at the same time, my heart went oops! beating so darn much I was so afraid it would spurt out of my rib cage.

"Here... Kumakain ka ba nyan?"
Inabot nya sa akin ang isang plastic bag . I just nod and enter the house again placing the plastic bag on the refrigerator.
"I thought you didn't eat ginataan, crab, shrimp, lobster , etc? Anong ginagawa mo rito kung ganoon?"tanong ko

"You didn't cook any of the aforementioned monstrosities. You. wouldn't. Hindi mo kakayaning makita ang pamamantal ng  buong katawan ko"

Monstrosities talaga? Kawawa Naman ang mga crab and lobsters tinawag nya talagang monster. Hayst kaloka

"In the other hand, try me" hamon ko sa kanya at mabilis na naghain sa mesa ng mga linuto ko kaninang pagkain. Ngiting ngiti pa sya nung umupo sa hapag pero ng makita nya ang fried rice na binudburan ko ng tinadtad na hipon biglang nawala ang ngiti nya. Jusko naman nakaka konsensya naman. Mygad!

"Steamed rice na lng ang sayo, akin na itong friend rice"  sabay kuha ko sa kanya ng bowl of fried rice at ipinalit yung sa  akin.

"Kitams? Sabi ko na nga ba at hindi mo kayang makita akong nahihirapan dahil sa allergy"  bumalik na naman ang mapang asar nyang ngiti . Ay buseet! Sana hindi ko na lng pinalitan ang fried rice nya na may hipon!

"Hah! You have the nerve, Mr. Pacquing. I have something to discuss with you that's why"

"Oh, that  fast?"

Napakunot noo ako "what do you mean, that fast?"

"Have you made up your mind about my business proposal?"

Hayst! "Nhed, ano ba ang intensyon mo sa pakikipaglapit sa akin? You're getting to my nerves, do you know that? "  I said prankly.

"Well, I had a hint, but...  hearing it from you , it still came as a surprise". He answered with a smirk on his face
The heck? I'm f*cking serious here but he just smirking like I said some funny stuff!

"I don't want to have any connections with you, Mr. Pacquing."

Bigla syang nag iwas ng tingin sa akin and when he stared back at me again he has the wide smile plaster on his face.  "Bakit natatakot kang ligawan kita?"

Hindi agad ako nakakibo. Iyon nga ba ang ikinatatakot ko?

"Wala akong nakikitang masama roon. Unless..."  Tumingin ako sa kanya at sinalubong ang mga titig nyang nakakatunaw.  "Unless you prefer other woman, which–"

"I'm quite sure you don't. Napatunayan ko ng mali ang impression ng mga tao sa iyo just because you own a lesbian bar." He said cutting my words.

"How dare you!".  Feeling ko napunta lahat ng dugo ko sa mukha ko upon mentioning my bar . What's wrong if that's a lesbian bar? Why does they always discriminate it? Nang ipatayo ko ang Denn Club kaya pinili kong maging isang lesbian bar ito ay para bigyang pansin ang mga tao na  kasali sa LGBTQ ,para ipahiwatig na hindi sila kaiba sa mga babae at lalaki na kahit iba ang kanilang pinaniniwalaan na kasariaan ay tanggap parin sila sa lipunan now tell me what's wrong with it? As far as I know there is no bad on my intention. I'm so sure that my face  look like a ripe tomatoes right now!

"I meant no offense, Honey Denn. Why don't you behave like a mature lady?   He answered sternly. 
"We should talk about this damnit! You can't keep dodging me. Not forever, as you intended."

"How dare you!"  Napatayo na ako at akmang sasampalin sya habang pinipigilan ang mga luhang nagbabadyang mahulog mula sa aking mga mata.

"Not now, Honey Denn Benzon, we shouldn't be exchanging piercing words in front of a meal. After dinner, we all have the night to stab each other to death with our sharp tongues."  
He retorted calmly and started eating the food on his plate.

Napatigil ako sa akmang pagsampal sa kanya. Sabagay may punto ito. Laging bilin sa akin ni mommy noong nabubuhay pa sya na laging igalang ang pagkain. Hayst! Gagawin ko iyon kahit hindi kagagalang galang ang kasalo ko sa hapag.

Tahimik lang kaming dalawa habang kumakain.  Ipinaghain ko na lng sya ng chicken curry. No one dares to break the silence between us. I ended up eating the fried rice with a shrimp.  Inihanda ko iyon para sana ipain to this arrogant guy seating  and eating in front of me. He was right. Hindi ko nga kayang makita na inaatake sya ng allergies nito. Jusko naman self!  Napakarupok mo!

Akmang susubo na sana ulit  ako ng makitang nakatitig sya sakin. mabulunan ka sana! Naisaloob ko na lng. Nawalan na ako ng ganang kumain at iniisod ko na ang platong pinagkainan ko at nagpunas ng bibig sa table napkin.

Sinulyapan nya lng ako at parang balewalang ipinagpatuloy ang pagkain. It seems like he's enjoying pestering me with his looks and he took like forever to finish his meal. Pati pagpupunas ng bibig sa table napkin ay napaka slow motion.

Nang  tapos na sya kumain ay bigla syang tumayo at ang sumunod nyang hakbang ay hindi ko inaasahan. Tumigil sya sa harapan ko at inilahad ang kanyang kamay. I just stared on his hands  confused.

"What's that?" I asked still looking at his arms.

"Oh come on Annie, nangangalay na ang kamay ko . Just hold my hand were just going to the living room we have something to discuss

Napilitan akong tanggapin ang kamay nya at nagpagiya hanggang sa makarating kami sa sala. Ano bang nangyayari sa akin? Tuluyan na yata akong nabaliw kakaisip sa kanya mula noong may nangyari sa Amin sa birthday ni Nicole! This is wrong.

Very wrong. I don't want to entertain what I feel for this man . Natatakot na ako .... Nakakatakot magmahal .

***
Halo Clarete!
  -labyah

Is He the One?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon