Uzak Kalpler

Part44:Paramparça

Selamss..
Evet,sonunda yeni bölümü okumaya baslıyorsunuz.Umarım bu sure zarfında evde kalıyor ve tedbirlere uyuyorsunuzdur.Lütfen evde kalmaya devam edin canlarım.
Ve yeni kitabımızı nasıl buldunuz ?Onunla ilgili yorum yaparsanız sevinirim.♡
İyi okumalar..
                             ♤♤♤
Aslının ağzından:
Hiç kendinizi nefes alamıyor gibi hissettiğiniz oldu mu ?

Ya da herkesin senden nefret edip seni umursamadığını hissettiğiniz oldu mu demeliyim ?

Biliyor musunuz ?Hepsini şuan abimle yaşıyorum.Ona o cümleyi söyledikten hemen sonra pişman olmuştum,Bana o kadar nefret dolu bakmıştı ki,sanki ben onun için fazlalık gibi hissettirmişti bana.

Nefes alamadığımı hissettiğimde hemen ordan uzaklaşıp odama kaçmıştım.Korkağın tekiyim biliyorum,biliyorum.

Tüm gece uyuyamamıştım,gözlerim kıpkırmızı göz altlarım ise mosmordu.Ölüden farkım yoktu anlayacağınız,annemler sabahtan 1 haftalığına tatile gitmişti.Onlar yokken kendimi kötü hissediyordum,paramparça.

"Uyandın mı abim?"

Mert abimin sesini işitince hemen kendimi toparladım.Ateş abime göz gezdirdiğimde telefonuyla ilgilendiğini gördüm.

"İyiyim abi."

"Tamam canımın içi"

Yemeğimi yedikten sonra hemen ayaklandım ve odama kostum.

Bugün haftasonuyduuu!!!2 hafta sonra yaz tatiline girecektik,bende lise 4 e geçecektim ve sınav vardı.İstanbul boğaz içi üniveritesini çok istiyordum,inşallah orayı kazanacaktım.

Ben dalgın dalgın hayaller kurarken aşağıdan bağırış sesi işitince hemen aşağıya indim,ateş abim ve mert abim kavga ediyorlardı.Olayı anlamaya calışırken ates abimin alev saçan gözleri beni buldu.Onunla göz göze geldiğimde,ona sert bir şekilde bakmaya başladım.Hak etmişti,kalbimi çok kırmıştı.Ayağa kalktı

"Mert beni artık rahat bırak senden buyugum,ayagini denk al ve haddini bil."

Sesi o kadar sert çıkıyordu ki,ateş abim olduğundan şüphe ettim.Benim abim olamazdı,o benim abim değildi.

"Abi bizi de anla,senin icin endiseleniyoruz."

Masum ve ürkekce konuşmamın ardından ateş abim bizi inceledi.Sonra nefesini sinirle disari verdi ve koltuga geri oturdu.Mert abim sinirle yumruklarını sıktı ve ates abimi dürttü.

Korkuyordum..

"Abi lütfen.."

"Sen karışma!"

Diye kükreyen ates abime dolu dolu gözlerle baktım.Mert abim beni öyle görünce,sinirle ateş abimi ittirdi.

"O bizim kız kardeşimiz düzgün konuş!"

Sesler gitgide yükselmeye başlayinca,gerginlik de artıyordu.Birbirlerine zarar verirler diye korkuyordum ama ates abim rahattı.

Ateş abim bir bana bir de mert abime göz attı sonra bir gülücük yerleştirdi yüzüne.Hayır,bu sahteydi.Mert abim sinirle çenesini sıvazladı,bu onun tikiydi.

"Mert hatırlatırım,bir aralar sende asliya kötü davraniyordun.ne oldu ?Simdi mi değere bindi?"

Sözleri karşısında mert abim donakalmıştı ben ise şaşkınlığımı gizleyemiyordum.Ateş abim bunu yüzüne nasıl vururdu ?